[[پرونده:SN1994D.jpg|بندانگشتی|چپ|[[اس ان ۱۹۹۴ دی|SN1994D]] به صورت ستاره ای درخشان در گوشهی پایین سمت چپ تصویر نور افشانی می کند!]]
پر'''ابرنواختر''' {{انگلیسی|Supernova}} و یا '''سوپرنوا''' جرمترینپرجرمترین [[ستاره|ستارههای]] عالم، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام '''ابرنواختر''' به پایان می برند. [[ستاره]] مادهی خود را به سوی فضا پرتاب می کند و ممکن است [[درخشندگی]] آن چند روزی از کل یک [[کهکشان]] هم بیش تر باشد. ما هنوز هم می توانیم بقایای درخشان [[ستاره|ستارههای]] منفجر شده را، که صدها یا هزاران سال پیش از هم پاشیدهاند، ببینیم. '''ابرنواخترها''' نادراند؛ در [[کهکشان راه شیری|کهکشان خودمان]] به طور میانگین در هر قرن یک یا دو '''ابرنواختر'''دوابرنواختر رخ می دهد که برخی از آنها نیز در پس غبار [[کهکشان]] پنهان می شوند. آخرین '''ابرنواختر''' قطعی که در [[کهکشان راه شیری|راهشیری]] دیدهشد، '''ابرنواختر کپلر''' در سال ۱۶۰۴ میلادی بود. اما اخترشناسان، بهخصوص رصدگرانآماتور، تعداد بسیار بیشتری را در دیگر [[کهکشان]]ها یافتهاند.
[[پرونده:Keplers supernova.jpg|بندانگشتی|300px|چپ|تصویر پرتو ایکس دارای چند طول موج از باقیمانده ابرنواختر [[یوهانس کپلر|کپلر]] به نام [[اسان ۱۶۰۴]]، تهیهشده در [[تلسکوپ فضایی چاندرا]].]]