'''گذرواژه''' یا '''اسم رمز'''،<ref>''اسم رمز'' واژهٔ مصوب [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] به جای ''password'' در [[انگلیسی]] و در حوزهٔ [[رایانه]] است. {{یادکرد وب انگلیسی| عنوان=فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان: ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵، بخش لاتین | تاریخ بازبینی=۲۶ ژانویه ۲۰۱۲ | ناشر=فرهنگستان زبان و ادب فارسی | نشانی=http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/Mosavvab/01_Latin_(A_Z).rar | صفحه=۱۵۰Password}}</ref>یایک '''رمزکلمه عبور'''،یا یکجمله کلمهٔ رمزو یا رشته‌ای از [[نویسه (رایانه)|نویسه‌ها]] است که برای [[اعتبارسنجی]] به کار می‌رود. به بیان دیگر افراد یا ابزارها برای استفاده از یک [[سامانه]] محافظت شده توسط گذرواژه باید آن گذرواژه را به واحد [[اعتبارسنجی]] آن سامانه ارائه دهند و در صورت ارائهٔ گذرواژهٔ درست مجاز به استفاده از آن سامانه می‌شوند.
گذرواژه برای اثبات [[هویت]] نیز به کار می‌رود به این معنی که کاربر یک سامانه با ارائه نام کاربری خود باید گذرواژه خود را نیز ارائه بدهد در صورت ارائه گذرواژه درست ادعای وی در مورد تعلق نام کاربری به وی مورد تائید سامانه قرار می‌گیرد.
خط ۱۳:
== استفاده از عکس به جای گذرواژه ==
سم کراوتر، [[هکر]] ۱۸ ساله [[استرالیا|استرالیایی]] در اوت ۲۰۱۴ (مرداد ۱۳۹۳) راهکاری در کنفرانس امنیت سایبری (PasswordsCon) در [[لاس‌وگاس]] ارائه کرد که بر اساس آن یک عکس موجود در [[موبایل]]، [[تبلت]] یا [[کامپیوتر]] کاربر می‌تواند جای‌گزین همه گذرواژه‌های او شود؛ وی نام یوسیگ (uSig) را برای ابتکار خود برگزید که صورت کوتاه‌شده عبارت Unique Signature به معنی «امضای یکتا» است. اساس این ابتکار این است که شما به جای انتخاب رشته‌ای از کاراکترها که عموماً توصیه می‌شود پیچیده باشند تا حدس زدن و شکستن آن برای هکرها دشوارتر شود، فقط یک عکس را به عنوان کلید ورود به سایت‌ها و سرویس‌ها انتخاب می‌کنید. یوسیگ این عکس را به گذرواژه‌ای به غایتبه‌غایت پیچیده متشکل از ۵۱۲ [[کاراکتر]] تبدیل می‌کند و با وارد کردن اتوماتیک آن، [[امنیت شبکه و رمزنگاری|امنیت آنلاین]] شما را به طور شگفت‌آور و بی‌سابقه‌ای ارتقا می‌دهد. انتخاب عکس به جای گذرواژه کار را به الگوریتم‌های «یوسیگ» می‌سپارد و معضل به یاد آوردن پسوردگذرواژه را هم از میان برمی‌دارد. «یوسیگ» در عین سادگی، با پیچیده کردن گذرواژه‌ها کار را برای هکرها تریلیون‌ها برابر دشوارتر می‌کند. گذشته از این، امکان [[هک]] شدن از طریق [[کی لاگر|کی لاگرها]] هم از بین می‌رود، چون کی‌لاگرها از طریق ثبت و ضبط کلیدهاکلیدها، رمز را می‌یابند و با «یوسیگ» دیگر کلیدی فشرده نخواهد شد که ثبت شود. سم کراوتر در مقایسه‌ای تامل‌برانگیز می‌گوید اگر همه حالت‌های کنار هم قرار گرفتن حروف، اعداد و نشانه‌ها در یک پسوردگذرواژه رایج ۸ کاراکتری را برابر با یک دانهیک‌دانه [[شن]] [[ساحل]] در نظر بگیریم، پسوردگذرواژه ۵۱۲ کاراکتری‌ای که «یوسیگ» با تجزیه کد عکس می‌سازد برابر با همه دانه‌های شن همه سواحل دنیاست و به همین اندازه هم شکستن‌اش دشوارتر خواهد بود. عکسی که انتخاب می‌کنید می‌تواند هر عکسی باشد، آنچه در تصویر می‌بینید اهمیتی برای این سرویس ندارد چون یوسیگ عکس‌ها را از طریق تجزیه کد و با بیت‌های پنهان پشت‌شان می‌شناسد. این راهکاری خلاقانه اگر به تایید متخصصان امنیت برسد و فراگیر شود، زمینه‌ساز گذاری تاریخی و انقلابی بزرگ در دنیای امنیت آنلاین خواهد شد.<ref>[http://www.dw.de/استفاده-از-عکس-به-جای-پسورد-ابتکار-انقلابی-یک-هکر-استرالیایی/a-17838868 استفاده از عکس به جای پسورد٬ ابتکار انقلابی یک هکر استرالیایی] دویچه‌وله فارسی</ref>
