تکیون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
CalakBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: en
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹:
اولین متن نوشتاری که در آن به روشنی از نام «تکیون» در اشاره به یک هنر رزمی استفاده شده به کتابی در دوران حکومت جئونگجو از پادشاهان سلسله [[جوسان]] مربوط می‌شود که بین سال ۱۷۷۶ تا ۱۸۰۰ میلادی حکومت می‌کرد.
 
به نظر می‌رسد که تکیون از هنر رزمی قدیمی‌تری به نام [[سوباک]] مشتق شده باشد اما اطلاعات مستند اندکی در مورد سوباک موجود است. به نظر نمی‌رسد که تکیون هیچگاه هنر رزمی چندان رایجی در شبه‌جزیره کره بوده باشد اما در حدود سال ۱۹۰۰ در هانیانگ ([[سئول]] کنونی پایتخت فعلی کره جنوبی و پایتخت وقت جوسان) تمرین می‌شد و در اواخر دوره جوسان مسابقات آن در کنار مسابقت سسیروم (کشتی کره‌ای) در جشن‌های ملی برگزار می‌شده‌است.
 
رشد آموزه‌های نئوکنفوسیوسی و به ویژه اشغال کره توسط ژاپن باعث شد تا تکیون تقریبا از بین برود. سونگ دوک کی (۱۸۹۳ - ۱۹۸۷) آخرین استاد تکیون بود که توانست در برههٔ حساس اشغال کره توسط ژاپن این رشته را حفظ کند و به نسل جدید آموزش دهد. پس از استقلال کره این رشته دوباره در کره جنوبی مورد توجه قرار گرفت و در سال ۱۹۸۳ دولت این کشور «تکیون» را به عنوان «میراث ناملموس فرهنگی شماره ۷۶» ثبت کرد. در حالیکه هیچ هنر رزمی دیگری چنین موقعیتی پیدا نکرده است.
 
در سال ۲۰۱۱ [[یونسکو]] نیز تکوینتکیون را به «فهرست میراث ناملموس فرهنگی» افزود و به این ترتیب تکیون اولین هنر رزمی شد که وارد فهرست یونسکو می‌شود.
 
==فنون==
 
تکنیک‌های متنوعی در تکیون آموزش داده می‌شود. انواع ضربات دست و پا از جمله ضربات پا به پایین‌تنه، [[ضربه زانو|ضربات زانو]] و ضربات پرشی.پرشی، به همراه فنون قفل مفصل و پرتابی و همینطور ضربات کله. در این رشته بر این نکته تأکید می‌شود که در هر تکنیک بایستی از قدرت تمام بدن استفاده شود.
 
حرکات فریب‌دهنده مثل تلوتلو خوردن، افتادن دروغین، پشت پا زدن و پرش از دیوار نیز در این هنر رزمی کره‌ای آموزش داده می‌شود.
خط ۳۲:
== منابع ==
{{پانویس}}
 
*دنیای کاراته، «مواشی گری»، دی ماه ۱۳۸۳، شماره سیزدهم، صفحهٔ ۳۰
 
{{ویکی‌انبار-رده|Taekkyeon}}