شیوه‌نامهٔ '''ونکوور''' (به انگلیسی: Vancouver Citation Style of Style) شیوه‌نامه‌ای برای نوشتن [[رساله‌رساله]]هاست و کاربردش بیشتر در '''[[پزشکی]]''' است..<ref>آزاده ف، واعظ ر. صحت استنادها در پایانپایان‌نامه‌های نامه های دوره هایدوره‌های دکتری تخصصی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و میزان مطابقت آن هاآن‌ها با شیوه نامه ینامهٔ ونکوور. مدیریت اطلاعات سلامت 4 فروردین 1391؛ (9)1: 11–8.</ref>
این شیوه‌نامه به '''صورت شمارشی''' است. طبق این شیوه‌نامه یادکرد منابع در درون متن با شماره مشخص می‌شود و در انتها لیست منابع به '''ترتیب الفبایی''' قرار می‌گیرد.
.<ref>مختاری ح. انطباق چکیده مقاله هامقاله‌ها مجلات دانشگاههای علوم پزشکی با دستورالعمل هایدستورالعمل‌های گروه ونکوور و استاندارد ایزو 214. مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات 1383؛ (15)1: 42–52</ref>
در سال ۱۹۷۸ گروه کوچکی از سردبیران نشریات علوم پزشکی در [[ونکوور]] [[بریتیش کلمبیا]] به طور غیررسمی گرده هم آمدند تا دستورالعملی نگارشی برايبرای مقالات ارسالی به نشریاتشان تدوین کنند. این گروه، که در ابتدا گروه ونکوور نامیده می شدمی‌شد بعدها [[ICMJE]] [http://www.icmje.org/about-icmje/ کمیته بین المللیبین‌المللی ویراستاران نشریات زیست پزشکی ]را تشکیل دادند.
این [[کمیسیون]] سالی یک بار تشکیل جلسه می دهدمی‌دهد. همچنین وظیفه بازنگريبازنگری شیوه نامه ونکوور را برعهده دارد. در شیوه نامه ونکوور بخشی به نحوه تدوین [[استناد]]های کتابشناختی در یک [[مقاله]]اختصاص یافته است.
