نیروانا (گروه موسیقی): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
ابرابزار |
||
خط ۳:
|نام =نیروانا
[[پرونده:NirvanaLogo.svg|220px]]
|تصویر = Nirvana around 1992.jpg
|توضیح_تصویر = گروه نیروانا در حال اجرا برای [[جوایز موزیک ویدئوی امتیوی]] در سال ۱۹۹۲
|اندازه_تصویر
| پسزمینه
|ملیت = [[ابردین (واشینگتن)|ابردین]]، [[آمریکا]]
|سبک = [[آلترنیتیو راک]]{{سخ}}[[گرانج]]{{سخ}}[[ایندی راک]]
|مدت = ۱۹۸۷ - ۱۹۹۴
| ناشر = [[ساب پاپ]]، [[دیجیسی رکوردز|DGC]]
| نقشهای_مرتبط
|
| اعضای_کنونی = [[کرت کوبین|کِرت کوبین]]{{سخ}}[[کریست ناواسلیک]]{{سخ}}[[دیو گرول|دِیو گرول]] | اعضای_پیشین = [[آرون بورکارد]]{{سخ}}[[دیل کراور]]{{سخ}}[[دیو فاستر]]{{سخ}}[[چد چنینگ]]{{سخ}}[[جیسون اورمن]]{{سخ}}[[دن پیترز]]
}}
'''نیروانا''' {{انگلیسی|Nirvana}} یک گروه [[موسیقی راک|راک]] آمریکایی بود که در سال ۱۹۸۷ توسط [[کورت کوبین]] (گیتاریست و خواننده) و [[کریست ناواسلیک]] ([[گیتار بیس]]) در [[ابردین، واشینگتن]] بنیان نهاده شد. نیروانا چند نوازندهٔ [[درامز]] مختلف را به خود دید که هر کدام مدت کوتاهی در گروه عضویت داشتند، اما بالاخره [[دیو گرول]] که در سال ۱۹۹۰ وارد گروه شد، جای خود را در گروه محکم کرد. با وجود اینکه گروه نیروانا تنها سه [[آلبوم استودیویی]] در طول هفت سال فعالیت خود منتشر کرد، اما از این گروه به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و مهمترین گروههای موسیقی راک در عصر مدرن یاد میشود.
سطر ۲۲ ⟵ ۲۴:
== تاریخچه ==
=== تشکیل و سالهای اولیه ===
کوبین و ناواسلیک همدیگر را در دبیرستان ابردین ملاقات کردند، هرچند که بر طبق گفته کوبین، آنها هیچوقت با هم در ارتباط نبودند. هر دو آنها به طور مکرر به محل تمرین گروه [[ملوینز]] میرفتند و همین زمینه دوستی انها را فراهم کرد. کوبین قصد داشت تا یک گروه موسیقی به همراه ناواسلیک افتتاح کند، اما ناواسلیک به درخواستهای کوبین که حتی به او یک نوار دمو از گروه [[فیکال متر]] هم داده بود، او پاسخ نمیداد
گروه در ماههای اولیه، اسامی مختلف و جورواجوری را بر روی خود میگذاشت که اولین انها Skid Row بود و از جمله دیگر نامهایی که گروه برای خود انتخاب کرده بود، میتوان به Pen Cap Chew, Bliss, و Ted Ed Fred اشاره کرد. گروه در نهایت نام نیروانا را برای خود برگزید که کوبین درباره دلیل انتخاب این نام گفته است که «من نامی میخواستم که تا حدی زیبا یا خوب و قشنگ باشد تا یک نام پانکی خبیثانه و وقیحانه همچون Angry Samoans. ناواسلیک و کوبین که به ترتیب به شهرهای Tacoma و Olympia, Washington مهاجرت کرده بودند، به طور موقت رابطهشان با Burckhard قطع شد. آن دو در عوض با دیل کراور از گروه ملوینز به تمرین پرداختند و نیروانا در ژانویه ۱۹۸۸ نخستین دموی خود را ضبط کرد. در اوایل ۱۹۸۸، کراور به سان فرانسیسکو مهاجرت کرد، اما دیو فاستر را به عنوان جانشین خودش در نقش نوازنده درامز، به گروه پیشنهاد کرد. دوران حضور فوستر در نیروانا تنها چند ماه به طول انجامید. فوستر که به خاطر حمله به پسر شهردار Cosmopolis, Washington به زندان رفته بود، جای خود را مجدداً به Burckhard داد. همکاری خود Burckhard هم پس از اینکه یک روز به کوبین گفت برای تمرین خیلی خمار است، خیلی دوام نیاورد. کوبین و ناواسلیک در نشریه The Rocket سیاتل یک آگهی برای به خدمت گرفت یک درامر منتشر کردند که نتایج خشنودکنندهای در بر نداشت. در همین اوقات، دوستی آنها را به چاد چنینگ معرفی کرد و خیلی زود آن سه توافق بر همکاری کردند. چنینگ به همکاری با کوبین و ناواسلیک ادامه داد، هرچند که او گفت، «آنها هیچوقت نگفتند، خیلی خوب، تو عضو گروهی». چنینگ اولین اجرای خود با گروه را در ماه مه آن سال تجربه کرد.
