حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۰:
[[پرونده:1930-election.jpg|بندانگشتی|180px|پوستر تبلیغاتی حزب نازی در انتخابات [[۱۹۳۰ (میلادی)|۱۹۳۰]]. "ما خواهان نان و آزادی هستیم"]]
[[پرونده:Vote_number_1b.jpg|بندانگشتی|180px|پوستر تبلیغاتی انتخابات سال [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] مجلس ملی آلمان. "مردم حق دارند به لیست شماره ۱ حزب نازی رای دهند"]]
[[آدولف هیتلر]] پس از آزادی دوباره اقدام به تجدید سازمان کرد. اما متعهد شد که گروه شبه نظامی حزب را منحل کند و اقدامی علیه دولت وقت انجام ندهد. البته هیتلر با کمک [[هاینریش هیملر]] [[اس اس]] را در [[آوریل]] [[۱۹۲۵ (میلادی)|۱۹۲۵]] تاسیس کردند و همچنین تمرکز بیشتری در جذب [[زن|زنان]] در حزب گرفتند. به تدریج وضعیت حزب رو به وضعیت عادی بود. [[رودلف هس]] به عنوان جانشین [[آدولف هیتلر]] در حزب منصوب شد. به تدریج افرادی مانند [[یوزف گوبلز]] و [[هرمان گورینگ]] هم فعالیت خود را در حزب آغاز کردند. در این دوره بیشترین اعضای حزب را [[کارگر|کارگران]] بیکار تشکیل میدادند و همچنین شعار معروف حزب به نام سلام هیتلر (Heil Hitler) نیز در همین سال تصویب شد. نازیها در رقابتهای انتخاباتی [[۱۹۲۴ (میلادی)|۱۹۲۴]] مجلس ملی {{نشانه|۶}}(رایشتاگ) و مجلس قانون گذاری ایالتی{{نشانه|۷}} شرکت کردند اگرچه نتایج در ابتدا موفقیت آمیز نبود و بیش از ۳٪ از کل آرا در مجلس ملی و تنها ۲،۶٪ از آرای مجلس قانون گذاری به نازیها تعلق گرفت عمده ترین حامیان نازیها در مناطقی مانند اشلسویگ، مکلنبورگ، فوریومرن و پروس شرقی بودند و این در حالی بود که مناطق روهر و هامبورگ به سوسیال دموکراتها یا [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] رای داده بودند و مابقی مناطق به حزب مرکزی رای داده بودند. ایجاد برنامه هدف دار و شعارهای ملی گرایانه نازیها و ضعف حزبهای رقیب باعث شد تا پایان سال [[۱۹۲۹ (میلادی)|۱۹۲۹]] جمعیت اعضای حزب به بیش از ۱۳۰،۰۰۰ نفر برسد. وضعیت نابهسامان اقتصادی و بیکفایتی احزابی مانند [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] (به اختصار: KPD) و سایر احزاب و همچنین برنامههای مشخص حزب نازی باعث شد تا در انتخابات رایشتاگ (مجلس ملی) در سال [[۱۹۳۰ (میلادی)|۱۹۳۰]] نازیها بتوانند ۱۸،۳٪ از کل آرا را به خود اختصاص داده و دومین حزب پیروز پس از سوسیال دموکراتها باشند. [[هیتلر]] نشان داد که این سرباز کهنه کار با سخنرانیهای آتشینش حتی موثر تر از [[رادیو]] و [[هواپیما]] میتواند به جذب اعضای جدید کمک کند. او
[[هیتلر]] با توجه به تضعیف احزاب سنتی چشم انداز خوبی را برای رقابتهای آینده پیش بینی میکرد. از آن سو ناتوانی احزاب دموکرات در حل و فصل مشکلات داخلی حزبی و تشکلیل یک جبهه قوی و همچنین روی گردانی مردم از احزاب کمونیستی و در راس آنها [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] زمینه را برای یکهتازی حزب هیتلر فراهم میکرد. در سال [[۱۹۳۱ (میلادی)|۱۹۳۱]] و [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] بحران سیاسی به وجود آمده بود. هیتلر توانست با برنامههای دقیق اقتصادی که ارائه میکرد و همچنین با وعده لغو [[معاهده ورسای]] تعداد بسیاری از مردم را به سوی خویش جذب کند. [[هیتلر]] همچنین آشکارا [[یهودی|یهودیان]] را دلیل ورشکستیهای مداوم [[اقتصاد آلمان]] میدانست و همچنین مدام از قدرت گرفتن [[کمونیسم|کمونیستها]] و افکار ضد خدای آنها به مردم اخطار میداد. در تاریخ [[۲۰ ژوئیه]] [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] انتخابات [[رایشستاگ]] صورت گرفت و حزب نازی ۳۷،۴٪ کل آرا را به خویش اختصاص داد و به بزرگترین حزب [[رایشستاگ]] تبدیل شد. در سوی دیگر مجموع آرای حزب نازی و KPD [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیسم آلمان]] ۵۲٪ کل آرا را تشکیل میداد و این اکثریت، هرگز موفق به همکاری مناسب با هم نشدند. کشمکش بر سر انتخاب صدراعظم در رایشستاگ سال [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] ادامه داشت. رئیس جمهور [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] به خوبی می داند که دیگر احزاب وابسته به [[آمریکا]] هیچ قدرتی در رایشستاگ ندارند و تنها احزاب قدرتمند نازیها و [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست آلمان]] هستند که در مجموع بیش از ۵۰٪ از کل مجلس را به خود اختصاص دادهاند. در ابتدا تمام محافل سیاسی گمان میکردند [[فرانتس فون پاپن]] از طرف رئیس جمهور به عنوان صدراعظم معرفی شود اما رئیس جمهور [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] در [[۳۰ ژانویه]] [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]] [[آدولف هیتلر]] را به عنوان رهبر حزب اکثریت رایشستاگ به عنوان صدر اعظم و مسئول تشکیل کابینه معرفی کردند.
|