قطب‌الدین ایبک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''قطب‌الدین آیبک''' (درگذشته [[۱۲۱۰ (میلادی)]]) از غلامانِ ترک تبارِ پادشاهِ [[دودمانِ غوریان]] (در افغانستان کنونی) علاءالدین محمد، بود که در [[لاهور]] فرمانروایی داشت. او در سال ۱۲۰۶ میلادی به [[دهلی]] لشکر کشید و آنجا را فتح کرد و بدین ترتیب، نخستین دولت مسلمان شمال [[هند]] و ('''[[سلطنت دهلی]]''') پایه گذاری شد. منار قطب و [[مسجد قوت الاسلام]] به دست وی ساخته شد.
او و جانشینانش به ویژه [[ایلتُتمِشایلتتمش]] حکومتی را به مرکزیت دهلی بنیاد گذاشتند که سیصد سال به درازا کشید و بخشهای گسترده ای از هند مرکزی را به زیر چتر خود گرفت.
 
== نگارخانه ==