سپندارمذ (امشاسپند): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Tanhabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:افزودن برچسب یتیم به مقاله
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{تمیزکاری}}
{{ambox
روز پنجم هر [[ماه]] و ماه دوازدهم هر [[سال]] «[[اسفند]]» یا «'''سپندارمذ'''» نام دارد.
|type=style
|image=[[Image:Wiki letter w.svg|44px]]
|text='''این مقاله [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های بن‌بست و یتیم|یتیم]] است یعنی هیچ صفحه‌ای به این [{{fullurl:Special:Whatlinkshere|target={{FULLPAGENAMEE}}&namespace=0}} مقاله] پیوند ندارد'''.
:<small>لطفا در صورت امکان با بررسی سایر موضوعات مرتبط آنها را با هم مرتبط کنید.</small>
}}
</div>[[رده:مقالات یتیم]]
{{ادغام با|سپندارمذ}}
در مزدیسنا زندگانی عبارت است از طی مدارج سعادت و کمال در این جهان واز پرتو آن به ساحت قدس پروردگار پیوستن در جهان دیگر.
(هفت مرحله روحانی- پیروی و کمک خواستن از[[ امشاسپندان]])
 
این واژه که در [[اوستایی]] «سْپِنْتَه آرمَئیتی»(Spenta-Ârmaiti) می باشد و نام چهارمین [[امشاسپند]] است، از دو بخش «[[سپنته]]»(Spenta) یا «[[سپند]]» به مانک پاک و مقدس و «[[آرمئیتی]]»(Ârmaiti) به مانک
سپنتا آرمیتی([[سپندارمذ]])پاکی،فروتنی و محبت نام یکی دیگراز(چهارمین) امشاسپندان می‌باشد.
فروتنی و بردباری تشکیل شده است و مانک این دو با هم فروتنی ِپاک و مقدس است. این واژه در [[پهلوی]] «سپندارمت»(SpandÂrmat) و در [[فارسی]] «سپندارمذ» و «اسفندارمذ» و «اسفند» شده است.
سپندارمذ را در پهلوی سپندارمت ،در اوستا سپنتا آرمیتی ودر فارسی سپندارمذ، سپندارمد، اسپندارمد، اسپندارمذ ،سفندارمذ گویند. یکی از امشاسپندان جاودانی مونث است .مظهر پاکی،فروتنی، محبت،عشق،خلوص،فروتنی وپارسایی اهورا مزدا است و در عالم مادی نگهبانی زمین و زنان نیک با اوست.پنجمین روز ماه و آخرین ماه سال موسوم به سپنتا آرمیتی(سپندارمذ) است.
 
روز سپنتا آرمیتی(سپندارمذ)در اسفند ماه روز زن –مادر است.در این روز جشن می گرفتندوزنان از شوهرانشان هدیه دریافت می‌کردند،ازاین رو به جشن مژدگیران معروف بوده است.
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین ِسرسبز و نشانی از باروری و زایش است.
بید مشک گل مخصوص سپنتا آرمیتی است.
 
==[[جشن سپندارمذگان]]==
=منابع=
جشن «'''سپندارمذگان'''» یا «'''اسفندگان'''»، روز گرامیداشت [[زن]]ان در [[ایران باستان]] بوده و این روز به نام «'''مرد گیران'''» یا «'''مژدگیران'''» یا «'''مزدگیران'''» (=[[هدیه]] گرفتن از مردان) نیز در [[ادبیات فارسی]] بكار رفته است.
۱.جهان بینی اشو زرتشت -اردشیر خورشیدیان
 
۲.دانشنامهٔ مزدیسنا-جهانگیر اوشیدری
{{ادغام با|==سپندارمذ}}==
۳.فلسفه ایران باستان-دینشاه ایرانی
'''سپندارمذ''' یکی از [[امشاسپندان]] جاودانی مونث است. او مظهر پاکی، فروتنی، محبت، عشق، خلوص، فروتنی و پارسایی [[اهورامزدا]] است و در عالم مادی نگهبانی زمین و زنان نیک با اوست.
4.لغت نامه دهخدا
 
در [[مزدیسنا]] زندگانی عبارت است از طی مدارج سعادت و کمال در این جهان واز پرتو آن به ساحت قدس پروردگار پیوستن در جهان دیگر. (هفت مرحله روحانی- پیروی و کمک خواستن از امشاسپندان)
 
سپنتا آرمیتی (سپندارمذ) پاکی،فروتنی و محبت نام یکی دیگراز(چهارمین) امشاسپندان می‌‌باشد. سپندارمذ را در پهلوی سپندارمت، در [[اوستا]] سپنتا آرمیتی ودر فارسی سپندارمذ، سپندارمد، اسپندارمد، اسپندارمذ، سفندارمذ گویند.
 
پنجمین روز ماه و آخرین ماه سال موسوم به سپنتا آرمیتی(سپندارمذ) است. روز سپنتا آرمیتی(سپندارمذ)در اسفند ماه '''''[[روز زن]] – [[روز مادر|مادر]]''''' است. بید مشک گل مخصوص سپنتا آرمیتی است.
 
{{خرد}}
[[رده:امشاسپندان]]