نقص استواستیل کوآ تیولاز میتوکندریایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
محمدرضا جلالی (بحث | مشارکت‌ها)
←‏روش تشخیص: ابرابزار
خط ۱۶:
 
== روش تشخیص ==
* اسیدهای آلی ادرار: افزایش [[۲ متیل استواستات]]، تیگلیل گلیسین و [[بوتانون]]، بدنبال مصرف پروتئین یا ایزولوسین افزایش شدید [[۲ متیل ۳ بتا هیدروکسیبوتیراتهیدروکسی‌بوتیرات]] بویژه در فاز حاد بیماری.
* خون: گلوکز بالا، [[اسیدوز لاکتیک]]، آمونیاک طبیعی یا بالا.
* آسیل کارنیتین: افزایش تیگلیل کارنیتین و ۲ متیل ۳ هیدروکسی بوتیلیل کارنیتین.
خط ۲۲:
* پلاسما: کارنیتین پائین.
* ادرار: افزایش کتونهایی مانند بتا هیدروکسی بوتیرات.
* آزمون تجویز [[ایزولوسین]]: با تجویز ۱۰۰ میلی گرم ایزولوسین به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار یکبار در زمان رفع کتوز و سپس جمع‌آوری ادرار بیمار بمدت ۸ ساعت، افزایش ۲ متیل ۳ هیدروکسی بوتیرات و تیگلیل گلیسین در بررسی اسیدهای آلی
ادرار مشخص می‌شود.