"پوشنگ" با نام تغییریافته '''زنده جانپوشنگ''' ('''بوشنج'''، '''فوشنج''' یا '''بوشنگ''') با نام تغییریافته '''زنده‌جان''' نام شهری باستانی است در [[خراسان]] که هم اکنونهم‌اکنون مرکز [[ولسوالی زنده جانزنده‌جان]] در [[افغانستان]] است.
این شهر در باختر شهر [[هرات]] و در در میانهٔ راه دو شهر [[بوزجان]] و [[هرات]]جای‌داردجای دارد.
در سدهٔ چهارم هجری گستردگی این شهر به اندازهٔ نیمی از هرات آن زمان گزارش شده‌است. در این زمان این شهر سه دروازه داشته که یکی رو به [[قهستان]]، یکی رو به [[نیشابور]] و دیگری رو به هرات گشوده می‌شده‌است.
== تاریخچه ==
ساخت این شهر را از [[پشنگ]]، چهرهٔ اسطوره‌ایاسطوره‌ای، می‌دانند. همچنین ساخت آن را از کارهای [[شاپور یکم]] می‌دانند. در روزگار [[ساسانیان]] پوشنگ به همراه هرات و [[بادغیس]] زیر فرمان یک شاه گردانده می‌شده‌است.
در روزگار تازش [[عرب|عرب‌ها]] –— در زمان [[عثمان]]- — تازیان پوشنگ را به مصالحه گشودند. در روزگار [[معاویه]] پوشنگ و شهرهای گرداگردش بر عرب‌ها شوریده‌اندشوریدند. از گزارش‌ها برمی‌آید که پوشنگ در این زمان زیست‌گاه [[اسقف]] [[مسیحی]] بوده‌است. در پایان سدهٔ دوم [[خوارج]] بر این شهر دست یافته‌اند.
در سدهٔ سوم هجری این شهر چندی میان [[یعقوب لیث]] و [[طاهریان]] دست به دست شده و چندی هم پایتخت طاهریان بوده‌است. با برآمدن [[غزنویان]] برادر [[سبکتگین]] به فرمانروایی پوشنگ رسید. یک چندی هم در سدهسدهٔ ششم هجری پوشنگ زیر فرمان [[غوریان]] درآمد.
در [[۶۱۷ (هجری)]] [[مغول|مغولان]] پوشنگ را ویران نمودند و مرمانشمردمانش را کشتار کردند. با برآمدن [[آل کرت]] پوشنگ آبادی گذشتهٔ خود را بازیافت. در [[۷۸۲ (هجری)]] [[تیمور لنگ]] پس از یک هفتمحاصرهٔ محاصرههفت‌روزه پوشنگ را گشود و آن را ویران نمود.
[[نادر شاه افشار]] در لشکرکشی خود به [[قندهار]] از پوشنگ گذر کرد. از [[۱۸۵۷ (میلادی)|۱۸۵۷]] و پس از دستینه نهادن [[ناصرالدین شاه]] بر [[عهدنامه پاریس]] پوشنگ هم به همراه دیگر بخش‌های [[افغانستان]] کنونی از ایران جداشدجدا شد.
