'''قلعهٔ آوارسین''' یکی از [[قلعه]]های تاریخی [[استان آذربایجان شرقی]] است که در نزدیکی روستای [[آوارسین]] از توابع [[بخش خداآفرین]] [[شهرستان کلیبر]] واقع شدهاست.اين این قلعه تاريخیتاریخی در بخش خداآفرينخداآفرین شهرستان كليبرکلیبر و در شرق روستای آوارسينآوارسین از توابع دهستان بسطاملو واقع شده است.
ايناین قلعه در دوران آبادانی 300۳۰۰ متر طول و 100۱۰۰ متر عرض داشته و اينكاینک در قسمتهای شمال و جنوب قلعه آثاری از بقايایبقایای معماری به چشم می خوردمیخورد و نيزنیز در قسمت شمال قلعه برج ديدهبانیدیدهبانی وجود دارد و ورودی قلعه نيزنیز از ايناین سمت می باشدمیباشد و دليلدلیل آن وجود پلكانهايیپلکانهایی است كهکه قسمتی از آن باقی ماندهباقیمانده است و ايناین پلكانهاپلکانها روی صخرههای طبيعیطبیعی كندهکنده شدهاند. در قسمت جنوبی قلعه دو آب انبار مجزا در كنارکنار هم كهکه يكییکی به صورت مسقف و ديگریدیگری روباز است وجود دارد.
ايناین قلعه از شمال به اراضی روستای صقينصقین و از غرب به روستای آوارسينآوارسین و از بقيهبقیه جهات به ارتفاعات محدود است و در ارتفاع يكیک هزار و 556۵۵۶ متر از سطح دريادریا واقع شده است و وضعيتوضعیت مالكيتمالکیت آن دولتی است. از نام اصلی ايناین قلعه اطلاعات قطعی و درستی در دست نيستنیست و نام فعلی آن برگرفته از نام روستايیروستایی است كهکه در محدوده آن واقع است و قدمت اثر بر اساس يافتههاییافتههای سفالينسفالین مربوط به هزاره اول و قرون ميانهمیانه اسلامی است.
ايناین قلعه به لحاظ تاسيساتتاسیسات معماری برجای مانده شامل برجها و ديوارهادیوارها و آب انبار حائز اهميتاهمیت است. سفالهای هزاره اول قبل از ميلادمیلاد درصد كمتریکمتری از مواد فرهنگی يافتیافت شده از سطح قلعه را به خود اختصاص داده و آثار مربوط به ايناین دوره بيشتربیشتر تاسيساتتاسیسات معماری را شامل بوده و سفالهای اسلامی عمدتاعمدتاً به صورت چرخساز با خميرهخمیره نخودی و قرمز و تمپر مواد كانیکانی ساخته شدهاند.
این بنا هماکنون به شمارهٔ ۲۲٬۵۲۹ در [[فهرست آثار ملی ایران]] به ثبت رسیدهاست.<ref name="Farsnews">{{یادکرد وب|عنوان=قلعهٔ آوارسین خداآفرین در فهرست آثار ملی ثبت شد|ناشر=خبرگزاری فارس|نشانی=http://www.farsnews.net/newstext.php?nn=8708010478|تاریخ بازدید=۲۲ فوریهٔ ۲۰۱۰}}</ref>
خط ۱۳:
[[رده:قلعههای استان آذربایجان شرقی]]
اهالی این روستا بدلیل عدم وجود مدارس راهنمایی و دبیرستان برای ادامه تحصیل فرزندان خود در بین سالهای 1354لغایت1363۱۳۵۴لغایت۱۳۶۳ به شهرهای تهران و تبریز مهاجرت کرده اندکردهاند و عمده فعالیت آنان در ارتباط با تزئینات ساختمان می باشدمیباشد. تعدادی از جوانان این روستا در مشاغل مهم آموزشی-فرهنگی و سیاسی و اداری مشغول فعالیت می باشندمیباشند ازجمله: 1۱-آقای اکبر پور در وزارت کشور2کشور۲- دکتر صادق ملکی آوارسین در دانشگاه ازادآزاد اسلامی واحد تبریز3تبریز۳-علی خواجه ایخواجهای و رضا جعفر زادهجعفرزاده در آموزش و پرورش ناحیه یک تبریزو....