حسین سرشار: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳:
 
=== موسیقی ===
[[پرونده:H.Sarshar & other celebs.jpg|بندانگشتی|از راست: [[وفا (خواننده)|وفا]]، [[پوران (خواننده)|پوران]]، [[گوگوش]] و حسین سرشار در مجله‌ای ایرانی پیش از انقلاب]]
در دوره دانشجوئی در [[ایتالیا]] همراه با [[مرتضی حنانه]] و [[بهجت صدر]] و دیگران در [[دوبله]] فیلم‌های [[ایتالیا|ایتالیائی]] شرکت داشت. صدای او با [[ویتوریو دسیکا]] و [[آلبرتو سوردی]] در خاطر سینما دوستان مترادف است. او همچنین در [[تهران]] نیز چند کنسرت موسیقی آوازی برگزار کرد. ضمناً در اجرای اپراهایی در [[ونیز]] و [[ناپل]] نقش‌هایی را بر عهده گرفت. در شهر [[رم]] نقش اول [[اپرای کویرینو]] برداشتی از «آن که گفت آری آن که گفت نه» اثر [[برتولت برشت|برشت]]، را بازی کرد.
 
پس ازاتمام تحصیلات عالی به [[تهران]] بازگشت و از بدو افتتاح [[تالار رودکی]] به‌عنوان سولیست اول مشغول به کار شد و در کنسرت‌هایی به رهبری [[حشمت سنجری]] و [[فرهاد مشکوه]] شرکت نمود. مرحوم

حسین سرشار نقش اول اپراهای: «کوزی فانتوته» و «دون ژوان» اثر [[موتسارت]] و «کاوالریا روستیکانا» اثر [[ماسکانیو ریگولتو ایلترا]] و اتور لاتراویاتا و «قدرت سرنوشت وفالستاف» اثر [[وردی]] و «توسکا لابوهوم» و «مادام باترفلای» از [[پوچینی]] را برعهده داشت.
 
آخرین کار زنده یاد سرشار اجرای توانمندانه و ماهرانه قطعه ایران می‌باشد. این قطعه که درتیرماه سال ۱۳۶۷ در [[تالار وحدت]] اجراگردید، یادآور دلاوری‌های مردم [[ایران زمین]] می‌باشد.