میدان حر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Iranianson (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Iranianson (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳:
از باغهای نامآور [[تهران]] که پیشتر در غرب تهران و بیرون از شهر واقع بود و اکنون در درون شهر جای گرفته و محل پادگان نظامی بود. در زمان [[قاجاریه]] این باغ گهگاه محل اقامت پادشاهان [[قاجاریه]] نیز بوده است، در سال ۱۲۸۵ خورشیدی (سال پیروزی [[جنبش مشروطه]]) [[مظفرالدین شاه]] در باغشاه مینشست.<ref>از تاریخ مشروطه [[کسروی]] بخش 1 ص 79</ref> در سال ۱۲۷۸ خورشیدی (۱۳۲۶ قمری)، [[محمدعلیشاه قاجار]] پس از آن که با مشروطهخواهان و مجلس از در مخالفت در آمد، مرکز فرماندهی خود را در این باغ قرار داد، شاه با این کار میخواست از شهر بیرون رفته و در باغشاه لشکر بیاراید و به آسانی با مشروطه نبرد کند.
محمدعلیشاه دستخطی بدین شرح داد: {{گفتاورد|«جناب اشرف مشیرالسلطنه، چون هوای تهران گرم و تحملش بر ما سخت بود از اینرو به باغشاه حرکت فرمودیم، پنجشنبه ۴ جمادی الاولی، عمارت باغشاه.»}} سپس هشت تن از آزادیخواهان را فراخواند که شش تن آنان بدین شرح نام برده میشوند: [[جهانگیرخان صور اسرافیل]]، [[سید محمدرضا مساوات شیرازی]]، [[ملک المتکلمین]]، [[سید جمالالدین واعظ اصفهانی]]، [[بهاءالواعظین (تهران)|بهاءالواعظین]] و [[میرزا داودخان]]. ولی مجلس با این درخواست مخالفت داشت و سرانجام در اثر ایستادگی و سرپیچی از فرمان شاه، [[به توپ بستن مجلس|مجلس به توپ بسته شد]]، وکلا از مجلس پراکنده شدند، [[سید عبدالله بهبهانی]] و ملک المتکلمین و میرزا جهانگیرخان و چند تن دیگر را سربازان دستگیر کردند و به باغشاه بردند. در باغشاه
بعدها [[عبدالحسین میرزا فرمانفرما]] این باغ را از [[احمد شاه قاجار]] خریداری کرد و پس از آن در دوران خیابانکشیهای شهر تهران در دوران [[رضا شاه]]، باغشاه قطعه قطعه گردید.
|