=== نخستین آثار ===
نیروانا اولین تکآهنگ خود تحت عنوان ''وزوز عشق'' را در نوامبر ۱۹۸۸ از طریق یک ناشر مستقل سیاتلی به نام ساب پاپ منتشر کرد. ماه بعد، گروه با تهیهکننگی [[جک اندینو]]، شروع به ضبط کردن نخستین آلبوم خود، ضدعفونی، کرد. ضد عفونی به طور عمدهای از موسیقی سنگین و عزادارانه ملوینز و مادهانی، گروههای پانک راک دهه ۱۹۸۰ و همینطور گروه سبک [[بلک متال]] [[بلک سبت]] تأثیر گرفته بود. ناواسلیک در سال ۲۰۰۱ در مصاحبهای با رولینگ استون گفت که گروه در حین تور نواری را در ونشان پخش کرد که در یک طرف آلبومی از The Smithereens و در طرف دیگر هم آلبومی از گروه بلک متال Celtic Frost قرارداشت و خاطر نشان ترک که احتمالاً ترکیب این دو هم بیتأثیر نبوده است. هزینه تهیهکردن آلبوم ضدعفونی
بدنبال انتشار آلبوم ضدعفونی در ژوئن ۱۹۸۹، نیروانا عازم اولین تور خود شد و خود آلبوم هم در بین ایستگاههای رادیویی دانشگاهی پرطرفدار شد. به خاطر افزایش نارضایتی با اورمن در جریان برگذاری تور، نیروانا آخرین قرارهای خود را لغو کرد و به واشینگتون برگشت.
کوبین در مصاحبهای در اواخر ۱۹۸۹، اظهار داشت که گروه از نظر موسیقیایی در حال تغییر است. او گفت که «ترانههای ابتدایی بسیار پرخاشگرانه بودند ... اما همانطور که زمان میگذرد ترانهها هم
=== موفقیت ناگهانی ===
نیروانا که از ساب پاپ سرخورده شده بود و جلسات ضبط Smart Studios هم علاقهای در دل آنها ایجاد نکرده بود، تصمیم گرفت به دنبال امضای قرارداد با یک ناشر عمده باشد، چرا که هیچ ناشر مستقلی این توانایی را نداشت تا نیروانا را ورای قراردادش با ساب پاپ بخرد. به دنبال توصیههای مکرر [[کیم گوردون]] از گروه [[سانیک یوث]]، نیروانا در سال ۱۹۹۰ با [[دیجیسی رکوردز]] قرارداد امضا کرد. گروه متقاعباً مشغول ضبط کردن نخستین آلبومش با یک ناشر عمده کرد که بیخیال نام داشت. چند تهیهکننده به گروه پیشنهاد شدند که گروه در نهایت همچنان خواستار بوچ ویگ بود. به جای اینکه مثل دفعه قبل در سال ۱۹۹۰ ترانهها در استودیو Madison ویگ ضبط شود، تهیه آلبوم به Sound City Studios در Van Nuys, Los Angeles, California منتقل شد. برای دو ماه، گروه بر روی یکسری آهنگ جورواجور کار کرد. آهنگهایی از جمله [[در شکوفایی]] و پرورش سالها در اندوزه گروه قرار داشتند و برخی دیگر از جمله "On a Plain" و "Stay Away" حتی تا میانههای فرایند ضبط هم هنوز اشعار ناقصی داشتند و تکمیل نشده بودند. پس از اینکه جلسات ضبط به اتمام رسید، ویگ و گروه شروع به میکس کردن آلبوم کردند. با این حال، وقت کافی برای جلسات ضبط وجود نداشت و نتیجه میکسها هم از نظر گروه خوب از آب درنیامده بود. Andy Wallace، میکسر گروه Slayer دعوت شد تا میکس نهایی را انجام دهد. پس از انتشار آلبوم، اعضای گروه از صدای صیقل داده شدهای که میکسر به آلبوم داده بود، ابراز ناخشنودی کردند.
