نبرد بریتانیا: تفاوت میان نسخه‌ها

▲نبرد بریتانیا نبردی است که نامش از تلاشهای استراتژیک نیروی هوایی آلمان (موسوم به لوفت وافه) در طول تابستان و پائیز ۱۹۴۰ به منظور برتری هوائی بر نیروی هوائی سلطنتی انگلیس (موسوم به RAF) برگرفته شد. در ۱۸ ژوئن ۱۹۴۰ در دفتر نخست وزیری انگلستان [[وینستون چرچیل]] نخست وزیر این کشور طی سخنانی گفت: نبرد فرانسه به پایان رسیده است. اکنون نوبت نبرد بریتانیا است. تاریخ ثابت کرد این پیش بینی چرچیل بسیار درست بوده است .

▲نقشه آلمان یک [[عملیات آبی خاکی]] و هوابرد نیروی چترباز و پیاده کردن نیروها در بریتانیا در قالب عملیاتی بود که نام رمز آن شیر دریایی بود و به دنبال حملات هوایی شکل می گرفت . به عبارت دیگر حملات هوایی به بریتانیا پیش نیاز حمله آبی خاکی به بریتانیا بود.

▲نبرد بریتانیا اولین نبرد مهم به وسیله نیروی هوایی بود . این نبرد بزرگترین و مهمترین بمب باران هوایی تا آن تاریخ محسوب می شد . عدم موفقیت آلمان نازی در نابودی نیروی هوائی انگلیس و در هم شکستن روحیه مردم آن کشور اولین نقطه شکست قطعی آلمان در جنگ محسوب می‌شود.

▲به دنبال تخلیه سربازان متفق از [[دونکرک]] فرانسه تسلیم شد در این زمان [[آدولف هیتلر]] شدیداً مشغول طرح عملیات تسخیر اتحاد جماهیر شوروی بود. او معتقد بود انگلستان که برایش نیرویی نمانده و در برابر نازی ها تنها مانده بود به صلح رضایت میدهد اما وینستون چرچیل که جایگزین چمبرلن در پست نخست وزیری بریتانیا شده بود و از نازی ها متنفر بود این تقاضا را رد کرد سخنرانی او این چنین بود:{{نقل قول|هیتلر میداند که مجبور است ما را در هم بشکند یا جنگ را ببازد اگر ما بتوانیم در برابر او ایستادگی کنیم تمام اروپا میتواند آزاد شود و جهان به سمت بلندای آفتابی پیش خواهد رفت پس بیایید وظیفه خود را انجام دهیم و خود را چنان نشان دهیم که اگر بریتانیا و کشورهای مشترک‌المنافع آن هزار سال دوام آوردند مردم بگویند این زیباترین زمان ان ها بود.}}

▲روز ۱۱ ژولای دریاسالار رایدر فرمانده نیروی دریایی آلمان به هیتلر گفت نمی‌تواند بدون پشتیبانی هوایی کامل خطر پیاده کردن نیرو در جزایر بریتانیا و درگیری با نیروی دریایی سلطنتی را بپذیرد. رایدر در حالیکه در برابر هشت نبردناو و پنجاه و یک ناوشکن و بیست و یک رزمناو بریتانیایی چیز زیادی نداشت نگرانی به موردی داشت رایدر از هیتلر خواست تا به لوفت وافه دستور دهد به اشتوکاها و هواپیماهای اژدرافن لوفت وافه دستور دهد به ناوهای بریتانیایی حمله ور شوند.

▲انگلستان با وجود وضع نظامی نومید کننده‌اش آماده ادامه جنگ شد هیتلر در یک سخنرانی خطاب به مردم آلمان گفت: از آنچه که انگلستان به رقم وضعیت نومیدکننده نظامی اش هیچ علاقه ای برای رسیدن به تفاهم نشان نمی‌دهد تصمیم به عملیات زمینی و در صورت لزوم پیاده کردن نیرو در جزایر بریتانیا گرفته‌ام هدف حذف انگلستان به عنوان پایگاه دائمی جنگ ضد آلمان است.

▲نقشه با رمز شیر دریایی به آلمانی (Seelöwe) برای اجرا در سپتامبر ۱۹۴۰ توسط [[ورماخت]] ریخته شد با وجود این دریاسالار [[کارل دونیتس]] در ملاقات با هیتلر تاکید کرد برتری هوایی کافی نیست و وقتی نیروی دریایی سلطنتی قوی است پیاده کردن نیرو هر چند با پشتیبانی هوایی کامل به یک فاجعه سنگین برای آلمان تمام خواهد شد به علاوه خود نیروی دریایی آلمان نازی در نبرد [[نروژ]] به اندازه کافی لطمه دیده بود که شانس چنین عملیاتی که حداقل نیاز به پیاده کردن یک میلیون سرباز را داشت اندک بداند به این دلایل هیتلر به لوفت وافه دستور داد تا ابتدا به ناپودی نیروی هوایی سلطنتی و صنایع زیربنایی بریتانیا بزند و سپس نیروی دریایی سلطنتی را نابود سازد و سپس با پیاده شدن سربازان در سواحل بریتانیا آخرین دشمن نیز از پا در می آمد.

