سرمایه انسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

فرض می شود که کار یا نیروی کار می تواند به سادگی [[مدل سازی]] شود؛ در کل این مورد در سال های ۱۹۵۰ به چالش در آمد هنگامی که بخش سوم، خلاقیت را تقاضا می کند، شروع به تولید بیشتر از بخش ثانویه در تولید زمان در بیشتر کشورهای توسعه یافته‌ی جهان می نماید. [[پرونده:Clark's Sector model.png|راست|400px|بندانگشتی|Clark's Sector model for US economy 1850 -2009.<ref>{{cite web|title=Who Makes It? Clark's Sector Model for US Economy 1850-2009|url=http://www.63alfred.com/whomakesit/clarksmodel.htm|accessdate=29 December 2011}}</ref>]]

بر اساس آن بیشترین توجه بر عواملی است که منجر به موفقیت در برابرشکست می شود که با مدیریت انسانی مرتبط است، نقش رهبری ، استعداد و حتی شهرت جستجو شده است. امروزه بیشتر نظریه ها سعی بر تجزیه ی سرمایه‌ی انسانی به یک یا تعداد بیشتر اجزا برای تحویل دارن که معمولاً ناظر نامیده می شود. شایع ترین سرمایه‌ی اجتماعی، مجموع پیوندهای اجتماعی و روابط شناسایی شده است، همراه با تعدادی مترادفات از جمله حسن نیت یا ارزش نام تجاری یا انسجام اجتماعی و یا [[انعطاف پذیری]] اجتماعی و مفاهیم مرتبط مانند شهرت یا سابقه، به طوریکه مجزا از استعدادی است که یک فرد (از جمله یک ورزشکار به طور منحصربه‌فردی دارد) توسعه داده است که نمی‌تواند برای دیگران بدون توجه به تلاش منتقل شود و جنبه هایی که می تواند انتقال یا تدریس شود: سرمایه‌ی آموزشی.{{سخ}}به طور کمترمتداولی ، برخی از تحلیل ها ساختار های خوبی را برای سلامت و سلامت خود، یا عادت های مدیریتی خوب دانش یا سیستم هایی با ساختار هایی که آن ها را مدیریت و تأمین می کنند یا سرمایه ی فکری تیم ها ـ انعکاس ظرفیت های اجتماعی و ساختاری آموزشی با برخی فرضیات در باره ی یگانگی فردی در محتوا و زمینه ای که آن ها کار می کنند. به طور کلی این تحلیل ها تصدیق می کند که بدنه های تدریس فردی ، ایده ها و مهارت های آموزش و اثر اجتماعی یا قدرت تشویق متفاوت هستند .{{سخ}}

در سال ۲۰۱۰ سازمان همکاری و توسعه ی اقتصادی دولت ها را تشویق کرد که اقتصاد ها سیاست رادر بر بګیرند تا نو آوری و دانش در محصولات و خدمات به عنوان مسیر اقتصادی برای موفقیت وداوم افزایش یابد. سیاست های بین‌المللی اغلب فرار سرمایه ی انسانی را مورد توجه قرار می دهد در حالی که نبود اشخاص با استعداد یا آموزش دیده ی یک کشور که برای آن ها سرمایه ګذاری کرده اند، برای دیگر کشور ها مزایایی بدون [[سرمایه گذاری]] برای آنها دارد .{{سخ}}

بالاترین ترقی در نیرو های تولید کننده ی کار و بخش بزرگتر مهارت ، چابکی و قضاوت با این که هدایت و به کار برده می شود، به نظر می رسد اثرات [[تقسیم کار]] را دارد.{{سخ}}

== رشد انباشته ی سرمایه ی انسانی ==

واضح است سرمایه ی انسانی متفاوت از سرمایه ی ملموس پولی به علت خصوصیت فوق العاده ی سرمایه ی انسانی برای رشد انبوه حول دوره ی طولانی زمانی است.رشد سرمایه ی ملموس پولی به علت شوک های چرخه ی [[کسب و کار]] همیشه خطی نیست . در طی دوره ی موفقیت،سرمایه ی پولی در نرخ نسبتاً بالاتری رشد می یابد، در حالی که در طی دوره ی [[بحران اقتصادی]] و تنزل، کاهش سرعت سرمایه ی پولی وجود دارد . از طرفی دیګر، سرمایه ی انسانی به طور یکسانی افزایش نرخ رشد در یک دوره ی زمانی طولانی دارد، زیرا بنیان این سرمایه ی انسانی توسط ورودی های آموزشی و سلامت بنا شده است.{{سخ}}نسل فعلی توسط ورودی های مؤثر آموزش و سلامت به طور کیفی توسعه یافته است . نسل آینده به وسیله ی تحقیق توسعه یافته تر در زمینه ی آموزش و سلامت متعهد شده توسط نسل فعلی دارای مزیت بیشتری است . علاوه بر این ، ورودی های آموزشی و سلامت اثرات سودمندی را در نسل آینده ایجاد می کند و نسل آینده ناظر بر نسل فعلی است .اضافه بر این ، میزان تشکیل سرمایه ی انسانی در نسل آینده بیشتر از میزان تشکیل سرمایه ی انسانی در نسل فعلی را می داند. این مورد رشد انباشته ی تشکیل سرمایه ی انسانی به وجود آمده توسط کیفیت ناظر نیروی انسانی در نسل موفق نسبت به نسل اسبق است.{{سخ}}

سرمایه ی انسانی مرکزی برای بحث هایی در مورد رفاه، آموزش ، بهداشت و بازنشستګی است .