هواگرد شناساگریز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[پرونده:F-117 Nighthawk Front.jpg|بندانگشتی|220px|[[اف-۱۱۷ نایت‌هاوک]] نخستین [[هواپیمای پنهان‌کار]] که برای حملات ضربتی به اهداف زمینی ساخته شده بود.]]
{{منبع}}
[[پرونده:Lockheed Martin F-22.jpg|بندانگشتی|200px220px|[[اف-۲۲ رپتور]] نخستین [[جنگنده نسل پنجم]] که برای [[برتری هوایی]] طراحی شده‌است]]
[[پرونده:CF-1_flight_test.jpg|بندانگشتی|200px220px|[[اف-۳۵]] [[جنگنده چندمنظوره]] نسل پنجم که در ایالت متحده با همکاری بریتانیا و چندین کشور دیگر در آخرین مراحل تکوین و توسعه است]]
[[پرونده:Sukhoi T-50 Maksimov.jpg|بندانگشتی|200px220px|[[سوخو پک فا]] در سال ۲۰۱۰ به پرواز آزمایش خود را انجام داد و قرار است در سال ۲۰۱۶ وارد ارتش روسیه شود]]
[[پرونده:J20_impside_art.JPG|بندانگشتی|220px|[[چنگدو جی-۲۰]] نخستین جنگنده نسل پنجم جمهوری خلق چین که قرار است بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ وارد نیروی هوایی چین شود.]]
'''هواپیمای پنهان‌کار''' [[هواپیما]]یی است که برای جلوگیری از کشف و رهگیری از فناورهای پیشرفته‌ای برای کاهش بازتاب [[رادار]]ی، [[فروسرخ]] (حرارتی)، نور مرئی، دامنه [[امواج رادیویی|بسامد رادیویی]] و امواج صوتی استفاده می‌کند. مجموعه این تکنولوژی‌ها به فناوری پنهان‌کاری معروف هستند.
 
گاهی از اصطلاح هواپیمای رادارگریز نیز در اشاره به این نوع هواپیماها استفاده می شود اما باید توجه داشت که هرچند رادارگریزی (به معنی کاهش انتشار و انعکاس امواج راداری) یکی از ویژگی‌های مهم هواپیماهای پنهان‌کار هست اما برای کاهش احتمال کشف هواپیما توسط دشمن کاهش بازتاب حرارتی، صوتی و بصری نیز لازم است. البته هنوز هیچ هواپیمایی وجود ندارد که به طور کامل برای تمام دستگاه‌های راداری نامرئی باشد اما فناوری‌های پنهان‌کاری به‌کار رفته در این نوع هواپیماها تشخیص یا ردگیری آنها را بسیار دشوار می‌کنند و به این ترتیب احتمال تشخیص هواپیما توسط رادار دشمن کاهش یافته و در نتیجه احتمال اصابت موشک‌های هدایت راداری به آن نیز کاهش پیدا می‌کند.
 
مهمترین چالش در طراحی هواپیماهای پنهان‌کار این است که پنهان‌کاری و [[آئرودینامیک]] دو قطب مخالف در طراحی هواپیماها هستند. یعنی تمهیداتی که برای برای پنهان‌کار شدن هواپیما اندیشیده می‌شود، ویژگی‌های آئرودینامیکی هواپیما مثل سرعت، مانورپذیری و بهره‌وری در مصرف سوخت را تضعیف کرده و با گرانتر و پیچیده‌تر شدن هواپیما قابلیت‌های رزمی آن را کاهش می‌دهد.
سطر ۱۱ ⟵ ۱۲:
احتمالاُ آلمانی‌ها در جنگ جهانی دوم برای نخستین بار به فکر ساخت چنین هواپیمایی افتادند و طرحی برای ساخت چنین هواپیمایی با نام هورتون هو ۲۲۹ داشتند.
 
البته هنوز هیچ هواپیمایی وجود ندارد که به طور کامل برای تمام دستگاه‌های راداری نامرئی باشد اما فناوری‌های پنهان‌کاری به‌کار رفته در این نوع هواپیماها تشخیص یا ردگیری آنها را بسیار دشوار می‌کنند و به این ترتیب احتمال تشخیص هواپیما توسط رادار دشمن کاهش یافته و در نتیجه احتمال اصابت موشک‌های هدایت راداری به آن نیز کاهش پیدا می‌کند. آمریکایی‌ها نخستین نمونه از هواپیمای پنهان‌کار واقعی خود یعنی اف-۱۱۷ را در سال ۱۹۷۷ به پرواز درآوردند. ایالات متحده تاکنون سه هواپیمای پنهان‌کار [[نایت هاوک اف-۱۱۷]]، [[اف-۲۲ رپتور]] و [[بی-۲ اسپیریت]] را به خدمت گرفته و در حال آماده‌سازی [[اف-۳۵ لایتنینگ]] برای ورود به فعالیت رسمی نظامی است. روسیه در سال ۲۰۱۰ با [[سوخو پک‌فا]] و چینی‌ها در سال ۲۰۱۱ با [[جی-۲۰]] نخستین جنگنده بمب‌افکن‌های پنهان‌کار خود را به پرواز درآوردند که هنوز وارد فعالیت رسمی نشده‌اند. هوپیماهای تهاجمی اف-۱۱۷ و بمب‌افکن راهبردی بی-۲ تنها هواپیماهای پنهان‌کاری هستند که در جنگ حضور داشته‌اند.
 
هنوز موردی از جنگ هوایی با یک هواپیمای پنهان‌کار گزارش نشده‌است اما یک فروند اف-۱۱۷ در ۱۷ مارس ۱۹۹۹ در جنگ یوگسلاوی توسط یک موشک هوابه‌زمین [[سام-۳]] سرنگون شده که تنها مورد انهدام یک هواپیمای پنهان‌کار توسط دشمن است.
 
== مزیت‌ها ==