اخترزیستشناسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
F.derakhshan (بحث | مشارکتها) جز اصلاح نشانی وب، ابرابزار |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا+مرتب+تمیز (۹.۵): + رده:سرچشمه زندگی |
||
خط ۱:
{{For|the journal|Astrobiology (journal)}}
[[
شاید [[اسید نوکلئیکها]] تنها [[زیست مولکولی]] در جهان نباشند که توانائی کد کردن
'''اخترزیستشناسی ''' یا '''دگرزیستشناسی''''''(به انگلیسی: Astrobiology) نام رشتهٔ پژوهشیای در زیستشناسی است که به بررسی امکان [[زیست فرازمینی]] میپردازد.
خط ۳۳:
یکی از اهداف اخترزیستشناسی بررسی زیستشناسی در مقیاس سیارات است. با زیستشناسی سیارهای میتوان نمونههای اتمسفر و سنگهای دیگر سیارات را به منظور یافتن ترکیبات آلی و فسیل باکتریها بررسی کنیم.
نتایج بدست آمده از مطالعات روی کندریتهایی با بیش از ۵ درصد کربن این انگیزه را به ما داده است تا فرضیه مواد آلی فرازمینی را به بوته آزمایش بگذاریم. یکی از این کندریتها شهاب سنگی بنام «[[مارکیسون]]» (Murchison) است که در سال ۱۹۶۹ در دهکدهای به همین نام در استرالیا کشف شد. این شهاب سنگ در حال حاضر مشهورترین سنگ آسمانی در روی زمین است. مارکیسون در همان مطالعات اولیه دانشمندان را در بهت و حیرت فراوان فروبرد، چرا که درون آن بیش از هشتاد نوع اسید آمینه مختلف با میزان بیش از یک قسمت در میلیون (ppm) شناسایی شد. هشت نوع از این مولکولها جزو مولکولهایی هستند که اجزای اصلی پروتئینها و آنزیمها موجود در زمین را تشکیل میدهند. طی کنکاش لایههای یخی قطب جنوب کلکسیونی از قطعات شهاب سنگی یافت شده است که حاوی مولکولهای قند و بازهای نوکلئیک بودهاند. این یافتهها نظریه حیات فرازمینی را در اذهان بشدت تقویت کرد. نکته حائز اهمیت تر خرده شهابهای یافت شده در قطب جنوب اینست که بسیاری از قطعات با اندازه بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ میکرومتر کندریتهای ذوب نشده هستند. یعنی توانستند بدون دریافت فشار و شوک حرارتی از جو زمین عبور کنند. دانشمندان احتمال میدهند این سنگها زمانی وارد سیاره ما شدهاند که زمین همچنان فاقد اتمسفر بوده است.
در فوریه ۲۰۰۶ فضاپیمای Stardust متعلق به [[ناسا]] نمونههایی از غبار مربوط به دنباله دارها را از آنسوی مدار ماه به زمین آورد. دانشمندان توانستند به حقایق ارزشمندی از ترکیب این سنگهای سرگردان دست یابند. تخمین زده میشود طی ۶۰۰ میلیون سال گذشته ۱۰۲۰ گرم کربن از فضا وارد زمین شده است، این مقدار از کل میزان کربن توده زنده کره زمین بیشتر است. اکنون ما میدانیم منبع اصلی مواد آلی که امروزه در پیکره جانداران وجود دارد نه بطن کره زمین بلکه فضای ماورای اتمسفر آن میباشد. اما سؤالی که پدید میآید اینست که اگر شهاب سنگها میتوانند این همه مولکول آلی را وارد زمین کنند، چرا نتوانند خود موجودات زنده را به زمین آورند. البته بایستی خاطر نشان کرد اکثر اجرام فضایی تا هنگام ورود به زمین شرایط بسیار رنج آوری را تجربه میکنند. پی بردن به اینکه موجودات دارای حیات چگونه میتوانند در این شرایط دشوار زنده بمانند اولین گام برای بحث در مورد انتقال بین سیارهای ارگانیسم هاست. شرایط زندگی در فضا و کرات دیگر به مراتب دشوارتر از هر زیستگاه بحرانی است که در روی زمین میتوان سراغ داشت. ازاینرو باید آزمایشها مداومی برای سنجیدن میزان انعطاف و تحمل پذیری اشکال حیاتی زمین در محیطهای مشابه سایر سیارات انجام گیرد تا به یک روشنگری کلی در مورد میزان قابلیت بقا در شرایط فرازمینی دست پیدا کنیم. راه دیگر انتقال حیات از سیارات مادری به سایر مکانهای فضایی موجودات هوشمندی هستند که از
=== منشاء حیات ===
خط ۵۹:
==== مریخ ====
این سیاره سرخ رنگ هدف اصلی ما برای یافتن حیات فرازمینی و آثار آن در منظومه شمسی است. به یاری دانشمندان و کاوشگران مستقر در مریخ شواهد قانع کنندهای بدست آمده مبنی بر اینکه مقادیر قابل توجهی آب بر روی این سیاره در دورانهای گذشته وجود داشته است؛ ولی ما هنوز بطور دقیق
از سوی دیگر دانشمندان نگرانند که کاوشهای انسانی در سیاره مریخ برای کشف حیات خود موجب اختلال در طبیعت این سیاره شود. برای مثال [[مریخنورد کیوریاسیتی]] که در سال ۲۰۱۱ به سوی مریخ پرتاب شد، به محض فرود آمدن بر سطح این سیاره شروع به حرکت خواهد کرد. حرکت سریع این مریخنورد میتواند آلودگیهای زیستی احتمالی مانند انواع باکتری، ویروس یا میکروب که به چرخهای آن چسبیدهاند را به سطح مریخ منتقل و با گذر چرخهای عقبی از روی آنها، به اعماق خاک مریخ نفوذ کنند و آغازی شود برای یک نوع خاص از زندگی مریخی.
خط ۹۳:
==== قمرهای زحل ====
از زمانی که Gerhard Kuiper در سال ۱۹۴۴ گاز متان را در اتمسفر تایتان مشاهده کرد تصور بر این بوده که این قمر برای زندگی مناسب باشد. چرا که متان یکی از اصلیترین محصول فرایندهای زیستی محسوب میشود. تایتان اتمسفر متراکمی از نیتروژن و سرشار از مواد آلی در فاز گازی خود دارد. این قمر لابراتواری طبیعی برای بررسی تشکیل مولکولهای آلی پیچیده در مقیاس بزرگ در طول دورههای طولانی زمینشناسی بوده است. با وجود دمای پائین سطح تایتان که بسیار کمتر از دمای زمین میباشد آب مایع اصلاً در آن وجود ندارد؛ ولی این قمر شرایط نسبتاً متعادل و پایداری را برای تولیدات
==== سیارات حاشیه نشین منظومه شمسی ====
خط ۱۰۳:
{{ویکیانبار-رده|Astrobiology}}
== جستارهای وابسته ==
سطر ۱۱۹ ⟵ ۱۱۸:
* مجله آستروبیولوژی
* {{یادکرد-ویکی|پیوند = http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Astrobiology|عنوان = اخترزیستشناسی|زبان = انگلیسی|بازیابی =۲۰ ژانویه ۲۰۰۸و ۲۰ مارس ۲۰۱۵}}
{{رشتههای اخترشناسی}}▼
[[رده:اخترزیستشناسی]]
[[رده:زیست فرازمینی]]
[[رده:سرچشمه زندگی]]
▲{{رشتههای اخترشناسی}}
|