جمال‌الدین حسین بن فخرالدین حسن اینجوی شیرازی، ملقب به [[عضدالدوله]]، در سال [[۱۰۰۵ ه.(قمری)|۱۰۰۵]] ق. فرهنگی به نام [[اکبر شاه]] شروع و در سال ۱۰۱۷ آن را به اتمام رسانید. سپس به تجدید نظر آن پرداخت. و در سال ۱۰۳۲ نسخه مجددی از آن را به پادشاه هند، [[جهانگیر ]]، فرزند اکبر عرضه داشت. این مجموعه لغت به فرهنگ جهانگیری شهرت دارد. این کتاب که صرفاً محتوی لغاتی است که عادتا آنها را فارسی می‌شناسیم، برای هر لغت شواهد شعری آورده‌است، از بهترین و دقیق ترین فرهنگ‌های زبان فارسی است.{{مدرک}}
