عبدالحمید دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
خط ۳:
| عنوان = [[پرونده:Osmanli-nisani.svg|22px]] سلطان [[امپراتوری عثمانی]]
| تصویر = Sultan Abdul Hamid II of the Ottoman Empire.jpg
| زیرنویس تصویر =
| دوران = ۳۱ اوت ۱۸۷۶ - ۲۷ آوریل ۱۹۰۹
| تاجگذاری =
| تفویض =
| تعمید =
| نام کامل =
| لقب = پادشاه [[امپراتوری عثمانی]]
| زادروز =
| زادگاه =
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| آرامگاه =
| پیش از = [[محمد پنجم]]
| پس از = [[مراد پنجم]]
| همسر =
| شهبانو =
| همسر =
| همسر ۱ =
| همسر ۲ =
| همسر ۳ =
| کاخ =
| دودمان = خاندان عثمان
| آواز سلطنتی =
| شعار سلطنتی =
| پدر =
| مادر =
| فرزندان =
| دین =
| امضاء =
}}
 
'''عبدالحمید دوم'''([[ {{به ترکی عثمانی]]: |عبد الحمید ثانی)}} سی و چهارمین [[سلطان]] و [[خلیفه]] [[امپراتوری عثمانی]] بود که در ۳۱ اوت ۱۸۷۶ تا ۲۷ آوریل ۱۹۰۹ در قلمرو عثمانی حکومت کرد.
 
صدراعظم او در تلاش برای اصلاح دولت به طراحی مشروطیت و ایجاد [[مجلس قانون‌گذاری]] اقدام کرد. قانون اساسی جدید، [[آزادی فردی]] را تضمین می‌کرد در حالی که هنوز اختیارات اساسی با سلطان بود. فشار از جانب اروپا سلطان عبدالحمید را وادار ساخت تا با [[قانون اساسی]] موافقت نماید، اما او در سال ۱۸۷۸ مجلس را منحل کرد و بار دیگر [[حکومت مطلقه]] را برقرار کرد. سلطان عبدالحمید با ساخت مدارس، مساجد، خطوط آهن و تلگراف در جهت پیشرفت [[ترکیه]] گام برداشت.
خط ۴۱:
عبدالحمید متولد سال ۱۸۴۲ و فرزند [[سلطان عبدالمجید]] است در سن هفت سالگی مادرش را از دست داد و همسر دوم عبدالمجید که عقیم بود عبدالحمید را خیلی دلسوزانه بزرگ کرد.
 
عبدالحمید فردی هشیار، سیاسی، ادیب، شاعر و مسلط برزبانهایبر زبان‌های عربی، فارسی و ترکی بود و بسیاری از کتب ادبی و تصوف را مطالعه کرده بود. عبدالحمید بعداز عزل برادرش مراد در شعبان سال۱۲۹۳سال ۱۲۹۳ در حالی که ۳۴سال۳۴ سال سن داشت قدرت [[امپراتوری عثمانی]] را بعهده گرفت.گرفت؛ و با توجه به عنایت وی به دین اسلام او را بنام خلیفه خطاب می‌کردند و شخصیت‌های مذهبی، سیاسی و اجتماعی و روسای دینی مناطق مختلف مسئولیت و خلافتش را تهنیت گفته و به‌محض در دست گرفتن قدرت شادی کنان توپهایی شلیک کردند و در [[استانبول]] سه روز جشن و سرور برگزار گردید و با حضور شیخ‌الاسلام و بزرگان دین در [[مسجد جامع]] ابوایوب انصاری (رض) مراسم نهائی بیعت برگزار شد.
 
زمانی عبدالحمید زمام امور را بدست گرفت، دولت عثمانی غرق در بدهی‌های خارجی بود ودرو در جهت بهبودی وضعیت اقتصادی و پرداخت بدهی‌های خارجی اقداماتی را انجام داد.
 
عبدالحمید در جهت اصلاحات داخلی اقدام نمود و به مسیحیان و غیر مسلمانان تا حد زیادی آزادی اعطا کرد، تا شاید از فشار اروپا بکاهد.
 
