خیابان جمهوری اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

<blockquote>نمونه‌هایی که از روی الگوهای خارجی اجرا شده‌است خود، دلیل بر اشراف معماران آن زمان بر مبانی، اصول و حتی بسیاری از جزئیات و ریزه‌کاری‌های مربوط به شیوه‌های معماری غربی است‌است.

ساختمان‌های خیابان‌های تازه‌ساز آن دوره چون ساختمان‌های بخش‌هایی از [[خیابان ولی‌عصر]]، [[خیابان ۳۰ تیر|۳۰ تیر]]، [[خیابان امام‌خمینی|امام‌خمینی]]، [[خیابان جمهوری‌جمهوری|جمهوری]]، [[خیابان فلسطین|فلسطین]] و [[خیابان لاله‌زار|لاله‌زار]] و بسیاری دیگر از خیابان‌های اصلی و فرعی عمدتاً تحت تاثیر سبک‌های:

بسیاری از [[ساختمان‌های دولتی شهر تهران|ساختمان‌های دولتی]] و [[ساختمان‌های آموزشی شهر تهران|آموزشی]] نیز در این دوره ساخته‌شدند که بیشینهٔ آن‌ها تاثیرگرفته از شیوهٔ [[معماری نئوکلاسیک خردگرا]] بودند.

میدان جمهوری از طریق خطوط اتوبوس‌رانی گوناگون به مقاصد شمال و غرب می‌رسد. گراگرد این میدان در آغاز خیابان جمهوری اسلامی، [[صنف]]‌های گوناگونی که [[خانه‌دار]]ها در زندگی روزانه با آن سروکار پیدا می‌کنند وجود دارند، چون [[میوه‌فروشی|میوه]] و [[تره‌بار فروشی]]، پوشاک‌فروشی، نانوایی و دست‌فروش‌هایی که میوه‌های نوبرانه و خشکبار را به فروش می‌رسانند.

[[خیابان اسکندری جنوبی]] نخستین تقاطع می‌باشد که نمایندگی فروشگاه‌های زنجیره‌ای [[پاتن‌جامه]] را در خود جای داده‌است.

[[خیابان باستان]] دومین تقاطع می‌باشد که این تقاطع شروع راسته‌یراستهٔ پلاستیک فروشی‌های متعدد و معروف این خیابان است.

در تقاطع [[خیابان ابوریحان بیرونی (تهران)|ابوریحان]]، وایت‌وستینگ‌هاوس (برای لوازم خانگی) و [[مرکز اطلاعات اورژانس تهران]] و [[سینما جمهوری نیاگارا]] (که متعلق به هنرپیشهٔ قدیم ایران، محمدعلی فردین بوده) وجود دارند. نمایندگی‌ها و فروشگاه‌های چرخ‌خیاطی چون ژوکی یا خیبردر در این مسیر هستند که ویژهٔ سری‌دوزها و تولیدی‌های پوشاک می‌باشند.

این بخش از خیابان جمهوری اسلامی تا بهارستان در سال ۱۳۰۹ خورشیدی نامی نداشته است، اما برای ۴۰ سال به خیابان نادری معروف بود، که پس از انقلاب نام جمهوری اسلامی را بر خود گرفت. در این بخش از خیابان جمهوری اسلامی، بورسمرکزی برای لوازم صوتی و تصویری و ارتباطی است که نمایندگی‌های بزرگی چون [[سامسونگ]]، [[ال‌جی]]، [[سونی]] و [[پاناسونیک]] در آن دیده می‌شوند. بورس لوازم ارتباطی چون تلفن، موبایل و همچنین وسایل آشپزخانه‌های صنعتی و کارگاهی، چون سماورها، یخچال‌ها و چرخ‌گوشت‌های صنعتی در این منطقه به چشم می‌آیند. از ساختمان‌های پراهمیت این ناحیه می‌توان به [[ساختمان فرقانی ]] و [[ساختمان امجد]] اشاره کرد که حدود ۱۳۰۰۰ مترمربع گستردگی داشته و دارای ۴ طبقه می‌باشد که بورس لوازم و قطعات الکترونیکی می‌باشد.

به دلیل سکونت [[زرتشتیان]] در [[خیابان میرزا کوچک‌خان جنگلی]]، [[دبیرستان فیروز بهرام]] و آدریان، و پرستشگاه [[زرتشتیان]] قرار دارد. پیش از تاسیس این مدرسه در [[۱۸ اردیبهشت]] [[۱۳۱۱]]، محل مدرسه در خیابان مسعود سعدتوان بود که نام آن بعدها به جمشید تغییر کرد. از افرادی که در این مدرسه درس خوانده‌اند به حسن‌علی منصور، نخست‌وزیر دوران پهلوی و جواد منصور و هوشنگ نهاوندی، رئیس دانشگاه تهران می‌توان اشاره کرد. از کارهای مهم پس از ساخت انجمن زرتشتیان تهران، ساخت بنای آدریان تهران بود که در ۱۲۹۶ پایان یافت. سنگ‌بنای آدریان، همزمان با سنگ‌بنای دبستان ایرج انجام شد.

<blockquote>مسجد هدایت، در ضلع شمالی خیابان واقع است که به مسجد مخبرالدوله یا کمال هدایت و تکیه علی قلی معروف است‌است. این مسجد در زمان گذشته ناصری، مسجد گذرگاهی بوده است‌است. قسمت‌هایی از ملک و مسجد که یتیم خانه و درمانگاه بوده، طبق وصیت مخبرالدوله، ۳۰ سال بعد از فوت او به این مکان‌ها اضافه شده است‌است. هنگامی که آیت‌الله طالقانی پیش نماز مسجد شد، مسجد از حالت گذرگاهی درآمد. سپس توسط شیخ علی تهرانی این مکان‌ها جزو مسجد قرار گرفت و مسجد را بزرگ‌تر کردند. در نمای بیرونی مسجد آیه‌هایی از قرآن به خط زرین الخط در سال ۱۳۴۴ه. ش، بر کتیبه‌هایی نوشته شده و با نقوش گل و ترنج تقسیم‌بندی و بر سر در ورودی مسجد نیز شعری از محمد علی صغیر نوشته شده‌است‌شده‌است. داخل مسجد ۲۵ قبر خانوادگی واقع است که پس از گسترش مسجد، سنگ قبرها در داخل رواق‌ها افتاد و در فضایی نگه‌داری می‌شود و تنها سنگ قبر سازنده مسجد به طور ایستا (عمودی‌عمودی) بر دیوار قرار گرفته‌است که به دلیل رنگ بسیار روشن و تا حدودی فرسودگی سطح سنگ به سختی و با نور پردازی خاص اشعاری را که بر روی سنگ حک شده‌است می‌توان خواند.</blockquote>