آریل شارون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۶:
در سال ۱۹۴۲، زمانی که فقط ۱۴ سال داشت به گروه [[هاگانا]] پیوست. گروه [[هاگانا]] در آن زمان اقدامات متعددی را برای خارج کردن فلسطینیان از خانه‌ها و زمین‌هایشان طراحی و پیاده‌سازی کرده بود و در صورت بروز مخالفت، مخالفین را به قتل می‌رساند. اینگونه گروه‌ها پس از تأسیس دولت، اولین هسته‌های [[ارتش اسرائیل]] را تشکیل دادند.
 
شارون در سال ۱۹۴۷ به عضویت پلیس شهرک‌های یهودی نشین در آمد، سپس در بیست سالگی در [[جنگ ۱۹۴۷عرب‌ها و اسرائیل (۱۹۴۸)|جنگ ۱۹۴۷۱۹۴۸]] شرکت کرد و سمت فرماندهی [[پیاده‌نظام]] را در بخش [[اسکندریه]] بدست آورد و در پی این جنگ از ناحیه شکم مجروح گردید.
 
در آغاز سال ۱۹۴۹ فرماندهی یک گروهان پیاده را بر عهده گرفت و در سال ۱۹۵۱ [[افسر]] فرماندهی گردان اطلاعات مرکزی شد. در سال ۱۹۵۲ وی از فرمانده [[ستاد ارتش]] در خواست تشکیل یک [[گردان نظامی]] از زندانیان محکوم به مرگ را کرد، این مسئله به دلیل ناآشنایی این افراد با [[فنون نظامی]] تا حدودی برای رئیس ستاد غیرقابل قبول بود اما با اصرار شارون این مسئله را پذیرفت. شارون نام این گردان را [[گردان ۱۰۱|۱۰۱]] نامید و به عنوان اولین عملیات نظامی خود به روستای مرزی [[القبیه]] حمله کرد که پیامد آن کشته شدن ۶۹ فلسطینی و ویرانی ۴۱ منزل مسکونی بود.