حزب کمونیست فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
MohandesWiki (بحث | مشارکتها) جز ویرایش به وسیلهٔ ابزار خودکار ابرابزار |
||
خط ۴۸:
| شاخه ۳ =
| سال عضویت =
| عضویت =
| ایدئولوژی =
| مذهب =
خط ۷۴:
| نماد =
| پرچم =
| وب‌گاه =
| کشور = فرانسه
| کشور ۲ =
خط ۸۲:
'''حزب کمونیست فرانسه''' بزرگ‌ترین [[حزب]] [[کمونیست]]ی [[فرانسه]] و از نظر تعداد اعضا یکی از بزرگ‌ترین احزاب سیاسی این کشور به شمار می‌آید.
گرچه محبوبیت انتخاباتی این حزب از دههٔ ۸۰ به این طرف بسیار افت کرده‌است اما همچنان این حزب از نظر تعداد اعضا دومین حزب بزرگ فرانسه‌است. (تنها «اتحاد برای حرکت مردمی» است که اعضای بیش‌تری دارد.)
این حزب عضوی از «[[حزب چپ اروپا]]» است.
== تاریخ ==
=== تأسیس ===
حزب کمونیست فرانسه در سال ۱۹۲۰ و در اثر انشعابی درون [[حزب سوسیالیست فرانسه]] تأسیس شد. این انشعاب بر سر طرفداری منشعبنی از انقلاب بلشویکی در روسیه و مخالفت‌شان جنگ جهانی اول در گرفت.
دعواها در حزب از سال ۱۹۱۴ و شروع [[جنگ جهانی اول]] آغاز شده بود. در این هنگام بود که اکثریت حزب سوسیالیست فرانسه از حرکت کشورشان در جنگ پشتیبانی کردند و موضعی گرفتند که در آن سال‌ها [[لنین]] و هم‌نظرانش آن موضع را «سوسیال شونیستی» می‌خواندند. («سوسیالیسم در گفتار و شوونیسم در عمل» اصطلاحی بود که لنین به کار می‌برد.)
در کنگرهٔ حزب سوسیالیست در شهر [[تور (فرانسه)|تور]] که در ۱۹۲۰ برگزار شد فراکسیون چپ (که سه چهارم آرا را در اختیار داشت) از حزب سوسیالیست منشعب شد و حزب کمونیست فرانسه را بنیان گذاشت و نشریه وقت حزب، [[اومانیته]]، را هم با خود برد. حزب کمونیست بلافاصله به [[انترناسیونال کمونیستی]] (کمینترن) پیوست. (این حزب در آن زمان «بخش فرانسوی انترناسیونال کمونیستی» خوانده می‌شد).
این حزب تازه تأسیس با بیش از ۱۲۰ هزار عضو سه بار بزرگ‌تر از حزب سوسیالیست بود.
=== دههٔ ۱۹۲۰ ===
حزب کمونیست فرانسه در ابتدا رقیبی بسیار جدی برای حزب سوسیالیست به شمار می‌آمد و به نظر می‌آمد بر سر رهبری جنبش سوسیالیستی فرانسه با آن حزب رقابت کند. اما تنها پس از گذشت چند سال از نفوذ و محبوبیت آن کاسته شد و به حزبی کوچک بدل شد. در اواخر دههٔ ۱۹۲۰ سیاست‌های [[اتحاد شوروی]] (تحت [[ژوزف استالین]]) بر این حزب نیز حاکم شد و آن‌ها حزب سوسیالیست فرانسه را به عنوان «سوسیال فاشیست» محکوم کردند و از هرگونه همکاری با آن خودداری می‌کردند. در ضمن دورهٔ «استالینی کردن» در این حزب نیز مانند سایر احزاب کمینترن اتفاق افتاد و رهبری هوادار استالین در سال ۱۹۳۰ به رهبری [[موریس تورز]] سرکار آمد و تمام اختلافات درونی را سرکوب و ممنوع کرد. به قدرت رسیدن [[آدولف هیتلر]] و ضرباتی که [[حزب کمونیست آلمان]] متحمل شد باعث شد که این سیاست در اوایل دههٔ ۳۰ تغییر کند.
=== جبههٔ مردمی ===
خط ۱۰۵:
در دههٔ ۳۰ نفوذ و محبوبیت و تعداد اعضای حزب کمونیست فرانسه چند برابر شد. عامل این موفقیت تا حدود زیادی استراتژی «جبههٔ مردمی» کمینترن در آن دوره بود که اجازه می‌داد این حزب به همراه حزب سوسیالیست فرانسه و [[حزب رادیکال فرانسه]] علیه [[فاشیسم]] متحد شود. «جبههٔ مردمی» در انتخابات ۱۹۳۶ برنده شد و [[لئون بلوم]] دولت سوسیالیست-رادیکالی تشکیل داد. حزب کمونیست فرانسه در این حکومت شرکت نکرد اما از آن پشتیبانی کرد. دولت جبههٔ مردمی اندکی بعد به دلیل مشکلات داخلی (بخصوص مشکلات مالی همچون تورم) و اختلاف در مسائل سیاست خارجی (برای مثال حزب رادیکال موافق مداخله در [[جنگ داخلی اسپانیا]] نبود، در حالی که سوسیالیست‌ها و کمونیست‌ها خود از مداخله‌گران بودند) فرو پاشید.
