جانوران (آلبوم پینک فلوید): تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۴:
این آلبوم از توسعهٔ مجموعه آهنگهای منتشر نشدهٔ قبلی به یک مفهوم یکدست ایجاد شدهاست که از قول گلن پاوی، نویسندهٔ کتاب ''پژواکها:تاریخچهٔ کاملی از پینک فلوید''، توصیف آشکاری از فساد و فروپاشی اخلاقی و اجتماعیِ جامعهاست که در آن وضعیت انسان به وضعیت جانوران تشبیه میشود.<ref>{{Harvnb|Povey|۲۰۰۵|p=۲۰۰}}</ref>
به غیر از نقد از وضعیت جامعه، این آلبوم به جنبش [[پانک راک]] نیز واکنش نشان میدهد<ref>{{یادکرد|نام خانوادگی=Browne|نام=Pat|عنوان=The Guide to United States Popular Culture|سال=15 June 2001|شابک=۹۷۸-۰-۸۷۹۷۲-۸۲۱-۲|صفحات=۶۱۰|نشانی=http://books.google.co.uk/books?id=U3rJxPYT32MC&pg=PA610|فصل=Pink Floyd|زبان=en}}</ref> که در آن مقطع به عنوان یک بیان [[پوچگرایی|پوچگرا]] در برابرِ وضعیتهای اجتماعی سیاسی غالب در جامعه، و همچنین یک واکنش به خودخوشنودی و نوستالژی عمومی که بر موسیقی [[راک]] ظاهر شده بود، سر بلند کرده بود. از این رو پینک فلوید یک هدف واضح و در تیررس موسیقیدانان پانک بود، از این دست موسیقیدانان نمونهاش [[جان لایدن|جانی روتن]] بود ؛کسی که بر روی تیشرت پینک فلوید جملهٔ «از پینک فلوید متنفرم» را نوشته بود. با این حال نوازندهٔ [[درام (ساز)|درام]] گروه، [[نیک میسن]]، از جنبش پانک راک استقبال کرد و به آنها خوشآمد گفت و آن را یادآور روزهایی میدانست که پینک فلوید زیرزمینی فعالیت میکرد، از همانجایی که پینک فلوید رشد کرده بود.<ref>{{Harvnb|Schaffner|۱۹۹۱|pp=۱۹۴–۱۹۶}}</ref> میسن در سال ۱۹۷۷ و در دومین آلبوم گروه پانک راک [[دامند]] در ''بریتانیا راو'' به عنوان تهیه کننده همکاری کرد.<ref>{{
[[مارک بلیک]] در کتاب ۲۰۰۸ خود با نام ''بیحس و راحت''؛ آهنگِ «[[سگها (ترانه پینک فلوید)|سگها]]» را شاملِ یک سِری از بهترین کارهای [[دیوید گیلمور]] میداند، او معتقد است که گرچه گیلمور در تنها آهنگِ آلبوم به عنوان خواننده اصلی حضور دارد؛امّا خوانندگی او «انفجاری» است.<ref name="Blakep243">{{Harvnb|Blake|۲۰۰۸|p=۲۴۳}}</ref> گیلمور در یک مصاحبه در سال ۲۰۰۸ گفته بود که نود درصد آهنگ «سگها» به او تعلق دارد و چون این آهنگ تقزیباً نیمی از آلبوم را تشکیل میدهد از این رو مشارکت خود در آلبوم را ناچیز نمیدید.<ref>{{یادکرد|نام خانوادگی=Blake|نام=Mark|عنوان=Read David Gilmour Summer 2008 Interview for Mojo. Great Read!|نشانی=http://www.neptunepinkfloyd.co.uk/index.php/npf-mag/426-david-gilmour-mojo-interview|ناشر=neptunepinkfloyd.co.uk|تاریخ بازبینی=4 January 2013|زبان=en}}</ref>
خط ۵۱:
آهنگ «[[خوکها (سه خوک جورواجور)]]» از لحاظ شنیداری مانند آهنگ «[[دودی بگیر]]» است؛ قطعهای سرتاسر [[موسیقی بلوز|بلوزی]] که گیلمور در این آهنگ بیس نیز مینوازد. آهنگ «خوکها (سه خوک جورواجور)» به صورت صریح خُلقیاتِ [[مری وایتهاوس]]، از فعالان اجتماعی انگلیسی، را مورد هدف قرار میدهد و او در متن آهنگ؛ همراه با چیزهای دیگر؛به یک موش تشبیه میشود که به خانهاش مینازد.<ref name="Blakepp243244">{{Harvnb|Blake|۲۰۰۸|pp=۲۴۳–۲۴۴}}</ref>
آهنگ «گوسفند» شامل یک ویرایش تغییریافته از کتاب [[مزمور ۲۳]] است که این تغییر؛ در ادامهٔ جملهٔ «خداوند چوپان من است» بدین صورت میآید:«او مرا بر قلابهای بلند آویزان میکند، مرا به کتلت گوشت گوسفند تبدیل میکند». با جلوتر رفتنِ آهنگ، گوسفندها برمیخیزند و سگها را میکُشند؛اما بعد از آن به خانههای خودشان برمیگردند. با وجود خشم در سه آهنگ دیگر؛ آلبوم با بخش دوم آهنگِ «[[خوکهای بالدار]]»، یک ترانهٔ عاشقانه همراه با اندکی از امید، به پایان میرسد که از روابط عاشقانه میان واترز و دوستدخترش الهام میگیرد.<ref name="Blakepp243244"/><ref name="Mabbettpp7071">{{Harvnb|Mabbett|۱۹۹۵|pp=۷۰–۷۱}}</ref>
== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{پانویس}}
== مراحل ضبط ==
|