بانکداری اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== تورم، حلّال ربا ==

 

توضیح این عقیده در چند مقدمه بیان می‌شود:

 

 

دوم: وجود تورّم به معنی کاهش قدرت خرید به میزان تورم است. یعنی اگر تورم در یک سال 20% باشد، یعنی شخص برای خرید همان چیز در سال جدید، بایستی 20% پول اضافه پرداخت کنند. پس قدرت خرید او نسبت به گذشته 20% کمتر شده است.

حال که نسبت اسکناس و تورم روشن شد، در بحث ربا و بانک باید گفت اگر شخص صد تومان به بانک قرض بدهد یعنی «قدرت خرید» خود را به میزان صد تومان به بانک قرض داده است، حال بعد از گذشت یک سال که 20% تورم داشته، قرض خود را پس می‌گیرد. اگر همان صد تومان را پس بگیرد، یعنی «قدرت خریدی» کمتر از گذشته را پس گرفته و اگر صد و بیست تومان پس بگیرد، یعنی همان «قدرت خرید» سابق که قرض داده بود را پس گرفته، نه چیزی اضافه. هرچند بر مقدار اسکناس افزوده شده، اما بر ارزش آن که چیزی نیامده است.

 

 

با این توضیح که صد تومانی که شخص در بانک سپرده گذاری کرده و به بانک داده، مثلاً به میزان ده درهم ارزش داشته است، اما هنگام برداشت پول و پس گرفتن با تورم 20%، اگر همان صد تومان را پس بگیرد، در نسبت به درهم، این می‌شود که مثلاً هشت درهم پس گرفته است. پس همان ربای محض می‌شود. و می‌بایست صد و بیست تومان پس بگیرد تا به همان میزان ده درهم باشد.

=== فوائد دیگر ===

اگر این مبنا را بپذیریم، دولت اسلامی هرچند عقود وام و سپرده های غیرقرض الحسنه را تحت قانون بانکداری بدون ربا تصحیح می‌کند، اما می‌بایست به فکر اصلاح دیگر خدمات بانک از جمله قرض الحسنه هم باشد. چراکه در قرض الحسنه، تورم رعایت نمی شود و به مقدار کمتری از «ارزش» و «قدرت خرید» که در اختیار بانک قرار گرفته، پس داده می‌شود.

 

همچنین اقساط وام ها، اگر دیرتر از زمان مشخص شده پرداخت می‌شود، می‌بایست میزان تورم در آن رعایت شود.