جمهوری پارلمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جمهوری مشروطهٔ پارلمانی''' یا '''جمهوری مشروطهٔ مجلس‌محور''' (مختصر: '''جمهوریمشروطه پارلمانی''' یا '''جمهوری مجلس‌محور''') نوعی از حکومتِحکومت ِ [[جمهوری]] است که در آن [[حکومت]] با [[نظام پارلمانی]] (مجلس‌محوری) اداره می‌شود. با توجه به این که [[رئیس حکومت]] در این نظام از طرف [[پارلمان|مجلس]] انتخاب می‌شود و مجلسپارلمان قادر است کنترل زیادی را بر کابینه از طریق رای اعتماد و استیضاح و سوال از وزیران اعمال کند، مجلسپارلمان مهمترین منبع قدرت در این حکومت محسوب می‌شود. این به این معناست که بین [[قوه مجریه|قوهٔ مجریه]] و [[قوه مقننه|قوهٔ مقننه]] جدایی مشخصی وجود ندارد و [[تفکیک قوا]] انجام نشده است.

انواع متفاوتی از جمهوری‌های پارلمانی در دنیا وجود دارند که در بیشتر آن‌ها دو مقام متفاوت [[رئیس حکومت]] و [[رئیس دولت]] را بر عهده گرفته‌اند. رئیس حکومت که [[نخست‌وزیر]] یا صدراعظم نامیده می‌شود ریاست قوه مجریه را بر عهده دارد و قدرت اصلی کشور در اختیار اوست. اما رئیس دولت یا [[رئیس جمهور|رئیس‌جمهور]] مقامی تشریفاتی یا دارای اختیاراتی محدود محسوب می‌شود که جایگاه آن با پادشاه در نظام‌های پادشاهی مشروطه قابل مقایسه است. در جمهوری‌های ریاستی و نیمه ریاستی بر عکس این [[رئیس جمهور|رئیس‌جمهور]] است که هم ریاست دولت و هم ریاست حکومت را بر عهده دارد و از اختیارت وسیع اجرایی برخوردار است.

در تعدادی از جمهوری‌های پارلمانی که شامل آفریقای جنوبی، سورینام، بوتسوانا، جزایر مارشال و نائورو می‌شوند، ریاست دولت و ریاست حکومت به یک مقام یعنی رئیس‌جمهوری واگذار شده‌اند. با این حال شیوه انتخاب رئیس‌جمهور در این جمهوری‌ها مشابه شیوه انتخاب نخست‌وزیر در جمهوری‌های پارلمانی دیگر است. یعنی مجلسپارلمان ٔرهبررهبر حزب پیروز یا ائتلاف پیروز در انتخابات را به عنوان رئیس جمهور انتخاب می کند و با پایان دورهٔدوره مجلسپارلمان دورهٔدوره ریاست‌جمهوریریاست جمهوری هم به پایان می‌رسد.