شورش ظفار: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mojtaba.mp (بحث | مشارکتها) اشتباهات اصلاح شد برچسب‌ها: نیازمند بازبینی ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه |
ابرابزار |
||
خط ۴:
|تصویر=[[پرونده:British troops-YEMEN.jpg|300px]]
|زیرنویس=<small>نیروهای بریتانیایی در حال پاکسازی جاده از مین</small>
|زمان=۱۹۶۲ - ۱۹۷۵
|مکان=عمان - یمن (
|علت=
|قلمرو=
|نتیجه=شکست شورشیان، [[مدرنیزاسیون]] عمان
|جنگنده۱=
[[پرونده:Flag of the Dhofar Liberation Front.svg|25px]] [[جبهه آزادی‌بخش ظفار]] (۶۸-۱۹۶۲){{سخ}}
[[پرونده:Flag of the Popular Front for the Liberation of the Occupied Arabian Gulf.svg|25px]] [[جبهه مردمی برای آزادی خلیج فارس اشغالی]] (۷۴-۱۹۶۸){{سخ}} [[پرونده:Flag of the Popular Front for the Liberation of Oman.svg|25px]] [[جبهه مردمی برای آزادی عمان]] (۷۶-۱۹۷۴)
|جنگنده۲= {{OMA}}{{سخ}}{{flag|Iran|1964}}{{سخ}}{{GBR}}
|فرمانده۱=
سطر ۳۰ ⟵ ۳۲:
جنبش آزادی‌بخش ظفار در ۱۹۶۲ با هدف استقلال ظفار شکل گرفت. این سازمان در ابتدا تحت تأثیر اندیشه‌های [[ملی‌گرایی|ملی‌گرایانه]] رهبران قبایل منطقه بود و از کمک‌های نظامی [[عربستان سعودی]] نیز سود می‌برد. چریک‌های ظفاری علاوه بر حملات خرابکارانه به ادارات دولتی و تأسیسات [[نفت|نفتی]] توانستند بخش‌هایی از ظفار را نیز آزاد کنند.
در ۱۹۶۷ دو حادثه موجب شد تا قدرت [[چپ‌گرایی|چپ‌گراها]] و [[ناصریسم|ناصریست‌ها]] در این سازمان افزایش پیدا کند. اول شکست اعراب در [[جنگ شش روزه]] که دیدگاه‌های [[رادیکالیسم|رادیکال]] را در تمام جهان عرب تقویت کرد و دیگری تشکیل [[جمهوری دمکراتیک یمن]] (یمن جنوبی) با خروج نیروهای انگلیسی از [[عدن]].
در کنگره دوم سازمان در شهر [[حمرین]]، [[یمن]] (سپتامبر ۱۹۶۸) بیشتر پست‌های کلیدی در اختیار رادیکال‌ها قرار گرفت و نام آن نیز به «جبهه مردمی برای آزادی خلیج عربی اشغالی» تغییر کرد. سازمان با گرایش به [[مارکسیسم لنینیسم]] از کمک‌های گسترده یمن جنوبی و [[چین]] برخوردار شد. کمک چین به‌ویژه از آن جهت بود که آن‌ها سازمانی با پایگاه دهقانی و باورهای [[مائوئیسم|مائوئیستی]] قوی بودند. چین بی‌درنگ سفارت خود را در [[عدن]] تأسیس کرد و از یمن جنوبی به عنوان محل انتقال [[سلاح]] به عمان استفاده می‌کرد. اعضای سازمان همچنین از آموزش جنگ‌های نامنظم و تعلیمات مکتبی چین و [[شوروی]] بهره می‌بردند.
