ملایر: تفاوت میان نسخه‌ها

تولید انواع صنایع دستی چوبی مانند: خراطی، ظرفیت کاری، منبت کاری از دیر باز در ملایر رواج داشته است. در سالهای اخیر علاوه بر شهرهای مذکور در روستاهای روستاهای دهنوآورزمان، حسین‌آباد شاملو و بخش جوکار از توابع ملایر نیز، به تولید این صنعت می‌پردازند؛ که البته در این بین روستای دهنوآورزمان شهرتی یافته که همه کشور این روستا را به عنوان روستایی نمونه در صنعت مبل و منبت می‌شناسند.<ref>http://www.handicrafts.ir/Default.aspx?tabid=2920&articleType=ArticleView&articleId=2470</ref>به طوری که فقط ۶۳ درصد مبل و منبت کشور در [[شهرستان ملایر]] تولید می‌شود که به دلیل مجاورت با تویسرکان بخش اعظمی از محصولات چوبی از تویسرکان خام فروشی شده وبه ملایر فرستاده می شوند و در این زمینه می‌توان گفت که [[شهرستان ملایر]] رتبه اول را در کشور دارا می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =|نشانی =http://www.mehrnews.com/detail/News/2067893/|عنوان =60 درصد مبل منبت کشور در ملایر تولید می‌شود | ناشر =خبرگزاری مهر|تاریخ =11 خرداد 1392 |}}</ref>از دیگر صنایع دستی چشمگیر[[شهرستان ملایر]] می‌توان به [[مرواربافی]] یا همان سبد بافی اشاره کرد. وجود ترکه‌های چوبی با کیفیت و مرغوب در این شهرستان از عوامل موثر در رشد این صنعت دستی در این شهرستان است. به دلیل همین کیفیت مناسب ترکه‌های ملایر هنرمندانی که دراستان‌های شمالی کشور به این صنعت دستی اشتغال دارند چوب مورد نیاز خود را از [[شهرستان ملایر]] تامین می‌کنند. این ترکه‌ها در روستاهای [[گوراب]]، [[داویجان]]، [[می آباد]] و [[حرم آباد]] از توابع ملایر توسط کشاورزان کاشته می‌شود. مروار بافی ملایر پس از سفال [[لالجین]] رتبه دوم صادرات صنایع دستی [[استان همدان]] را به خارج از کشور به خود اختصاص داده است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =|نشانی =http://www.mehrnews.com/detail/News/2078747/|عنوان =مرواربافی ملایر رقیب سفال لالجین در صادرات/ عدم برند سازی مشکل صنایع دستی همدان | ناشر =خبرگزاری مهر|تاریخ =27 خرداد1392 |}}</ref>