حیدر میرزا (پسر شاه تهماسب یکم): تفاوت میان نسخه‌ها

از سوی دیگر [[حسین‌قلی خلفای روملو|حسین‌قلی خلفا]] و [[شمخال‌خان سلطان چرکس|شمخال‌خان]] وارد حرم شده و به جست و جوی [[حیدرمیرزا]] پرداختند و او را در بین زنان درباری یافته، سرش را از تن جدا کردند و به حیدرمیرزائیان که حیدر گویان درب‌های تالار را شکسته و به حرم می‌رفتند نشان دادند. [[علی خان بیک گرجی]] و [[زال بیک گرجی]] و جمعی از حیدرمیرزائیان با مشاهدهٔ سر بریدهٔ [[حیدرمیرزا]] ناامید شدند و با برداشتن [[مصطفی‌میرزا صفوی|مصطفی میرزا]] که مادرش [[مردم گرجی|گرجی]] و برادر ناتنی [[حیدرمیرزا]] بود، از شهر خارج شدند. در تاریکی شب بسیاری از همراهان [[حسین‌بیگ یوزباشی]] و [[مصطفی‌میرزا صفوی|مصطفی میرزا]] جدا شدند. [[حسین‌بیگ یوزباشی]] که می‌خواست نزد حاکم [[لرستان]] برود توسط شخصی از طایفهٔ «حاجی ویس سلطان بیات» دستگیر و به [[قزوین]] فرستاده شد. [[مصطفی‌میرزا صفوی|مصطفی میرزا]] نیز دستگیر شد و به نزد [[اسماعیل میرزا]] در [[قزوین]] فرستاده شد.<ref>ترکمان، عالم آرای عبّاسی، ۱۹۳–۱۹۶.</ref>

درخلال این ایام به فرمان [[خیرالنساء بیگم|مهدعلیا]]، [[زال بیک گرجی]] و [[فرخ بیک گرجی]] و بسیاری از هواخواهان [[حیدرمیرزا]] کشته شدند.<ref>والهٔ قزوینی، خلدبرین، ۵۰۲.</ref> [[علی خان گرجی]] نیز به [[گرجستان]] گریخت.<ref>منجّم یزدی، تاریخ عبّاسی، ۳۰.</ref> با پیروزی اسماعیل میرزائیان طرفداران [[حیدرمیرزا]] به قتل رسیدند و اموال و اولادشان به تاراج رفت.<ref>ترکمان، عالم آرای عبّاسی، ۱۹۶.</ref>

بعدها جسد [[حیدرمیرزا]] را مادرش به [[مشهد]] منتقل نمود و در آنجا مدفون ساخت. «اوصاف حمیده خسروانه شاه بسیار است، نشو و نمای او در عنفوان جوانی به صلاح شده بود همیشه دوشنبه و پنجشنبه روزه داشت و با علما و فضلا الفت تمام پیدا کرده و هرگز نماز صبح که دأب سلاطین است به واسطه خواب از وی فوت نشد و دائم به طهارت بود».<ref>حسینی قمی، خلاصة التّواریخ، ۶۰۶.</ref>