گودرز دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گودرز دوم''' (اشک بیستم) بیستمین [[شاهان ایران|شاه ایران]] از سلسلهٔ [[اشکانی]] است. این شاه از خاندان اصلی اشکانی نبود، بلکه پسر گیو پادشاه [[گرگان]] بود که خویشاوند و وابسته به خاندان اشکانی بودبودند. دلاوری‌های این دو در [[شاهنامه|شاهنامهٔ]] [[فردوسی]] منعکس شده است.

گودرز دوم پس از مرگ [[اردوان سوم]] که هجدهمین شاه اشکانی بودبود، با [[وردان(اشکانی))|وردان]] پسر او برای رسیدن به شاهی به مبارزه پرداخت. او پس از چیره شدن بر وردان و دستگیر کردن وردانوی، بر تخت شاهی نشست. برخی تاریخ نویسان بر این باورند که گودرز پس از پیروزی با وردان از در آشتی در آمد و برخی دیگر معتقدند که او را کشت.

گودرز در تاریخ اشکانیان به سخت‌گیری و خشونت معروف است. از این روی [[مجلس مهستان]] وی را شایستهٔ شاهی ندانست و با فرستادن نمایندگانی به [[روم]] از رومیان خواستند که یکی از پسران(احتمالاً نوادگان)) [[فرهاد چهارم]] به نام [[مهرداد(پسر فرهاد چهارم)|مهرداد]] را به ایران بفرستند تا زمام ادارهٔ امور کشور را در دست گیرد. رومیان این درخواست را پذیرفتندپذیرفتند، ولی در نبردی که بین گودرز دوم و مهرداد درگرفتدرگرفت، مهرداد شکست خورد و گودرز گوشهای او را برید تا وی را به نقص عضو که موجب جرمان وی از پادشاهی می‌شدمی‌شد، دچار کند.

در دامنهٔ کوه [[بیستون]] به فرمان گودرز دوم کتیبه و نقش‌هایی حجاری شده است که در آن پیروزی گودرز بر رقیبانش بویژهبه ویژه بر مهرداد نگاشته شده است.