دیجیسی رکوردز در ابتدا امیدوار بود که ۲۵۰ هزار نسخه از آلبوم به فروش برسد که میزان فروش آلبوم Goo اثر Sonic Youth هم همین قدر بود. با این حال، اولین تکآهنگ آلبوم، ''بوی روح نوجوانی میدهد''، خیلی سریع محبوب شد که بخشی از آن را مدیون پخش شدن موزیک ویدئو آهنگ از MTV است. گروه که در اواخر ۱۹۹۱ در حال برگذاری تور در اروپا بود، دریافت که شوهای انها به شکل غیرمنتظارنهای در حال فروش بیش از حد است، خدمه
نیروانا با بهانه قرار دادن خستگی، تصمیم گرفت که یک تور دیگر در آمریکا برای تبلیغ آلبوم بیخیال برگذار نکند و در عوض ترجیح داد تا بعداً در همان سال، تنها تعدادی کنسرت بسنده کند. در مارس ۱۹۹۲، کوبین که ترانهنویس اصلی گروه بود، دنبال این بود که حق تألیف ترانههای گروه را سازماندهی مجدد بکند (که تا این لحظه این حق تألیف بین کل اعضا به طور مساوی تقسیم شده بود) تا این حقیقت که که بیشتر آهنگها توسط کوبین نوشته شدهاند، نمود بیشتری پیدا کند. گرول و ناواسلیک مخالفتی با درخواست کوبین نکردند، اما وقتیکه کوبین درخواست کرد که حق تألیف آهنگهای آلبوم بیخیال هم به نام او ثبت شود، تنش بین دو طرف آن قدر بالا گرفت که تا مرز منحل شدن گرول پیش رفت. پس از یک هفته تنش، کوبین در نهایت ۷۵ درصد حق تآلیف آهنگهای قدیمی را به نام خودش زد و این جور نارضایتیها و احساسات بد همچنان پس از این واقعه بین اعضای گروه باقی ماند.
سطر ۴۴ ⟵ ۴۶:
=== در رحم، ماههای پایانی و مرگ کوبین ===
{{جستارهای وابسته|مرگ کورت کوبین}}
در فوریه ۱۹۹۳، نیروانا تکآهنگ Puss"/"Oh, the Guilt را به همراه گروه The Jesus Lizard از طریق یک ناشر مستقل به نام Touch & Go منتشر کرد. در همین اوقات، گروه [[استیو آلبینی]]، که در محفل [[موسیقی مستقل]] آمریکایی به شخصی پایبند به اصول و یکدنده مشهور بود، را استخدادم کرد تا سومین آلبوم خود را ضبط کند. هرچند که گمانهزنیهایی وجود دارد که گروه به این خاطر آلبینی را به خاطر اعتبار زیرزمینیاش استخدامم کرد، کوبین تأکید داشت که صدایی که از تهیهکنندهگی آلبینی حاصل میشود همان صدایی است که او دوست داشته نیروانا همیشه آن را داشته باشد: یک اثر «طبیعی» بدون وجود حقههای استودیویی. نیروانا در فوریه آن سال به Pachyderm Studio در Cannon Falls, Minnesota رفت تا آلبوم را ضبط کند. جلسات ضبط با آلبینی پربار و سریع بودند و آلبوم در مدت دو هفته با هزینهای برابر با $
چند هفته پس از تمام شدن جلسات ضبط، در نشریات Chicago Tribune و Newsweek خبرهایی منتشر شد که دیجیسی گفته است این آلبوم «غیرقابل انتشار» است. در نتیجه، طرفداران گروه این طور پنداشتند که دیدگاه خلاقانه گروه ممکن است توسط ناشر به خطر افتاده باشد و ناشر در آثار گروه دخالت کرده باشد. در حالی که خبرهای مربوط به اینکه دیجیسی آلبوم را پس زده حقیقت نداشتند، گروه از برخی جهات از میکس آلبینی ناراضی بودند، خصوصاً آنها فکر میکردند که صطوح بیس خیلی پایین است و کوبین احساس میکرد که Heart-Shaped Box و All Apologies «بینظیر» از آب درنیامدهاند. Scott Litt که مدت زیادی تهیهکننده گروه R.E.M. بود، فراخوانده شد تا در کار رمیکس کردن آن دو ترانه کمک کند و کوبین هم کمی آهنگ و آواز بیشتر به انها اضافه کرد.
