زیگموند فروید: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۸۸۲ فروید کار پزشکی خود را در درمانگاه روان پزشکی تئودور ماینرت در بیمارستان عمومی وین شروع کرد. او در سال ۱۸۸۶ از کار در بیمارستان استعفا داد و به صورت خصوصی در رشته اختلالات عصبی تخصص گرفت و در همان سال با مارتا برنایز نوه ایساک برنایز یک خاخام ارشد در هامبورگ ازدواج کرد. این روج دارای شش فرزند بودند : ماتیلد متولد ۱۸۸۷، ژان مارتین متولد ۱۸۸۹۱۸۸۹، اولیور متولد ۱۸۹۱ارنست۱۸۹۱، ارنست متولد ۱۸۹۲سوفی۱۸۹۲، سوفی متولد ۱۸۹۳و آنا متولد ۱۸۹۵.

[[کارل یونگ]] این شایعه را مبنی بر رابطه داشتن فروید با خواهر زنش را پخش کرد. مینا برنایز در سال ۱۸۹۶ بعد از مرگ نامزدش به خانه فروید در شاره ۱۹ برگاس نقل مکان کرده بود. برسیبررسی [[سوئیس]] هتل لانگ در سال ۲۰۰۶ نشان می‌دهد که فروید در مورخه ۱۳ اگوست ۱۸۹۸ در آنجا با یک خانم که زنش نبوده است اقامت داشته. بعدها توسط تعدادی از مححققانمحققان درباره فروید درستی شایعات تا حدودی مورد تایید واقع شد. پیتر گی که قبلاً در مردمورد این شایعات تردید داشت نظر خود را عوض کرد و احتمال وجود رابطه بین آن دو را تایید کرد.<ref>Blumenthal, International Herald Tribune, 24 December 2006.</ref>

بر اساس تحقیقات تاریخی و تحلیل نوشته‌های مربوط به فروید پیتر جی به این نتیجه رسید که در طی رابطه این دودو، برنایز یک سقط جنین داشته است.<ref>^ "Freud, Minna Bernays and the Conquest of Rome: New Light on the Origins of Psychoanalysis", The New American Review, Spring/Summer 1982, pp. 1-23</ref>

فروید در ۲۴ سالگی شروع به [[سیگار]] کشیدن کرد در ابتدا سیگار عادی می‌کشید و بعد آن را به [[سیگار برگ]] تبدیل کرد او معتقد بود سیگار ظرفیت او را برای کار بالا می‌برد و او مهار بیشتری روی خود دارد به رقم هشدارهای همکارش [[ویلیام فیلیس]] او همچنان سیگاری باقی‌ماندوباقی‌ ماند و درنهایت دچار [[سرطان]] سقف دهان شد<ref>^ Gay 2006, pp. 77, 169</ref> در سال ۱۸۹۷ به فیلیس پیشنهاد داد که اعتیاد به تنباکو جاگزینی برای [[استمناء]] می‌باشد (یک عادت خوب).<ref>^ Freud and Bonaparte 2009, pp. 238-239</ref>

فروید به شدت استاد [[فلسفه]] خود را تحسین می‌کردمی‌کرد؛ برنتانو که صاحب تئوری ادراک و درون نگری و همچنین تئوری لیپس یکی از نظریه پردازان اصلی معاصر در مفاهیم ناخودآگاه و همدلی بود.<ref>^ Pigman 1995</ref>

برنتانو در کتابش که در سال ۱۸۷۴ با نام روانشناسی ازدیدگاه تجربی منتشر شد امکان وجود ناخودآگاه را مورد بحث قرار داد. اگر چه برنتانو وجود ناخودآگاه را رد کرده است اما مباحثی که او مطرح کرد به فروید در این باره کمک کرد.<ref>^ Jump up to: a b Vitz 1988, pp. 53–54</ref>فروید از نوشته‌های [[چارز داروین]] و [[ادوارد فون هارتمن]] (فلسفه [[ناخودآگاه]]) استفاده کرد.<ref>^ Sulloway 1979, pp. 243, 253</ref>