محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
|
|
{{ب|تیر بگذشت ناگهان بر ما|منهدم گشت لشکر گرما}}
{{ب|حبذا ابرهای پرنم تو|خرما سبزههای خرم تو}}
(((«ار خسی افتدت به دیده، منال// سوی آنکس نگر که نابیناست»
«از درختان دیگران برچین// و از پی دیگران درخت نشان»
«اگر سپهر بگردد ز حال خود، تو مگرد// وگر زمانه نسازد، تو با زمانه بساز»
«با همت باز باش و با کبر پلنگ// زیبا به گه شکار و پیروز به جنگ»
«بودم حذور همچو غرابی برای آنک// همچون غراب جای گرفتم در این خراب»
«تات نپرسند، همی باش گنگ// تات نخوانند همی باش لنگ»
«حسد کنندم و درمان آن ندانم یافت// که دید هرگز داروی درد بیدرمان؟»
«درست و راست صفات تو گویم و نشکفت// درست و راست شنیدن ز مردم شیدا»
«ز ماهیی که در او خار نیست این گله چیست// بلی ز ماهی پرخار دیدهاند ضرر»
«مردم روزی نبود بیحسود// دریا هرگز نبود بی نهنگ»
«نیم چو آهو کز کشور دگر بچرد// نهد معطرنافه به کشور دیگر// به سان بازم کش بداری اندر بند// شکار پیش تو آرد چو بازیابد پر»
«هفت سالم بسود «سو» و «دهک»// پس از آنم سه سال قلعه «نای»»
«نبشتن ز گفتن مهمتر شناس//به گاهِ نبشتن به جای آر هوش//سخن با قلم چون قلم راستدار//به نیک و به بد در سخن سخت کوش»)))
{{پایان شعر}}
|