تاسیسات سرمایش گرمایش

تاسیسات سرمایش ، گرمایش تاسیسات سرمایش ، گرمایش تاسیساتی هستند که می توانند سرمایش و گرمایش مورد نیاز یک فضا را توسط سیستم های مختلف ایجاد کنند.

تهویه مطبوع

تهویه مطبوع به سیستمی گفته میشود که بتواند سه فاکتور ،رطوبت ،دما و سرعت جریان هوا را کنترل کند.به صورت کلی تمام سیستم های تهویه مطبوع بر یک سیال استوارند که گرما و سرما را به محل مورد نظر منتقل می کنند.بر اساس نوع سیال میتوان سیستمهای تهویه مطبوع را به سه دسته زیر تقسیم کرد:

1. سیستم های تمام هوا : تنها سیستمی که می تواند یک سیستم تهویه مطبوع کامل را فراهم کند.مهمترین ایراد این سیستم ها حجم زیاد تجهیزات و کانالهای انتقال هوا میباشد.
2. سیستم های تمام آب : این سیستم ها نمی توانند میزان رطوبت هوا را تغییر دهند اما به لحاظ حجم کم تاسیسات و همچنین هزینه کم راه اندازی و نگهداری بر سایر سیستمها مزیت دارد.
3. سیستمهای آب، هوا:این سیستمها مزیت ها و معایب هر دو سیستم قبل را خواهند داشت و معمولا در این سیستمها گرمایش بوسیله آب و سرمایش بوسیله هوا صورت میگیرد.

لازم به ذکر است که گرمایش با آب معمولا به دو صورت امکان پذیر است.گرمایش با آب گرم که با دمای 70تا 90درجه کار میکند و گرمایش با آب داغ که در این سیستم با تحت فشار قرار دادن کل سیستم، دمای آب را تا حدود180درجه یا بالاتر افزایش میدهند.گرمایش با آب داغ معمولا در ساختمانهای عظیم یا جاهایی که در اثر افزایش مسیر لوله کشی در آب افت حرارت ایجاد میشود،مورد استفاده قرار میگیرد.

اجزا سیستم تهویه مطبوع

در این مرحله خلاصه ای از اجزای بکار رفته در سیستم های تهویه معرفی میشوند.این اجزا در انواع سیستم های تهویه به گونه ای به کار رفته اند.

منابع حرارت

منابع حرارت معمولا با مصرف سوخت یا الکتریسیته حرارت تولید میکنند که بر اساس نوع سیالی که گرم میشود با نام های دیگ(منابع حرارتی که سیال مایع را گرم میکنند)و کوره (منابع حرارتی که سیال گاز را گرم میکنند)شناخته میشوند.

منابع برودت

در همه سیستم های مکانیکی ایجاد سرمایش تنها از طریق برودت تبخیری امکانپذیر است و هرچه سرعت تبخیر یک ماده بیشتر باشد میزان سرمایش ایجاد شده توسط آن نیز بیشتر خواهد بود.منابع برودت در سیستمهای معمول گرمایش و سرمایش به نام چیلر شناخته میشوند و به دو نوع ضربه ای یا معمولی و چیلر جذبی تقسیم میشوند.در هر دو نوع سرمایش در اثر بخار شدن ماده ای به نام ماده مبرد که معمولا گازی شکل است ایجاد میگردد.

مخزن انبساط

این قسمت فقط ذر سیستمهای تمام آب وجود دارند.در سیستم های تمام آب چون مدار حرکت سیال بسته میباشد با تغییر دمای سیال موجود در سیستم و تغییر حجم آن به اتصالات سیستم و کل مدار فشار وارد شده و ممکن است باعث ایجاد اشکال در سیستم شود.منبع انبساط قطعه ای است که وظیفه کنترل تغییر حجم سیال را به عهده دارد.دو نمونه از منبع انبساط مدل پیستونی و مدل دیافراگمی است.

پمپ ها

این دستگاهها وظیفه به حرکت در آوردن سیال را به عهده دارند.پمپ هایی که سیال مایع را به حرکت در می آورند معمولا از نوع پمپ های حلزونی هستند و پمپ هایی که سیال گاز را به حرکت در می آورند ،فن یا بادزن نامیده میشوند و در دو نوع جریان محوری و جریان عمودی بکار میروند. دستگاههای رطوبت زن دستگاههایی هستند که برای افزایش رطوبت محیط از آنها استفاده میشود.این دستگاه با سیستمای مختلف و متفاوتی کار میکنند.که برخی از آنها عبارتند از:

1. تشتکی
2. اولتراسونیک
3. دیسکی
4. بستر متخلخل
5. بستر صلب
6. پاششی

دستگاههای رطوبت گیر

این دستگاهها بصورت معمول با استفاده از پدیده فیزیکی تعرق رطوبت هوا را از بین میبرد.بدین معنی که با سرد کردن هوا دمای آن به پایین تر از نقطه شبنم میرسد و رطوبت هوا به صورت قطرات ریز آب از هوا خارج میشوند.این دستگاهها در حالت عادی بوسیله یک منبع برودت یک کویل را سرد کرده (کویل سرمایش ایجاد میکند) و با عبور هوا از روی کویل رطوبت آن گرفته میشود.

کویل ها

کویل ها در واقع محلهای تبادل حرارت در سیستم های سرمایش گرمایش هستند.کویل ها را بر اساس عملکرد میتوان به دو نوع سرمایشی گرمایشی تقسیم کرد.همینطور کویل ها را بر اساس سیال به سه دسته زیر تقسیم میکنند:

1. هوا به هوا
2. آب به هوا یا بالعکس
3. آب به آب

منابع

1. کسمایی،مرتضی."اقلیم و معماری".تهران:نشر،1378
2. دکتر محمود."مهندس محیط".انتشارات دانشگاه تهران