نقشه ایران در اواخر دوره صفویه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نقشه ایران در اواخر دوره صفویه''' [[نقشه‌نگاری|نقشه‌ای]] است ترسیم شده به وسیله [[گیلوم دلیسله]] جغرافیدان و [[کارتوگرافی|کارتوگراف]] [[فرانسوی ها|فرانسوی]]. این نقشه در سال ۱۷۲۴ میلادی (اواخر دودمان [[صفوی]]) ترسیم شده است. این نقشه با عنوان {{فرانسوی|Carte de Perse}} نامیده شده است و از [[دریای آزوف]] و [[کریمه]] از غرب آغاز شده و تا [[کشمیر]] و [[کابل]] در شرق امتداد دارد. محدوده نقشه از شمال، بالاترین نقطه [[دریای خزر]] و از جنوب [[خلیج فارس]] و [[تنگه هرمز]] است. [[تحریف نام خلیج فارس|نام خلیج فارس در نقشه به صراحت]] Golfe Persique درج شده است.

این نقشه شامل کشورهای امروزی عراق،[[عراق]]، افغانستان،[[افغانستان]]، ایران،[[ایران]]، کویت،[[کویت]]، ازبکستان،[[ازبکستان]]، ترکمنستان،[[ترکمنستان]]، تاجیکستان،[[تاجیکستان]]، [[ارمنستان]] و [[جمهوری آذربایجان]] است. همچنین این نقشه بخش هاییبخش‌هایی از کشورهای روسیه،[[روسیه]]، پاکستان،[[پاکستان]]، ترکیه،[[ترکیه]]، اوکراین،[[اوکراین]]، قزاستان[[قزاقستان]] و [[شبه جزیره عربستان]] را نشان می دهدمی‌دهد.

در نقشه گیلوم دلیسله کوه هاکوه‌ها و مسیرهای اتصالی بین شهرها ذکر شده استشده‌اند.