او در [[تفلیس]] به دنیا آمد، در جوانی ربوده و به [[ایران]] آورده شد. بنا بر گفته [[جیکاب ادوارد پولاک]]، خسرو خان تا سن شانزده سالگی مسیحی ماند. در واقع، اسم واقعی او آندره قایتمازئانس بود و او پسر یک کشیش در [[تفلیس]] بود.
او در عملیات نظامی ژنرال روسی [[پاول سیسیانف]] به عنوان عضوی از ارتش داوطلب [[گرجی]] به رهبری شاهزاده [[پرنس ایوانایوانه اربلیانیاوربلیانی]] شرکت کرد ولی در تابستان ۱۸۰۴ در نزدیکی دژ [[ایروان]] به اسارت نیروهای [[قاجار]] درآمد. پس از آن او خواجه شد. در ربیع الاول ۱۲۳۰/۲۳ فوریه ۱۸۱۵ او به عنوان حکمران به ایالت [[گیلان]] فرستاده شد. او در آنجا ساختمانهای خوب بسیاری ساخت، از جمله پارک و کاخ توپخانه، فانوس دریایی [[بندر انزلی]]،<ref>[http://www.rasekhoon.net/article/show-17611.aspx راسخون - مقالات موضوعی - انزلی ، یکی از پرجاذبه ترین نقاط گردشگری ایران<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> و پلهای «چماسرا» و «سلیمانداراب». او نسبت به طبقات پایین جامعه بخشنده بود ولی با رهبران محلی مقابله میکرد. در رمضان ۱۲۳۴ پس از شورشی محلی در ارتباط با فروش روستاهای [[لشت نشا]] از مسئولیت اش برکنار شد. در ۱۲۳۸ او سپاه [[بختیاری]] را برای فتح [[مندلیج]] در نزدیکی مرز ایران-عثمانی هدایت کرد. در ۱۸۲۴ پس از مرگ [[یوسف خان گرجی]] خسروخان جای او را به عنوان وزیر محمدمیرزا سیف الدوله پسر [[فتحعلی شاه]]، حکمران [[اصفهان]] گرفت.
او در سال ۱۲۶۳ حکومت [[کردستان]] و متناوبا حکومت [[یزد]] و [[قزوین]] را عهده دار بوده، و از نظر جسمس ممتاز و از وی داستانها و ماجراها بر زبان هاست.<ref>رحیمی، گرجیهای ایران، ۸۶.</ref> <ref>بامداد، شرح حال رجال ایران، ۴۷۹.</ref>
== پانویس ==
خط ۱۱:
== منابع ==
* رحیمی، ملک محمد. ''گرجیهای ایران''. اصفهان: یکتا، ۱۳۷۹.