تی-۹۰: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۳۵:
از نظر قدرت آتش و دقت نیز این تانک به پای تانکهای غربی نمی‌رسد. در حالیکه تانکهایی مثل آبرامز به راحتی می‌توانند تا مسافت ۴۰۰۰ متری با دقت بالا درگیر شوند و حتی مدلهای جدیدتر [[آبرامز]] و تانکهایی مثل [[لئوپارد ۲]] آ۶ و ۷ که از توپ ال-۵۵ (طول لوله ۵۵ برابر [[کالیبر]]) استفاده می‌کنند، می‌توانند به راحتی تا مسافت ۵۰۰۰ متری با دقت بالا با اهداف خود درگیر شوند، تی-۹۰ در نهایت قادر است تا مسافت ۳۰۰۰ متری با تانکهای دشمن درگیر شود. برای درگیر شدن در مسافتهای بیشتر از این میزان، تی-۹۰ متکی به موشکهای ضدتانک خود است و با گلولههای متعارف خود قادر به درگیری در مسافتهای بیش از ۳۰۰۰ متر نیست. با استفاده از موشکهایی مثل اسنایپر و اینوار نیز تی-۹۰ نمی‌تواند مسافت بیش از ۴۰۰۰ متر درگیر شود. البته استفاده از موشک ضدتانک در تی-۹۰ به دلیل وجود ضریب خطا و شرایط میدانی، شانس کمتری نسبت به گلولههای متعارف تانک دارند.
تی-۹۰ فاقد مهمات قدرتمند ضد تانک است که به این ترتیب تی-۹۰ در نقش ضد تانک بسیار ضعیف عمل خواهد کرد. قویترین گلولهای که تی-۹۰ قادر به شلیک از توپ خود می‌باشد، دارای قدرت نفوذی معادل ۶۰۰ میلیمتر می‌باشد. در حالیکه اکثر تانکهای غربی دارای زرهی با مقاومت بیش از ۹۸۰ میلیمتر در جلو می‌باشند. به این ترتیب تی-۹۰ قادر به ضربه زدن به هیچیک از تانکهای غربی نیست.
از نظر حفاظتی، هرچند اندازهٔ کوچک و ارتفاع کم این تانک باعث می‌شود تا هدف گرفتن آن دشوار باشد اما یک ایراد مهم آن این است که مهمات برای استفاده فشنگگذار اتوماتیک توپ اصلی که به روش معروف به ''چرخوفلکی'' فشنگها را بارگذاری می‌کند، در قسمت جنگی اصلی قرار دارند. به این ترتیب در صورت عبور گلوله مهاجم از زره تانک تمام مهمات منفجر شده و موجب مرگ تمام سرنشینان و انهدام تانک می‌شود. این مسئله ایراد مشترک تمام تانکهای شوروی، روسی، اوکراینی و چینی است در حالیکه تانکهای غربی مهمات را در قسمت مجزایی از برجک قرار می‌دهند که با صفحات مقاوم در مقابل موج انفجار محافظت می‌شود.<ref>[http://www.military-today.com/tanks/top_10_main_battle_tanks.htm Top 10 Main Battle Tanks]</ref>
| |||