جمعیت نسوان وطنخواه: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌شده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴:
 
== اهداف ==
اهداف جمعیت نسوان وطن‌خواه ایرانایران، آموزش دختران، گسترش صنایع ملی، تحصیل زنان بزرگسال (برگزاری کلاس‌های اکابر)، حمایت از دختران بی‌سرپرست و تأسیس [[بیمارستان]] برای زنان فقیر<ref name=sanasarian634>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۶۳–۶۴ }}</ref>، به دست آوردن حقوق زنان و رفع [[حجاب]] و ترویج کالاهای ایرانی بود (مثلا یکی از شعارهای این جمعیت، «پوشیدن لباس وطنی» بود).<ref name=mashrouteh/> [[نشریه نسوان وطنخواه]] نیز درباره [[حقوق زنان]]، خطرهای ازدواج زودهنگام دختران، آموزش زنان، اصلاحات اجتماعی و ادبیات منتشر می‌شد.<ref name=sanasarian634/> [[محترم اسکندری]] سازمان‌دهندهٔ اصلی این جمعیت و نخستین رئیس آن بود. سخنرانی‌های او در حمایت از تحصیل زنان و علیه حجاب بود و راهپیمایی‌های اعضای جمعیت را برنامه‌ریزی می‌کرد.<ref name=sanasarian634/>
 
== اعضا و حامیان ==
خط ۲۵:
جمعیت نسوان وطنخواه نمایشنامه «[[آدم و حوا (نمایش)|آدم و حوا]]» با محوریت ''آزادی زنان'' را که نخستین [[تئاتر]] زنان در ایران بود<ref name=mashrouteh/> با همکاری [[میرزاده عشقی]] نوشتند و آن را در پارک اتابک اجرا کردند. پنج هزار زن از جمله برخی از زنان اروپایی به تماشای آن آمدند و چهارصد تومان جمع شد.<ref>{{پک|آفاری|۱۳۷۷|ک=انجمن‌های نیمه سری زنان در نهضت مشروطه| ص=۴۲}}</ref> اما سپس به دلیل مخالفت شدید روحانیان تهران اجرای آن ممنوع شد.<ref name=sanasarian634>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۶۳–۶۴ }}</ref> نسوان وطنخواه با اجرای این برنامه و درآمد حاصل از فروش بلیط آن مخارج کلاس‌های اکابر برای زنان را تأمین کرد.<ref name=mashrouteh/>
 
در یکی از راهپیمایی‌ها، جمعیت نسوان وطن خواه جزوه‌هایی [[زن‌ستیزی|زن‌ستیز]] به نام ''مکر زنان'' را که توسط برخی [[ارتجاع|مرتجعین]] نوشته و توزیع شده بود، از تمام مناطق خریدندشهر خریده و در [[میدان توپخانه]] به آتش کشیدند. وآنان با این عمل مبارزهنمادین، مبارزهٔ خود را با [[خرافات]] اعلام کردند.<ref name=mashrouteh/> به همین دلیل بسیاری از آنان، از جمله محترم اسکندری بازداشت شدند و خانهٔ وی مورد حمله مذهبیان قرار گرفت و غارت شده، به آتش کشیده شد. علیرغم این شرایط، او برگزاری کلاس‌های سواد آموزی را ادامه داد.<ref name=sanasarian634/> همچنین، اعضای جمعیت در دادگاه مرد نویسنده‌ای که به دلیل نوشتن علیه حجاب محاکمه می‌شد شرکت کردند.<ref name=Paidar>{{پک|Paidar|1997|ک=Women and the political process in twentieth-century Iran| ص=۹۶-۹۷|زبان=en}}</ref>
 
پس از مرگ محترم اسکندری، [[مستوره افشار]] (۱۲۵۹–۱۳۲۴) که از اعضای اولیه جمعیت بود در سال ۱۳۰۳ برای ریاست انجمن انتخاب شد.<ref name=nesvaneshargh2>{{پک|سلامی|نجم‌آبادی|ک=نهضت نسوان شرق| ص=۲}}</ref> این انجمن در سال ۱۳۱۱ میزبان دومین [[کنگره نسوان شرق]] بود.<ref name=sanasarian105>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۱۰۵}} </ref> کنگره نسوان شرق، همایش زنانِ [[کشورهای عربی]] و [[آسیا]]یی بود که ابتدا از ائتلاف و ادغام انجمن‌های محلی زنان در کشورهای عربی تشکیل شد. به تدریج سازمان‌هایی از کشورهای دیگر مانند [[هندوستان]] نیز به آن اضافه شدند.<ref >{{پک|سلامی|نجم‌آبادی|ک=نهضت نسوان شرق}}</ref>