== حامیان سلطان عمان ==
تا سال ۱۹۶۹ نیروهای شورشی بر بیشتر مناطق کوهستانی ظفار تسلط یافته و تنها جاده‌ای که از صلاله به سوی این منطقه می‌رفت را قطع کرده بودند. نیروهای آن‌ها به خوبی آموزش‌دیده و مسلح به [[کلاشنیکف]] و سلاح‌های سنگینی چون تیربار [[دوشکا]]، [[خمپاره|خمپاره‌های]] ۸۲ میلی‌متری، [[راکت‌انداز|راکت‌اندازهای]] [[کاتیوشا|کاتیوشای]] ۱۴۰ میلی‌متری ب‌ام۱۴ و [[ب‌ام-۲۱ گراد|۱۲۲ م‌م گراد]] بودند. در مقابل سلطان عمان تنها هزار نیرو در ظفار داشت که تجهیزات بسیار بدی داشته و عمدتاً از سلاح‌های بازمانده جنگ جهانی دوم مانند [[تفنگ گلنگدنی|تفنگ‌های گلنگدنی]] برخوردار بوده و تنها در سال ۱۹۶۸ تفنگ‌هایشان با تفنگ اتوماتیک [[اف‌ان فال]] تعویض شد. این نیروها حتی لباس و [[پوتین]] مناسب ناهمواری‌های این منطقه را در اختیار نداشتند و آموزش لازم برای نبرد با چریک‌ها را ندیده بودند به همین دلیل فقط قادر به حفاظت از شهر صلاله و نواحی اطراف آن بودند.
▲تا سال ۱۹۶۹ نیروهای شورشی بر بیشتر مناطق کوهستانی ظفار تسلط یافته و تنها جاده‌ای که از صلاله به سوی این منطقه می‌رفت را قطع کرده بودند. نیروهای آن‌ها به خوبی آموزش‌دیده و مسلح به [[کلاشنیکف]] و سلاح‌های سنگینی چون تیربار [[دوشکا]]، [[خمپاره|خمپاره‌های]] ۸۲ میلی‌متری، [[راکت‌انداز|راکت‌اندازهای]] [[کاتیوشا|کاتیوشای]] ۱۴۰ میلی‌متری ب‌ام۱۴ و [[ب‌ام-۲۱ گراد|۱۲۲ م‌م گراد]] بودند. در مقابل سلطان عمان تنها هزار نیرو در ظفار داشت که تجهیزات بسیار بدی داشته و عمدتاً از سلاح‌های بازمانده جنگ جهانی دوم مانند [[تفنگ گلنگدنی|تفنگ‌های گلنگدنی]] برخوردار بوده و تنها در سال ۱۹۶۸ تفنگ‌هایشان با تفنگ اتوماتیک [[اف‌ان فال]] تعویض شد. این نیروها حتی لباس و [[پوتین]] مناسب ناهمواری‌های این منطقه را در اختیار نداشتند و آموزش لازم برای نبرد با چریک‌ها را ندیده بودند به همین دلیل فقط قادر به حفاظت از شهر صلاله و نواحی اطراف آن بودند.
[[سلطان قابوس]] پس از به قدرت رسیدن در سال ۱۹۷۰ با گوشزد کردن خطر قوت گرفتن جنبش‌های چپ‌گرا در منطقه در صورت موفقیت شورشیان ظفار توانست حمایت‌های نظامی و مالی گسترده‌ای را از کشورهای منطقه دریافت کند.
سطر ۴۹ ⟵ ۵۰:
{{پانویس}}
* {{یادکرد |کتاب = بحران ظفار و رژیم پهلوی |نویسنده = محمدجعفر چمنکار|فصل = |صفحه = ۱۱۸ | ناشر = موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران| چاپ = اول| سال = ۱۳۸۳ |شابک = ۹-۵۳-۶۳۵۷-۹۶۴}}
* {{یادکرد|فصل=|کتاب=Oman A Country Study|نویسنده = Federal Research Division|ناشر =Kessinger Publishing|چاپ=|شهر=|صفحه= 119-121 Pages|سال=
* Wikipedia contributors, "Dhofar Rebellion," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Dhofar_Rebellion&oldid=288035227 (accessed May 5, 2009).
* {{یادکرد|کتاب=روابط خارجی ایران (۱۳۲۰-۱۳۵۷)|نویسنده = ازغندی، علیرضا|ناشر =نشر قومس|چاپ=پنجم|شهر=تهران|صفحه=۳۸۸-۳۹۰|سال=۱۳۸۴|شابک=ISBN 964-5516-25-0}}
* {{یادکرد وب| نشانی = http://www.ir-psri.com/Show.php?Page=ViewArticle&ArticleID=163| عنوان = شورش ظفار| تاریخ بازدید = اردیبهشت ۱۳۸۸| تاریخ = | ناشر = مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی}}
| |||