یوشع بن نون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''یوشَع بن نون''' از شخصیت‌های [[تنخ]] است. بنا به [[کتاب مقدس]] وی از پیامبران [[بنی اسرائیل]] و جانشین [[موسی]] بود. عبور بنی اسرائیل از رود اردن تحت فرماندهی وی انجام گردید.<ref>یوشع ۱:۱</ref> [[صحیفه یوشع]] نیز منسوب به اوست. او از نسل [[افرایم]] فرزند [[یوسف]] بود و جزء ۱۲ نفری بود که [[موسی]] برای بازرسی [[سرزمین موعود]] فرستاد.<ref>اعداد ۱۳:۸</ref> و پس از بازگشت به همراه [[کالیب]] تنها کسانی در میان [[بنی اسرائیل]] بودند که آماده جنگ برای فتح [[سرزمین موعود]] بودند. ولی چون قوم از جنگ برای خدا ترسیدند و از دستور خدا سر باز زدند و قصد سنگسار آنها و موسی را کردند خدا آنها را چهل سال در صحرا سرگردان کرد.<ref>اعداد ۱۴</ref><ref>قرآن ۵:۲۶</ref> و پس از آن از میان ۶۰۰ هزار مرد بالای بیست سال [[بنی اسرائیل]]، کالیب و یوشع، تنها کسانی بودند که به [[کنعان]] وارد شدند.<ref>راهنمای کتاب مقدس، نوشته هنری هَلی، بابهای ۱۳و۱۴ اعداد</ref> مشابه همین داستان بدون ذکر نام یوشع و با اشاره به دو نفری که قوم خود را به جنگ دعوت می‌کردند عیناً در [[قرآن]] (کتاب دینی مسلمانان) نیز آمده‌است.<ref>[[قرآن]] سوره۵ آیات ۲۰ تا ۲۶</ref> البته به عقیده مسلمانان، طبق حدیثی از «[[محمد]] بن عبدالله» هم، ضمن یادآوری این مطلب، از جمعیت ۶۰۰ هزار نفری بنی اسرائیل و نام یوشع بن نون و کالب بن یافنا به عنوان تنها دو نفری که غیر از موسی و هارون دعوت خدا را پذیرفته‌اند سخن رفته‌است.<ref>کتاب التفسیر، ج۱، ص: ۳۰۴</ref> یوشع در جبعون به خدا دعا می کند تا خورشید را نگه دارد تا او جنگ را تمام کند و خدا دعای او را می پذیرد.<ref>کتاب یوشع فصل 10، آیه 12</ref> در قرآن از جوانی که در زمان ملاقات با [[خضر]] همراه [[موسی]] بوده‌است یاد شده‌است که به عقیده بسیاری از مفسرین اسلام او '''یوشع بن نون''' بوده‌است.<ref>قرآن ۱۸:۶۰</ref><ref>تفسیر القمی، ج۲، ص: ۳۸</ref> همچنین در برخی احادیث نام دیگر یوشع بن نون، [[ذو الکفل]] گفته شده‌است که دو بار در قرآن آمده‌است.<ref>عیون الاخبار الرضا ۱/ ۱۹۲</ref><ref>قرآن ۲۱:۸۵</ref><ref>قرآن ۳۸:۴۸</ref>