کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
فارسی سازی ارقام
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{منبع}}
دفترسیاسی'''دفتر سیاسی''' (که از ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۶ به عنوان هئیت'''هیئت رئیسه''' شناخته می‌شد) نهاد اصلی قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری [[حزب کمونیست اتحاد شوروی]] بود. این نهاد از بالاترین اعضای کمیته مرکزی تشکیل می‌شد. در تئوری قرار بود «دفتر سیاسی کمیته مرکزی» به عنوان مشاور سیاسی کمیته مرکزی باشد که توسط خود این کمیته انتخاب می‌شود تا بین جلسات کمیته حزب را (و فقط حزب را) رهبری کند. دفتر سیاسی به کمیته مرکزی پاسخ‌گو بود و انتخاب و عزل آن به عهدهٔ این کمیته بود.
 
در عمل اما دفتر سیاسی کمیته را زیر نفوذ داشت و اکثر تصمیمات مهم سیاسی را می‌گرفت و نقشی مهم‌تر از کنگرهٔ حزب، شورای عالی و کمیته مرکزی داشت. کنترل این نهاد از حزب به درون خود دولت نیز کشیده شد زیرا اکثر کارمندان حزب مهم‌ترین پست‌های دولت را هم در اختیار داشتند و با نظم حزبی موجود نقش سیاست‌های دفتر سیاسی در تعیین روند سازمان‌های دولتی نیز تضمین شده بود. یکی از مثال‌هایی که کمیته مرکزی بر هیئت رئیسه (نام دفتر سیاسی در آن سال‌ها) فائق آمد شکست «گروه ضد حزب» در ۱۹۵۸ بود.
 
[[لنین]] در ۱۹۱۷ دفتر سیاسی را پایه گذاری کرد تا انقلاب را را نمایی کند و پس از کنگره‌ ی هشتم حزب در ۱۹۱۹ این نهاد عملا به مرکز قدرت سیاسی در شوروی تبدیل شد. اولین دفتر سیاسی حزب تنها ۵ عضو داشت: لنین، [[لئون تروتسکی،تروتسکی]]، جوزف[[ژوزف استالین،استالین]]، [[لو کامنف]] و [[نیکولای کرستینسکی]].
 
گرچه در تئوری دفتر سیاسی از پایین انتخاب می‌شد اما عملا اعضای کلیدی دفتر سیاسی ( و مسلما خود لنین) شدیدا در تصمیمات حزبی تأثیر گذار بودند.