پیمان‌های اسلو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پیمان‌های اسلو''' به دو موافقتنامه میان حکومت [[اسرائیل]] و [[سازمان آزادیبخش فلسطین]] (ساف) گفته می‌شود که آغازگر فرایند صلح اسرائیل و فلسطین شده و موجبات تأسیس [[حکومت خودگردان فلسطین]] را فراهم آورد.

[[پیمان اسلو ۱]] در سال ۱۹۹۳ و [[پیمان اسلو ۲]] در سال ۱۹۹۵ به امضای [[یاسر عرفات]] و [[اسحاق رابین]] رسیدند و [[بیل کلینتون]] رئیس‌جمهور آمریکا در هر دو پیمان به عنوان میانجی و شاهد حضور داشت. هدف این فرایند رسیدن به یک معاهده صلح بر مبنای قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ شورای امنیت سازمان ملل و تحقق «حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین» بود. فرایند صلح اسلو با مذاکرات سری نمایندگان ساف و اسرائیل در [[اسلو]] پایتخت [[نروژ]] آغاز شد و به رسمیت شناختن اسرائيلاسرائیل توسط ساف به عنوان یک دولت قانونی و به رسمیت شناختن ساف توسط اسرائیل به عنوان نماینده فلسطینیان را به همراه داشت.