آرتور استنلی ادینگتون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش/بهبود/افزودن نگاره ومنبع
خط ۱:
هٔ{{جدول اطلاعات دانشمند
|نام = آرتور استنلی ادینگتون
|عرض جعبه =
خط ۲۶:
}}
 
'''آرتور استنلی ادینگتون''' {{انگلیسی|Arthur Stanley Eddington}} {{رچ}} ([[۲۸ دسامبر]] [[۱۸۸۲ (میلادی)|۱۸۸۲]] - [[۲۲ نوامبر]] [[۱۹۴۴ (میلادی)|۱۹۴۴]]) [[اخترفیزیک|اخترفیزیک‌دان]] [[انگلستان|انگلیسی]] اوایل قرن بیستم بود. [[حد ادینگتون|توان درخشش ادینگتون]] یعنی اندازه طبیعی [[درخشش]] ستارگان به افتخار این دانشمند، بنام او گذاشته شده‌است.
 
او بیشتر بخاطر کارهایش در مورد [[نظریه نسبیت]] شناخته شده‌است. ادینگتون مطالب بسیاری دارد که نظریهنظریهٔ [[نسبیت عام]] [[انیشتن]] را با مقاله‌های بسیاری به جامعه انگلیسی‌زبان اعلام می‌کند و توضیح می‌دهد. ادینگتون همچنین در فیزیک٬‌ ریاضی٬ و بویژه [[فلسفه علوم]] متبحر و یک مبلغ علم دانش بود.
 
در جریان خورشیدگرفتگی کامل ۲۹ مه ۱۹۱۹ ادینگتون یک گردش علمی بزرگ براه انداخت و کوشید که از این رویداد بهره‌گیری‌های دانشی کند. او مقاله‌های دانشی زیادی قبل و بعد از رویداد در باره آن منتشر کرد.
 
او با نظریه‌های [[سابراهمانین چاندراسکار]]؛ که در آن زمان یکی از شاگردان او در [[دانشگاه کمبریج]] بود، در مورد محاسباتی که بالاخره به اثبات وجود [[سیاه‌چاله|سیاهچاله‌ها]] انجامید مخالف بود و کارهای او را به گونهٔ سخت گیرانه‌ای رد کرد. ادینگتون نمی‌توانست بپذیرد که تنها [[مشتق|مشتق‌های ریاضی]] سبب عواقبی برای دنیای واقعی باشند. بعدها چاندراسکار این رفتار را بی رحمانه، دگماتیک، و نژادپرستانه خواند<ref>Padmanabhan, T. (2005). "The dark side of astronomy". Nature 435 (7038): 20. Bibcode:2005Natur.435...20P. doi:10.1038/435020a. edit</ref>.
[[File:1919 eclipse positive.jpg|thumb|right|خورشید گرفتگی ۲۹ مه ۱۹۱۹ یکی از نگاره هائی که ادینگتون برای تأیید تئوری نسبیت انیشتن به نوشته‌هایش ضمیمه کرده است که انحنای نور را در اثر نیروی کشندی خورشید نشان میدهد.]]
{{-}}
== منابع ==
<ref>5. Douglas, A. Vibert (1956). The Life of Arthur Eddington. Thomas Nelson and Sons Ltd. pp. 92–95.</ref>
{{پانویس|چپ‌چین=بله}}
{{ویکیگفتاورد}}
{{پانویس}}