ابراهیم‌براهیم سلطان‌سلطان، همچون برادرش بایسنقر، به [[خوشنویس]]ی علاقه بسیار داشت و خود نیز خوشنویسی پرآوازه و از پیروان مکتب مشهور [[یاقوت مستعصمی]] بود. قرآن‌های خوشنویسی شده بسیاری که اغلب تاریخ آنها بین سالهای 825-816 هـ./ 1422-1413م. است، از او یا منسوب بدوست.<ref> فرانسیس ریشارد</ref> او خوشنویسی برجسته بود و به ویژه [[خط ثلث]] را زیبا می‌نوشت. او این هنر را در آغاز ورود به فارس از [[پیر محمد شیرازی]] فرا گرفته بود. از آثار او در این زمینه چند [[قرآن]] نفیس در دست است. یکی از آنها که به خط ثلث در ۸۲۷ق/۱۴۲۴م نوشته شده در [[آستان قدس رضوی]] موجود بوده، ولی اکنون فقط ۱۶ ورق آن محفوظ مانده است<ref>گلچین معانی، ۱۳۷</ref>. قرآن دیگری نیز به <ref>خط ریحان</ref> جلی منسوب به ابراهیم سلطان در آستان قدس موجود است، اما رقم کاتب آن مجعول به نظر می‌رسد<ref>گلچین معانی، ۱۳۸</ref><ref>بیانی، احوال و آثار خوشنویسان، ۴/۳-۴</ref>. قرآن نفیس دیگری هم به خط او موجود است که سابقاً در بنای [[دروازه قرآن شیراز]] قرار داشته<ref>مصطفوی، ۵۱</ref> و اکنون در [[موزه پارس شیراز]] نگهداری می‌شود<ref>افلاطونی، ۱۱</ref><ref>بهروزی، ۹۰</ref>. گفته می‌شود که قرآن مورخ ۸۳۰ق موجود در [[موزه متروپولیتن]] نیز به خط اوست<ref>مشکوبی، ۳۸۶</ref>.
