مجمع جهانی اقتصاد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴:
== پیشینه ==
مجمع جهانی اقتصاد برای اولین بار در [[ژانویه]] سال [[۱۹۷۱ (میلادی)|۱۹۷۱]] و در شهر [[داووس، سوئیس|داووس]]
بعد از این ریاست وی مجمع مدیریت اروپایی که یک سازمان غیر انتفاعی بود را در [[ژنو]] راه اندازی کرد و با کمک این مجمع سران تجاری و صنعتی اروپا را هر ساله در ماه [[ژانویه]] به داووس فرا می‌خواند. سپس برگزاری جلسات منطقه‌ای در کشورهای مختلف جهان بعد از برگزاری اجلاس سالانه داووس به برنامه کاری این مجمع اضافه شد
رویدادهای سال ۱۹۷۳ میلادی -از جمله [[جنگ یوم کیپور]] و از هم پاشیدن [[سیستم برتن وودز]]- موجب شد که اجلاس داووس به جای تمرکز بر مسائل مدیریتی، نگاه خود را به مشکلات سیاسی و اقتصادی روز معطوف کند و یک سال بعد، برای اولین‌بار رهبران سیاسی جهان هم به داووس دعوت شدند.<ref name="A"></ref>
در سال [[۱۹۸۷ (میلادی)|۱۹۸۷]] «''مجمع مدیریت اروپا''» به «''مجمع اقتصاد جهانی''» تغییر نام داد و با توسعه حوزه کاری خود تلاش کرد تا اختلافات و مشکلات جهانی را با ایجاد یک پلت فرم بین‌المللی حل کند. ▼
▲از سال [[۱۹۷۹ (میلادی)|۱۹۷۹]] مجمع مدیریت جهانی انتشار گزارش رقابت اقتصادی جهانی را نیز بر عهده گرفت. اما در سال [[۱۹۸۷ (میلادی)|۱۹۸۷]] «''مجمع مدیریت اروپا''» به «''مجمع اقتصاد جهانی''» تغییر نام داد و با توسعه حوزه کاری خود تلاش کرد تا اختلافات و مشکلات جهانی را با ایجاد یک پلت فرم بین‌المللی حل کند.
== تاثیرات بین المللی ==
در سال ۱۹۸۸ میلادی رهبران [[ترکیه]] و [[یونان]] در این شهرک "[[بیانیه داووس (۱۹۸۸)|بیانیه داووس]]" را برای پیشگیری از جنگ امضا کردند. یک سال بعد، اولین دیدار سیاستمداران دو کشور کره در سطح وزیران در همین شهر برگزار شد. در همان سال، اولین صحبت‌ها درباره اتحاد [[جمهوری دمکراتیک آلمان|آلمان شرقی]] و [[آلمان غربی |غربی]] هم در این اجلاس صورت گرفت.<ref name="A"></ref>
در سال ۱۹۹۴ میلادی، یکبار دیگر داووس میزبان چهره‌هایی بود که کمتر در کنار هم دیده می‌شدند. در آن سال [[یاسر عرفات]]، رهبر [[سازمان آزادی‌بخش فلسطین]] و [[شیمون پرز]]، وزیر امور خارجه وقت [[اسرائیل]]، به توافق اولیه در مورد [[غزه]] و [[اریحا]] دست پیدا کردند.<ref name="A"></ref>
البته [[رجب طیب اردوغان]]، رئیس‌جمهوری ترکیه، هم که در حال تبدیل شدن به مرد جنجال‌های بی‌شمار است، در اجلاس داووس در سال ۲۰۰۹ میلادی صحنه‌ای فراموش‌نشدنی به وجود آورد. اردوغان در آن زمان نخست‌وزیر ترکیه بود و در میانه جلسه صحبت با شیمون پرز، رئیس‌جمهوری وقت اسرائیل، اجلاس را ترک کرد و گفت که فکر نمی‌کند که دیگر پا به این اجلاس بگذارد.<ref name="A"></ref>
در سال‌های اخیر و با شدت گرفتن بحران اقتصادی در اروپا، اجلاس داووس یکبار دیگر سمت و سوی اقتصادی بیشتری گرفت و بیش از گذشته بر مشکلات اقتصادی و تجاری دنیای غرب متمرکز شد. چنانکه موضوع اصلی اجلاس داووس در سال ۲۰۱۵ میلادی هم به این اتفاق‌ها اختصاص داشت.<ref name="A"></ref>