عبدالحمید حاضر به پیروی از تمدن غرب نبود و معتقد بود شرق و اسلام خود دارای تمدن قوی و مثال زدنی هستند و نیازی به تمدن و فرهنگ غرب ندارند. وی به قدرت والیان خود در مناطق مختلف افزود و تغییراتی کمی و کیفی در ولایت والیان خود داد. در نظام قضائی و نظامی اصلاحات ملموسی معمول گردید و دانشکده‌های مختلف را دایر کرد و جوانان ترک را به علوم روز مسلح نمود. خطوط [[راه آهن]] را توسعه داد و راه آهن بین [[دمشق]] و [[مدینه]] را احداث کرد همچنین خانهٔ سالمندان، دارالفنون، دارالنفوس عمومی و مدارس عالی تأسیس کرد.
 
در دوران عبدالحمید رشد فرهنگ چشمگیر و نشر و چاپ کتب و ورود کتابها و مجلات کاملاً آزاد بود، به همین دلیل روزگار وی بعنوان دوره رشد فرهنگ و از بهترین دوران خلافت عثمانی‌ها نام گرفت و زبان زد شد.
خط ۵۵:
روسیه به ترکیه حمله کرد و در نهایت در شهر سان استفانوس در کنار دریای مرمره با امضاء قرار دادی جنگ به [[آتش‌بس]] مبدل گشت که از مفاد صلحنامه مشخص است نتیجه به نفع روسیه تمام شده است.
 
از سال ۱۲۹۹ [[فرانسه]]، [[تونس]] را اشغال و [[انگلیس]] در سال۱۳۰۰ [[قبرس]] را اشغال کرد. دایره [[امپراتوری عثمانی]] هر لحظه محدودتر گردید. عبدالحمید به این نتیجه رسید که دولت وی توان مقاومت با غرب را ندارد مگر با یک تاکتیک و برنامه جدید.جدید؛ لذا با استفاده از مقام خلافت خود طرح جامعه اسلامی را مطرح کرد و مسلمانانی که معتقد بودند ضعف دولت عثمانی در نتیجه دوری از اسلام و شریعت اسلام است از طرح جامعه اسلامی استقبال کردند و بزرگانی چون [[سید جمال الدین اسدابادی]] و [[مصطفی کامل]] از مصر و [[ابوالهدی]] از سوریه و [[عبدالرشید]] از سیبری و [[حرکت سنوسیه]] در لیبی از تشکیل جامعه اسلامی پشتیبانی کردند.
 
[[پرونده:Grivita 1877.jpg|بندانگشتی|نیروهای عثمانی در حال محاصرهٔ پلیوینا]]
طرح جامعه اسلامی به سلطان عبدالحمید و دولت ترکیه قدرت و قوت و شخصیت داد و در تمامی مساجد [[جهان اسلام]] بصورت خیلی آگاهانه فرهنگ محبت و وحدت احیاء شد و علماء اسلام در گوشه وکنار دنیای اسلامی شروع به تبلیغ وحدت کردند و با این طرح مسلمانان موفق شدند و غرب در برخورد وبرنامه خود تجدید نظر کرد.
[[پرونده:II. Abdülahmit.jpg|بندانگشتی|عبد الحمید دوم]]
 
طرح جامعه اسلامی به سلطان عبدالحمید و دولت ترکیه قدرت و قوت و شخصیت داد و در تمامی مساجد [[جهان اسلام]] بصورت خیلی آگاهانه فرهنگ محبت و وحدت احیاء شد و علماء اسلام در گوشه وکنارو کنار دنیای اسلامی شروع به تبلیغ وحدت کردند و با این طرح مسلمانان موفق شدند و غرب در برخورد وبرنامه خود تجدید نظر کرد.
 
در دوران عبدالحمید ترکان جوان آشفته غرب شدند و با روی کار آمدن مدحت پاشا بعنوان نخست وزیر حرکات ضد مسلمانان و جامعه اسلامی رشد کرد زیرا مدحت پاشا خود شیفته غرب و ماسونی و اهل خمرو ضد برنامه‌های اسلامی بود.
 
