عقدنامه ازدواج: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Nopi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{روابط عاطفی-جنسی}}
'''عقد نامهٔ ازدواج''' سندی است که به موجب آن شرایط پیوند زناشویی بین دو نفر که به طور معمول [[مرد]] و [[زن]] هستند، در آن نوشته می‌گردد. عقد [[ازدواج]] بدون سند‌های متداول هم جنبهٔ شرعی و دینی دارد.در دین [[اسلام]] صرف داشتن شاهد و نوشتن در برگه‌ای و امضای دو طرف عقد و شهود کفایت می‌کند.
در عقدنامه های متداول فعلی در ایران، بندی افزوده شده که پیشتر، وجود خارجی نداشت. بند 13 از شرایط ضمن عقد در عقدنامه های موجود که در آن مرد را ملزم به اجازه گرفتن از زن برای ازدواج مجدد می کند، بندی است که ماهیت شرعی ندارد. برخی از جوانان فکر می کنند که این ماده و بند، به عنوان یک قانون شرعی و اصلی است و مجبورند آن را امضا کنند. در حالی که امضا کردن آن به اختیار خود مرد است. اگر مرد این بند را امضا نکند، هر لحظه که خواست می تواند به مساله [[تعدد زوجات]] که ماهیت شرعی و قانونی هم دارد، عمل کند و مانعی از این جهت ندارد.
 
در گذشته در برخی از دوره‌ها به سند ازدواج، '''نکاح‌نامه''' گفته می شد. واژه [[نکاح]] در اصل عربی به معنی عمل جنسی است که در [[فقه]] اسلامی معنای ازدواج پیدا کرده است.