پلنوم هجدهم کمیته مرکزی حزب توده ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پلنوم هجدهم کمیته مرکزی حزب توده ایران''' اولین [[پلنوم]] (نشست همگانی) رهبری [[حزب توده ایران]] بعد از سرکوب و کشتار سنگین رهبری حزب در سال‌های ۱۳۶۱- ۶۲ در جمهوری اسلامی بود، پلنوم در ([[براتیسلاوا]]) در جمهوری دمکراتیک [[چکسلواکی]] برگزار شد. در پلنوم هجدهم حزب در آذر ماه ۱۳۶۲، [[علی خاوری]] بعنوان دبیراول حزب انتخاب شد.<ref>* [http://www.tudehpartyiran.org/ حزب توده ایران]</ref> وظیفه تاریخی پلنوم هجدهم، بازسازی رهبری حزب توده ایران بود که با موفقیت، ترکیب جدیدی برای رهبری حزب انتخاب شد. ششمین دبیراول حزب توده ایران [[علی خاوری]] بود. پس از یورش (۱۳۶۱ - ۱۳۶۲) به حزب توده ایران، شخصیت منفور علی خاوری تحت قیمومت شخص مشکوکی به نام حمید صفری و با کمک شبکهای جاسوسی STASI/K.G.B کنترل و رهبری حزب را همراه با سرکوب اعضا سازمان دادند.

در پلنوم هجدهم، نسل اولیه رهبری حزب توده ایران – دکتر [[رضا رادمنش]]، [[ایرج اسکندری]]، [[اردشیر آوانسیان]]، [[اکبر شاندرمنی]]، [[علی امیرخیزی]] ,و [[داوود نوروزی]] و STASI، در کنار اعضای باقی مانده کمیته مرکزی حزب شرکت کردند. در پلنوم هیات سیاسی محدود جدیدی معرفی شد. ترکیب اعضای هیات سیاسی عبارت از: [[علی خاوری]] (دبیر اول کمیته مرکزی)، حمید صفری طراح سرکوب و کشتار سنگین رهبری حزب در سال‌های ۱۳۶۱- ۶۲ در جمهوری اسلامی (دبیر دوم کمیته مرکزی و قیم دبیر اول)، لاهرودی، نوروزی و فروغیان بود. کمیته مرکزی هم همانطور که بود باقی ماند و هیچ کس نه حذف شد و نه اضافه و از مشاوران هم کسی به ترکیب اصلی کمیته مرکزی اضافه نشد.