سپس به دسیسه غرب جمعیت اتحاد و ترقی در سا ل ۱۳۱۶ در پاریس تشکیل شد و در سال۱۳۲۳سال ۱۳۲۳ جمعیت آزادی نیز تشکیل گردید و سپس در هم ادغام شدند این دو حزب سکولار در داخل و خارج شروع به مخالفت با دولت عبدالحمید نمودند.
 
عبدالحمید و دستگاه دولت خیلی به‌سرعت و آگاهانه با این تشکیلات سکولار مبارزه کردند ولی با توجه به وضع داخل ترکیه و پشتیبانی دولت‌های اروپائی از این تشکیلات دولت عبدالحمید به نتیجه‌ای نرسید.
 
عبدالحمید از نظر فکر و جهان بینی خیلی آگاهانه فکر می‌کرد و بارها می‌گفت جنگ عثمانی با ایران و اختلاف ترکیه با ایرانیها نتیجه و ثمره آن برای انگلیس بوده است وی معتقد بود اسلام و مسیحیت دو دیدگاه مختلف‌اند و وحدت وجمع آنها در یک تمدن غیر ممکن است.
 
عبدالحمید به مسلمانان شرق آسیا از جمله مسلمانان چین توجه خاصی داشت. در سال ۱۸۸۳ میلادی روزنامه‌های استانبول خبرهایی را در خصوص مسلمانان چین منتشر کردند از جمله نوشته بودند در پکن پایتخت چین ۳۸ مسجد وجود دارد.دارد؛ و یک مسجد جامع مجهز بنام مسجد جامع حمیدیه که با هزینه سلطان عبدالحمید احداث شده بود وجود دارد که روزهای جمعه در آن [[نماز جمعه]] برگزار و خطبه بنام سلطان عبدالحمید خوانده می‌شود.
 
عبدالحمید از بی حجابی و آزادی زنان به سبک غرب به‌شدت جلوگیری کرد با آزادی مشروبات الکلی و مشروب خواران و فروشندگان مشروبات مبارزه جدی نمود.
 
سلطان عبدالحمید دشمن سرسخت یهود بود و در گوشه وکنار از رشد و پیشرفت آنها بشدت جلوگیری می‌کرد. عبدالحمید در سال ۱۲۹۴ دستور انتخابات را در اقالیم تحت نفوذ خود صادر کرد در نتیجه طی یک انتخابات آزاد ۷۱ مسلمان و ۴۴ مسیحی و ۴ یهودی انتخاب و کار مجلس در همان سال شروع شد وبعدو بعد از از۱۱۱۱ ماه به دستور سلطان عبدالحمید تعطیل گردید. انگلیس و یهودیها در جهت سقوط قدرت عثمانیهاعثمانی‌ها برنامه‌ریزی کردند، [[شریف حسین]] را در [[حجاز]] بعنوان [[خلیفه مسلمانانمسلمین]] مطرح و حزب اتحاد و ترقی را در داخل و خارج ترکیه تقویت نمودند و اکثر افراد در اداره استخبارات و امنیت عثمانی را با پول خریداری نمودند. جمعیت اتحاد و ترقی در بین دانشجویان ترک در اروپا و استانبول شروع به تحریک ناسیونالیست ترکی نمودند و جبهه قومی‌ترکی وجمعیت اتحاد و ترقی مشترکاً علیه جامعه اسلامی ایستادند و کلمه ترکی را در جای کلمه عثمانی قرار دادند و در فاصله کوتاهی احزاب و تشکیلات غیره دینی و ضد دینی تشکیل شده همگی با هم متحد شدند و با شعار و هیاهو، بالاتفاق در خواست عزل سلطان عبدالحمید را کردند.
 