سطر ۶۶ ⟵ ۶۸:
== جوایز و افتخارات ==
از زمان منحل شدن نیروانا تا کنون، این گروه جوایز و افتخارات بسیاری کسب کرده و مکررا از این گروه به عنوان یکی از بزرگترین هنرمندان موسیقی در همهٔ زمانها یاد میشود. در سال ۲۰۰۳، نیروانا به Mojo Hall of Fame 100 وارد شد. گروه همچنین در سال ۲۰۰۴ نامزد ورود به UK Music Hall of Fame به عنوان «برترین هنرمند دهه ۱۹۹۰» بود. نشریه رولینگ استون در سال ۲۰۰۴ نیروانا را در فهرست «۱۰۰ هنرمند برتر همه اعصار» در جایگاه ۲۷ قرار داد و بعدها در سال ۲۰۱۱ که لیست را بروز کرد، نیروانا را در جایگاه ۳۰ قرار داد. در سال ۲۰۰۳، نویسنده این نشریه، David Fricke، کورت کوبین را در جایگاه ۱۲ برترین نوازندگان گیتار همهٔ اعصار قرار داد. رولینگ استون بعدها در سال ۲۰۰۸، کوبین را ۴۵امین خواننده بزرگ و بعد در سال ۲۰۱۱، او را ۷۳ومین گیتاریست همه اعصار نام نهاد. VH1 در سال ۱۹۹۸، نیروانا را ۴۲ومین هنرمند برتر راک اند رول معرفی کرد و سپس در سال ۲۰۰۰، این گروه را هفتمین هنرمند هارد راک و در نهایت در سال ۲۰۱۰، این گروه را چهاردهمین هنرمند برتر همه اعصار نام نهاد.
همچنین نیروانا به عنوان یک گروه تأثیرگذار در عرصه موسیقی هم شناخته میشود. از آلبوم بیخیال و آهنگ بوی روح نوجوانی میدهد مکرراً به عنوان یکی برترین آلبومها و برترین ترانههای همه اعصار یاد میشود. تالار مشاهیر راک اند رول هم دو تا از آثار نیروانا، ''بوی روح نوجوانی میدهد'' و ''[[سراسر عذرخواهی]]'' را در فهرست «ترانههایی که راک اند رول را شکل دادند» قرار داده است. این موزه همچنین در سال ۲۰۰۷، آلبوم بیخیال ر در جایگاه دهم در فهرست «۲۰۰ آلبوم سرنوشتساز همهٔ اعصار» قرار داده است. در سال ۲۰۰۵، Library of Congress آلبوم بیخیال را به National Recording Registry اضافه کرد که این مجموعه، حاوی «آثاری از قرن بیستم است که از نظر فرهنگی، تاریخی و زیباییشناسی» با اهمیت هستند. در سال ۲۰۱۱، چهار تا از ترانههای نیروانا در فهرست ۵۰۰ ترانه برتر همهٔ اعصار قرار گرفتند که ترانه ''بوی روح نوجوانی میدهد'' جایگاه نهم را به خود اختصاص داده بود. سه تا از آلبومهای گروه در فهرستی که توسط همین نشریه در سال ۲۰۱۲ تحت عنوان «۵۰۰ آلبوم برتر همه اعصار» منتشر شده بود، قرار داشتند که آلبوم بیخیال جایگاه ۱۷ را به خود اختصاص داده بود. همان سه آلبوم در سال ۲۰۱۱ در فهرستی توسط همین نشریه رولینگ استون تحت عنوان «۱۰۰ آلبوم برتر دههٔ ۱۹۹۰» قرار داشتند که آلبوم بیخیال جایگاه ۱ را به خد اختصاص داده بود و به عنوان برترین آلبوم دههٔ ۹۰ برگزیده شده بود. نشریه Time هم در سال ۲۰۰۶ آلبوم Nevermind را در فهرست «The All-TIME 100 Albums» قرار داده بود و ان را بهترین آلبوم دههٔ ۱۹۹۰ خوانده بود. در سال ۲۰۱۱، همین نشریه ترانه ''بوی روح نوجوانی میدهد'' را در فهرست The All-TIME 100 Songs قرار داد و ترانه [[حعبه قلبی شکل]] را هم در فهرست The 30 All-TIME Best Music Videos قرار داده بود.
سطر ۱۲۷ ⟵ ۱۲۹:
bar:Channing text:"چاد چنینگ"
bar:Grohl text:"دیو گروگل"
PlotData=
width:10 textcolor:black align:left anchor:from shift:(10,-4)
سطر ۱۴۴ ⟵ ۱۴۶:
== آلبومها ==
* ''[[ضدعفونی (آلبوم نیروانا)|ضدعفونی]]'' (۱۹۸۹)
* ''[[بیخیال]]'' (۱۹۹۱)
* ''[[در رحم (آلبوم)|در رَحِم]]'' (۱۹۹۳)
== جوایز ==
|