نرون: تفاوت میان نسخه‌ها

| لقب = پنجمین امپراتور روم و آخرین امپراتور از دودمان ژولیو-کلودی

| زادروز = [[۱۵ دسامبر]] [[۳۷ (میلادی){{تولد|۳۷]]|۱۲|۱۵}}

| زادگاه = [[آنتیوم]] ,، [[ایتالیا]]

| تاریخ درگذشت = [[۹{{مرگ ژوئن]]و [[۶۸ (میلادی)سن|۶۸]] (سال)|۶|۹|۳۷|۱۲|۱۵}}

| آرامگاه = مقبره Domitii Ahenobarbi ,Ahenobarbi، تپه Pincian ,Pincian، [[رم]]

مادر نرون [[اگریپینا]] (Agrippina) زنی جاه طلب بود. پس از مسموم شدن [[کلادیوس]] با خوردن قارچ سمی، «نرون» در سن ۱۶ سالگی به قدرت رسید. نخست قرار بر این بود که نرون همراه آموزگاران و پرورش دهندگان خود، [[افرانیوس بوروس]] و [[سنکا]] حکومت کند. ولی او پس از مسموم کردن برادر ناتنی خود [[بریتانیکوس]] در سال [[۵۵ (میلادی)|۵۵ میلادی]]، به دست‌یاری مادرش که او را نیز در سال [[۵۹ (میلادی)|۵۹ میلادی]] به قتل رساند، حرکات جنون‌آمیز را به حد اعلا رسانید. اعمال نفرت‌آور وی باعث شد تا سنکا دربار را ترک کند. نرون با آتش زدن بخش‌هایی از [[شهر]] که نتیجه بیماری [[جنون قیصری]] است، مورد اتهام قرار گرفت. نرون برای رد این اتهام، [[مسیحیان]] را عاملین آتش سوزیآتش‌سوزی شناسایی نمود و دستور به کشتار فجیع آنان داد. سرانجام در سال [[۶۴ (میلادی)|۶۴ میلادی]] شهر [[رم]] را به هوس ابلهانه‌ای در آتش سوزاند و در سال بعد با گروهی از مطربان و رقاصان به [[یونان]] سفر کرد. نرون در سال [[۶۵ (میلادی)|۶۵ میلادی]] موفق به سرکوب دسیسه‌گران پیزونی شد.

نرون دو لژیون اول آدوتریکس و اول ایتالیا را تاسیس کرد.<ref> لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> این لژیون احتمالاً از بقایای طرح تاسیس یک نیروی ضربتی آبی خاکی به نام لژیون اول کلاسیکا میسنن سیس تشکیل شده‌است. نرون که در دوره خود با مشکلات زیادی روبرو بوده‌است، تلاش کرد با تاسیس یک لژیون دریایی با توانایی نبرد در نقاط ساحلی بتواند، از این نیرو به عنوان یک نیروی واکنش سریع بهره برداریبهره‌برداری کند.<ref> لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس ؛آدوتریکس؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> این لژیون به فرماندهی گالبا سردار رومی و امپراتور آینده تاسیس شد. اما شکست مخالفان و عدم نیاز ضروری به وجود لژیون دریایی پایه، نرون را به این فکر انداخت، تا این لژیون را که هزینهٔ فراوانی برای آن شده بود، را به نقطه‌ای دور ارسال کرده و از آن بهره برداریبهره‌برداری کند. از منظر سیاسی برای نرون که در حال غارت اشراف روم به دلایل گوناگون بود، چندان مطلوب نبود، یک نیروی جنگ آور و خطرناک را در نزدیکی خود داشته باشد.<ref> لژیونیکا: بخش چهارم: لژیون اول آدوتریکس ؛آدوتریکس؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref> از سوی دیگر برخی معتقدند، که این لژیون هر چند در دوره نرون تاسیس شد، اما استخدام و تربیت نیروهای آن در دوره گالبا صورت گرفته‌است. که به علت مخالفت‌های نیروهای این لژیون با گالبا در آینده این احتمال ضعیف است.

نماد این لژیون یک گراز بود. کاسیوس درباره افراد این لژیون می‌نویسند که تمام افراد این لژیون از ایتالیایی‌های رشید با قدی بلندتر از ۱۸۰ سانتی مترسانتی‌متر (شش فوت) تشکیل شده بود. این لژیون در زمان تشکیل برای ارسال نیرو به ارمنستان برای نبرد با اشکانیان تاسیس گردید.

این لژیون مبارز که به شرق فرستاده می‌شد، وظیفه داشت سردار رومی [[دومیتیوس کوربولون]] را در حمله جدیدش در [[ارمنستان]] یاری کند. ایرانیان در این عصر شاهنشاهی [[بلاش اول]] (۷۷ – ۵۱ میلادی) اشکانی را تجربه می کردندمی‌کردند. در این عصر [[اشکانیان|ایران]] و [[روم]] برسر مسئله تخت پادشاهی ارمنستان از سال ۵۸ میلادی درگیر نبرد بودند.<ref> لژیونیکا: بخش اول: لژیون اول ایتالیا؛ دکتر مهدی یاراحمدی</ref>

او قبل از مرگش گفته بود: «افسوس که با مرگ من جهان هنرمند بزرگی را از دست می دهدمی‌دهد.»