پس از امضای [[قرارداد مولوتوف-ریبن‌تروپ]] (بین شوروی و [[آلمان نازی]]) و آغاز [[جنگ جهانی دوم]] در ۱۹۳۹ حزب کمونیست فرانسه ممنوع اعلام شد. این حزب در اوایل جنگ موضع «ضد جنگی» داشت. تورز، رهبر وقت حزب، از ارتش فرانسه فرار کرد و به اتحاد شوروی گریخت. وقتی آلمان‌ها فرانسه را اشغال کردند حزب کمونیست موضع «
=== دورهٔ جنگ جهانی دوم ===
خط ۱۱۳:
پس از آزادسازی فرانسه در ۱۹۴۴ حزب کمونیست به همراه دیگر نیروهای مقاومت وارد حکومت [[شارل دوگل]] شد اما از حکومت [[پل رامادیه]] در ۱۹۴۷ بیرون رانده شد. در این سال و با آغاز [[جنگ سرد]] حزب کمونیست فرانسه موضع مبارزه‌جویانه‌تری گرفت و از همکاری با حزب سوسیالیست خودداری کرد و نتیجتا دست راستی‌ها در قدرت باقی ماندند. در [[جمهوری چهارم]] و با سقوط نفوذ حزب سوسیالیست و حزب رادیکال، حزب کمونیست فرانسه به محبوب‌ترین حزب آن کشور بدل شد اما حاضر به شرکت در حکومت نبود.
انتخابات فرانسه[http://www.rahetudeh.com/rahetude/matbuat-25/html/matbuat-19.html] در روز یکشنبه ۱۲ خرداد ۱۳۲۵ (
* حزب کاتولیک‌های جمهوریخواه ۱۶۶ کرسی
خط ۱۲۴:
=== دههٔ ۱۹۵۰ ===
در دههٔ ۱۹۵۰ اکثر مستعمرات خارجی فرانسه، مانند [[ویتنام]] و [[الجزایر]]، علیه استعمار فرانسه قیام کردند. در هر دوی مثال‌های بالا علیرغم شرکت فعال کمونیست‌های ویتنام و الجزایر در مبارزه آزادی‌بخشی در کشورشان، حزب کمونیست فرانسه از امپریالیسم فرانسوی حمایت کرد.
گرچه این موضع باعث باعث محبوبیت این حزب در بعضی مناطق شهرنشین فرانسه شد اما از اعتبار این حزب در چپ رادیکال جهان کاست.
خط ۱۴۰:
فروپاشی اتحاد شوروی در ۱۹۹۱ به بحرانی درون حزب کمونیست فرانسه انجامید اما برخلاف سایر احزاب کمونیست اروپا این حزب نه خود را منحل کرد و نه اسم عوض کرد. در ۱۹۹۴ مارشه بازنشسته شد و [[روبر اوی]] سرکار آمد. روبر اوی سیاست «''لا موتاسیون''» (جهش) را در حزب در پیش گرفت. این سیاست شامل سازمان‌دهی دوباره ساختار حزب و دوری از اصول لنینیستی بود و قرار بود حزب را از انزوا در آورد و چپ‌گراهای مختلفی را به حزب جذب کند اما عملاً به بحران بیشتر درون حزب انجامید. با سرکار آمدن [[لیونل ژوسپن]] این حزب مجدداً از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ بعضی مقامات دولتی را به عهده گرفت. حزب در این دوره نیز با اختلافات داخلی بسیاری مواجه بود و بسیاری از جناح‌های درونی آن با «لا موتاسیون» و سیاست همکاری با حزب سوسیالیست مخالف بودند.
اوی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۲ تنها ۳٫۴ درصد آرا را به
نتیجتا اوی مجبور به استعفا شد و در ۲۰۰۲ [[ماری ژرژ بافه]] به رهبری حزب رسید. در دورهٔ بافه حزب سیاست‌های جدیدی گرفت و از لا موتاسیون فاصله گرفت. پیروزی رای «نه» در رفراندوم سال ۲۰۰۵ در مورد [[قانون اساسی اروپا]] بر موفقیت حزب افزود زیرا این حزب در مبارزه برای رفراندوم مجدداً زنده شده بود و واحدهای حزبی با تبلیغ رای «نه» فعالیت کرده بودند.
خط ۱۵۱:
حزب کمونیست فرانسه نشریات متعددی منتشر می‌کند. دیدگاه‌های حزب کمونیست فرانسه [http://www.rahetudeh.com/rahetude/Masaele-Teorik/HTML/jacshambez/aghaz-sozialism.html]
به طور سنتی در نشریهٔ اومانیته (انسانیت) ارگان این حزب منتشر می‌شد. با این‌که این نشریه امروز مستقل است هنوز به این حزب نزدیک است.
از سایر نشریات منتشره توسط حزب می‌توان به «کمونیست‌ها»، «اطلاعات دو هفته‌ای» و «سیاست و اقتصاد» اشاره کرد.
خط ۱۵۷:
* [http://www.rahetudeh.com/rahetude/Masaele-Teorik/HTML/jacshambez/aghaz-sozialism.html دیدگاه‌های حزب کمونیست فرانسه]
* [http://www.rahetudeh.com/rahetude/hezb_franseh/html/aghaz-hezb.html حزب کمونیست فرانسه: مرحله‌ها و
{{ویکی‌انبار-رده|French Communist Party}}
| |||