== مجمع سال ۲۰۰۸ ==
سطر ۳۲ ⟵ ۴۳:
گزارش " GITR " براساس شاخص آمادگی شبکه‌ای " Networked Readiness Index " یا " NRI " تهیه و ارزیابی گردیده است. " NRI " اثر فناوری اطلاعات را در یک سطح جهانی، ارزیابی کرده و آمادگی کشورها در استفاده از فناوری اطلاعات در اقتصادهایشان را نشان می‌دهد.<ref>{{یادکرد|عنوان=گزارش جهانی فناوری اطلاعات در سال ۲۰۱۲}}</ref> اعتقاد بر آن است که " NRI " چهارچوب مفهومی مفیدی برای تصمیم گیرندگان، فراهم می‌آورد. NRI شامل چهار زیر شاخص است. سه زیرشاخص اول، به عنوان محرکهایی برای زیرشاخص چهارم، یعنی تاثیرات فناوری اطلاعات، قلمداد می‌گردد. این چهار زیرشاخص، به ده رکن تقسیم شده و درمجموع، ۵۴ شاخص مجزا را فراهم می‌آورند. امتیاز این چهار زیرشاخص ـ متوسط امتیاز این ارکان بوده و امتیاز تهایی شاخص آمادگی شبکه‌ای، متوسط امتیاز این چهار زیرشاخص می‌باشد.
== معترضان به داووس ==
اجلاس داووس مانند دیگر نشست‌ها و اجلاس‌هایی که میهمانان سرشناسی از سراسر دنیا دارد، محلی برای نشان دادن اعتراض به سیاست‌های دولتمردان هم به شمار می‌رود. گروه‌های مخالف جهانی‌سازی، مخالفان سرمایه‌داری، چپ‌ها و سبزها همیشه از این فرصت برای نشان دادن مخالفت‌های خود با سیاستمداران استفاده می‌کردند. اما به نظر می‌رسد که معترضان دیگر تب و تاب گذشته را ندارند.زیرا آنها به این نتیجه رسیده‌اند که اجلاس داووس نقش چندانی در سیاست‌های اجرایی بین‌المللی ندارد.<ref name="A"></ref>
بنیاد [[آکسفام]] در گزارش سال ۲۰۱۴ خود از داووس به عنوان یکی از مهمترین نهادهای مشاوره و تصمیم گیری های اقتصادی جهان صحبت کرده که باعث درآمیختن قدرت اقتصادی با مراکز تصمیم گیری های سیاسی می شود که تاثیرات مخرب آن بر نحوه مدیریت جامعه، دموکراسی و گسترش فقر و بی عدالتی مشهود است. در این گزاترش گفته شده که اقلیت صاحب قدرت اقتصادی در همکاری و هماهنگی با قدرت سیاسی در سطح جهان با تقلب و فریبکاری در شیوه مدیریت امور اقتصادی، [[دموکراسی]] را تضعیف کرده و شرایطی را به وجود آورده که امروزه ثروت ۸۵ نفر از ثروتمندترین افراد با دارایی ۵۰ درصد از جمعیت جهان برابر است. انحصار فرصت ها و امکانات در دست یک اقلیت کوچک باعث شده که ۷۰ درصد از مردم جهان اکنون در کشورهایی زندگی کنند که طی سه دهه گذشته نابرابری اقتصادی در آنها افزایش یافته است. هم اکنون یک درصد از مردم با ثروتی حدود ۱۱۰ تریلیون دلار صاحب ۴۶ درصد از کل ثروت جهان هستند. طبق ارزیابی های این نهاد، نابرابری اقتصادی با به خطر انداختن ثبات و امنیت اجتماعی یک خطر بزرگ برای امنیت جهانی است.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/01/140126_l93_oxfam_economy_poverty| افزایش شکاف و نابرابری، ثبات و امنیت اجتماعی را به خطر می‌اندازد] بی بی سی فارسی، ۶ بهمن ۱۳۹۲</ref>
== منابع ==
| |||