'''پاره‌های سخن'''<ref>در [[زبان فارسی|فارسی]] '''اداتاجزای سخنکلام'''، '''بحرادات سخن'''، '''جزبحر سخن'''، '''بخشجزء گفتارسخن'''، '''اجزایبخش کلامگفتار'''، '''اقسام کلمه''' و '''نوع کلمه''' نیز گفته‌اند.</ref> {{به انگلیسی|Part of speech}} یا [[مقولهٔ دستوری|مقوله‌های دستوری]] {{به انگلیسی|Grammatical categories}} به شیوه‌ای از دسته بندیدسته‌بندی [[واژه|واژه‌ها]] گفته می‌شود که واژه‌ها را بر اساسبراساس نقشی که در متن ایفا می‌کنند طبقه بندیطبقه‌بندی می‌شوند. این شیوه ابتدا توسط یک [[کشیش]] انجام شد و او واژه‌ها را به هشت گروهگروهِ [[اسم]]، [[صفت]]، [[فعل]]، [[ضمیر]]، [[قید]]، [[برنهشت]]{{مدرک}}، [[پیوندواژه]] و [[حرف ندا]] تقسیم بندیتقسیم‌بندی کرد.
این تقسیم بندیتقسیم‌بندی البته کامل نبود و چیزهاییگروه‌هایی نظیر [[عنوان]] بعداً به آن افزوده شد. در [[زبان‌شناسی|زبان‌شناسیِ]] امروزیامروزی، برای مفهوم «پاره‌های سخن» از اصطلاحاصطلاحِ '''رده‌های واژگانی''' هم استفاده می‌شود.
هرکدام از این گونه‌ها را نیز میتوانمی‌توان به زیربخش‌هایی تقسیم کردکرد؛ بطوربرای مثالمثال، "اسم" می‌تواند مفرد یا جمع باشد.
== پانویس ==
خط ۹:
== منابع ==
* Aarts B. (2001), English Syntax and Argumentation, Hampshire: Palgrave.
