آیندگان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳:
داریوش همایون در دیداری که با [[امیر عباس هویدا]] داشت ایده تاسیس روزنامه آیندگان را مطرح نمود ولی [[محمد رضا پهلوی|شاه]] و [[ساواک]] به داریوش همایون اعتماد نداشتند از همین رو شرکت نشر آیندگان به نام حسین اهری آغاز به کار نمود. در طول دوران فعالیت آیندگان پنج نفر به عنوان سردبیر روزنامه فعالیت کردند که اولین آنها [[مسعود بهنود]] بود. این روزنامه همچنین بخش جداگانهای به نام آیندگان ادبی داشت که سردبیری جداگانه داشت. اولین سردبیر آیندگان ادبی [[نادر ابراهیمی]] بود و آخرین آن [[هوشنگ وزیری]].<ref>http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2011/01/110130_mb_homayun_daryush.shtml</ref>
==موضع آیندگان در قبال انقلاب==
در دوران ۳۷ روزه نخست وزیری بختیار
<blockquote>«من تا امروز به هیچ روزنامه و نشریهای مطلبی ندادهام که حال و هوای سیاسی داشته باشد. شاید به این دلیل که تا امروز در مملکتم به سیاستمداری چون شاپور بختیار برنخورده بودم که بدانم سیاست الزاماً مغایر شرافت، صمیمیت و وطن پرستی نیست. من تمام این صفات، شرافت، صمیمیت، وطن پرستی، را در آقای شاپور بختیار سراغ کردهام. به علاوه به سرافرازی و آزادگی او مؤمنم. من ایمان دارم که اگر امروز او را از صحنهٔ سیاست مملکتمان برانیم خطایی کردهایم جبران ناپذیر و نابخشودنی. من معتقدم که این مرد عزیز این مرد عمل دارد فدای هیجان و غلیان عدهای و فرصت طلبیهای عدهای دیگر میشود و اگر فدا شود اسف انگیزترین شهید حوادث اخیر خواهد بود. من صدایم را به پشتیبانی از آقای شاپور بختیار با سربلندی هر چه تمامتر بلند میکنم، حتی اگر این صدا در فضا تنها بماند. من از تنها ماندن هرگز هراسی به دل راه ندادهام. ولی این بار میترسم نه به خاطر خودم، بلکه به خاطر آیندهٔ این ملک و سرنوشت همهٔ آنها که دوستشان دارم.»<ref>روزنامهٔ آیندگان شمارهٔ ۱۷ بهمن ۱۳۵۷</ref></blockquote>
== منابع ==
|