عبدالحمید در جهت جلوگیری از سقوط دولت و مبارزه با احزاب لائیک و وابسته به غرب اقدام به تشکیل دولت مشروطه و مجلس عمومی تازه‌ای با ۲۸۰ نماینده از اقوام مختلف و مجلس اعیان کرد مع‌هذا غربی‌ها با تحریکات و هیاهو و تبلیغات شبانه‌روزی و وعده‌های توخالی کاری کردند که مجلس عثمانی را وادار به اتخاذ تصمیمی ناعادلانه کردند و عبدالحمید که به‌ظاهربه ظاهر منادی وحدت و مورد تأیید بزرگانی چون جمال الدین اسد ابادی بود در سال ۱۳۲۶ هجری مصادف سال ۱۹۰۹ با فتوای شیخ الاسلام ضیاءالدین افندی عزل و بجای وی محمدشاه را بعنوان سلطان عثمانی تعیین کردند.
{{-}}
جواب سلطان عبد الحمیدبه درخواست یهودان برای تشکیل حکومت یهودی در فلسطین:<ref name=سلطان عبدالحمید دوم؛ آخرین خلیفه>{{یادکرد|ترجمه=الدولة العثمانیة عوامل النهوض وأسباب السقوط علی محمد محمد الصلابی|زبان=fa|مقاله= [http://www.bidary.net/archives/1614 ]|تاریخ= 1 مرداد 1389}}</ref>
{{نقل قول|به دکتر [[هرتزل]] بگویید که در اینباره نقشه‌های جدیدی را طرح ریزی نکند، چرا که من نمی‌توانم حتی از یک وجب خاک [[فلسطین]] گذشت کنم. این سرزمین ملک من نیست بلکه ملک [[امت اسلامی]] است و این امت در حفظ این سرزمین تلاش بسیاری کرده است و آن را با خونش آبیاری کرده است. پس [[یهود]] پولهای میلیونی خود را نگه دارد و اگر روزی دولت [[خلافت]] پاره‌پاره گشت می‌توانند فلسطین را بدون هیچ بهایی بدست بیاورند. اما تا زمانی که من زنده هستم اگر بدنم تکه‌تکه شود برای من آسانتر از آن است که ببینم فلسطین از [[دولت عثمانی]] جدا گشته است و این امریست که هرگز متحقق نخواهد شد. من هرگز نمی‌توانم راضی شوم که بدن ما در حالی که زنده هستیم تکه‌تکه شود.|20px|30px|[//ar.wikipedia.org/wiki/عبد_الحميد_الثاني اصل به عربی] |[http://www.bidary.net/archives/1614 ]}}
 
{{نقل قول|به دکتر [[هرتزل]] بگویید که در اینباره نقشه‌های جدیدی را طرح ریزی نکند، چرا که من نمی‌توانم حتی از یک وجب خاک [[فلسطین]] گذشت کنم. این سرزمین ملک من نیست بلکه ملک [[امت اسلامی]] است و این امت در حفظ این سرزمین تلاش بسیاری کرده است و آن را با خونش آبیاری کرده است. پس [[یهود]] پولهای میلیونی خود را نگه دارد و اگر روزی دولت [[خلافت]] پاره‌پاره گشت می‌توانند فلسطین را بدون هیچ بهایی بدست بیاورند. اما تا زمانی که من زنده هستم اگر بدنم تکه‌تکه شود برای من آسانتر از آن است که ببینم فلسطین از [[دولت عثمانی]] جدا گشته است و این امریست که هرگز متحقق نخواهد شد. من هرگز نمی‌توانم راضی شوم که بدن ما در حالی که زنده هستیم تکه‌تکه شود.<ref>{{یادکرد وب |20pxنویسنده = |30px|[نشانی=https://ar.wikipedia.org/wiki/عبد_الحميد_الثاني اصل به عربی] |عنوان= | ناشر = |[http://www.bidary.net/archives/1614تاریخ = |تاریخ بازبینی= ]}}</ref>.
[[پرونده:Grivita 1877.jpg|بندانگشتی|نیروهای عثمانی در حال محاصرهٔ پلیوینا]]
<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.bidary.net/archives/1614 |عنوان= | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>}}
 
== منابع ==
[[پرونده:II. Abdülahmit.jpg|بندانگشتی|عبد الحمید دوم]]
{{ویکی‌گفتاورد}}
{{پانویس}}
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تاریخ امپراتوری عثمانی|نویسنده= شاو استانفورد|ترجمه= محمود رمضان‌زاده|ناشر=آستان قدس رضوی|چاپ=اول |شهر=مشهد |کوشش= |ویرایش= |صفحه= |سال=۱۳۷۰ |شابک=}}
{{سلطان‌های عثمانی}}
 
{{عثمانی-خرد}}