'''تفتیش عقاید، باورپرسی یا باورکاری''' که به معنی بازرسی و تفحص در باورهای افراد است، به اعمالی گفته می‌شود که یک موضع صاحب قدرت، مردم را به دلیل باورهایی که دارند، بازخواست می‌کند. مشهورترین آن، تفتیش عقاید در اروپای مسیحی است.
این نام از دوران [[قرون وسطی]] به یادگار مانده است و مخالف [[آزادی بیان]] و [[آزادی عقیده]] یا [[آزادی اندیشه]] است. تفتیش عقاید، به بیان دقیقتردقیق‌تر عبارت بود از هیئتهایهیئت‌های داوری بسیار مجهز که [[کلیسای کاتولیک]] می‌کوشید از طریق آنها به یکپارچگی دینی مورد نظر خود نائل شود.<ref name=inq>{{cite book|last=بکرش|first=دبورا|title=تفتیش عقاید|publisher=ققنوس|date=۱۳۸۷|isbn=9789643115050|language=فارسی}}</ref> این عمل توسط دستگاه کلیسا انجام می‌شد و متهمان بسیاری در دادگاه‌های تفتیش عقاید متهم به [[ارتداد]]، [[شرک]] و [[جادوگری]] می‌شدند. این افراد ابتدا برای اعترافگیریاعتراف‌گیری [[شکنجه]] می‌شدند. در صورت عدم اعتراف سرنوشت معلومی برای آنها متصور نبود، اگرچه اکثر مردم تاب شکنجه‌ها را نداشتند و اعتراف به اعمال کرده و ناکرده خود می‌کردند. سپس [[دستگاه تفتیش عقاید]] آنها را محکوم به مجازاتهایمجازات‌های گوناگون و در بسیاری از مواقع به صورتهایصورت‌های غیر انسانی [[اعدام]] می‌کرد.<ref>[[شکنجه دولتی]]</ref>
