شکیم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شچم''' یا '''شکم''' (عبری:שְׁכֶם / שְׁכָם) شهری کنعانی بود که بعدابعداً توسط قوم اسرائیل تسخیر شد و به قبیله [[مناسه]] تعلق گرفت. این شهر اولین پایتخت [[پادشاهی شمالی اسرائیل]] بود.

شچم شهری کنعانی با تاریخ بسیار کهن بود. اولین اشارت به آن حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد است. اولین اشاره به شچم در کتاب مقدس در کتاب پیدایش ۱۲:۶ است که در آن [[ابراهیم]] به درخت بزرگ موره میرسد و برای خداوند قربانی میکند. در شچم ابراهیم برای خداوند یک قربانگاه ساخت و خدا بر او آشکار شد و سرزمین را به او و فرزندانش داد (پیدایش ۱۲:۶). در این زمان خداوند عهدی را که با ابراهیم در سرزمین حران بسته بود تایید کرد و سرزمین کنعان را به او قول داد. واژه شچم یا شکم در عبری به معنی شانه است. در ادامه داستان در کتاب مقدس پسران [[یعقوب]] انتقام تجاوز به خواهرشان دیناه را با کشتن تمامی مردم شچم میگیرند. بعد از این در کتاب خروج، یوشع بن نون قوم اسرائیل را در شچم جمع کرده و به آنها میگوید که به تورات پایبند باشند. بسیاری اتفاقات مهم در کتاب مقدس نظیر عهد با [[ابراهیم]]، چاه [[یعقوب]] و مقبره [[یوسف]] در شچم اتفاق افتاده است. این شهر در قرن دهم قبل از میلاد بازسازی شد و پایتخت [[افرایم]] گردید. وقتی شاهان پادشاهی شمالی اسرائیل پایتخت خود را به تیرزا و بعد به سامریه منتقل کردند شچم از رونق افتاد. در [[عهد جدید]] [[عیسی]] با مردم سامری در شچم ملاقات میکند. همچنین این شهر احتمالااحتمالاً توسط حواریون [[عیسی]] مورد بازدید قرار گرفته است.