▲طرفین به سرعت شکاری های برترشان را آماده کردند مستراشمیت بی اف-۱۰۹ و ۱۱۰ از طرف لوفت وافه و هاریکن و اسپیت فایر برای این نبرد آماده شدند اگر چه از هر طرف هواپیماهای دیگر هم درگیر نبرد بودند اما مشخص بود نبرد اصلی و سرنوشت ساز نبرد شکاری هاست و طرف برنده قادر به حفاظت از بمب افکن هایش بود در این بین درگیری اصلی تر بین مستر اشمیت های ۱۰۹ آلمانی و اسپیت فایر های بریتانیایی بود این دو شکاری با چند چشم پوشی کوچک قابلیت یکسانی داشتند و برنده کسی بود که از شرایط پیش آمده بهتر استفاده کند و خلبانان ماهرتری داشته باشد [[نیروی هوایی بریتانیا]] دارای ۷۵۰ شکاری مهم شامل ۵۰۰ هاریکن و ۲۰۰ اسپیت فایر بود در حالیکه آلمانی ها از ۱۲۵۰ جنگنده بهره میبردند.

▲بمب افکن های عمده لوفت وافه در این نبرد هاینکل-۱۱۱ دورنیر ۱۷ و یونکرس -۸۸ بود اشتوکاها هم که ابتدا به نبرد شکاری ها فرستاده شدند به دلیل تلفات زیاد در ۱۸ اوت عقب کشیده شدند و ماموریت حمله به ناوهای بارگانی و نظامی بریتانیایی را یافتند مهم ترین بمب افکن های بریتایایی هم ویتلی- هندلی پیج هامپدن و ولینگتون بودند.

▲آلمان ها در نبرد بریتانیا سه ناوگان هوایی از پنج ناوگانشان را به کار گرفتند ناوگان هوایی دوم تحت فرماندهی فیلدمارشال کسرلینگ، ناوگان سوم به فرماندهی فیلدمارشال اشپیرله و ناوگان پنجم به فرماندهی ژنرال اشتومپف ناوگان یکم ناوگان دفاع خانگی آلمان و چهارم نیز در آفریقا و مدیترانه مستقر بود.تا تابستان ۱۹۴۰ نیروی هوایی سلطنتی دارای ۹۰۰۰ خلبان برای ۵۰۰۰ هواپیمای موجودش بود از طرفی خلبانان آلمانی نیز بسیار با تجربه و ماهر بودند معروف ترین خلبان آلمانی در این نبرد تکخال پرنده [[آدولف گالاند]] بود.

▲تاکتیک پرواز دسته جمعی آلمانی ها پرواز در ارتفاع شش هزار متری از سطح زمین بود و شکاری های آلمانی از دو سمت بمب افکن ها را احاطه میکردند اما از طرفی یک عیب بزرگ مهم ترین جنگنده اسکورت آلمانی ها مستراشمیت-۱۰۹ برد کمش بود این جنگنده بدون مخازن سوخت اضافی ششصد کیلومتر بیشتر برد نداشت و این عیب به زودی دردسرساز شد.تاکتیک حمله شکاری های انگلیسی نیز حمله در گروه های ده فروندی بود اگرچه این تاکتیک در مواقع بسیاری جواب نمیداد و به دلیل شکاری های زیاد آلمانی انگلیسی ها مجبور به عقب نشینی یا درخواست نیروهای کمکی میشدند .

▲نبرد بریتانیا به سه دوره عمده تقسیم میشود: از ماه ژولای تا ۱۱ اوت نبرد کانال از ۱۱ اوت تا شش سپتامبر، عملیات عقاب و روزهای دیگر سپتامبر بمباران شهرهای بریتانیایی که به توضیح هر کدام خواهیم پرداخت:

▲عملیات عقاب از روز یازدهم اوت شروع شد این روز به روز عقاب به آلمانی(Adlertag) معروف است نخستین حمله را واحد ۲۱۰ هوایی آلمان بر ضد چهار رادار بریتانیایی انجام داد یک رادار نابود شد اما سه رادار دیگر پس از شش ساعت دوباره فعال شد در نتیجه این خسارت کم لوفت وافه حملاتش را متوجه خطوط ارتباطی و رادارهای بزرگ تر کرد در ۱۵ اوت نخستین نبرد هوایی بزرگ آغاز شد ناوگان پنجم از همه بیشتر تلفات داد و سی هواپیما که بیشتر آن ها بمب افکن بودند را از دست داد این پایان کار ناوگان پنجم بود و دیگر این ناوگان در نبرد بریتانیا شرکت نکرد کمی بعد لوفت وافه همه حملاتش را علیه رادارهای بریتانیایی متوقف کرد چون درصد موفقیتشان بسیار پایین بود یا حداقل گورینگ این طور فکر میکرد.

▲== حملات علیه فرودگاه ها ==

▲روز ۱۹ اوت گورینگ دستور داد حملات متوجه کارخانه ها فرودگاه های بریتانیایی شود نخستین حمله غروب آن روز علیه کارخانه هواپیما سازی در بیرمنگام انجام شد روز پورث موث مورد حمله قرار گرفت شب ۲۴ اوت چند بمب افکن آلمانی اشتباهاً به جای بمباران حومه لندن خود شهر را بمباران کردند شب های ۲۵ و ۲۶ اوت بمب افکن های بریتانیایی برلین را بمباران کردند هیتلر که خونش به جوش آمده بود به گورینگ دستور داد حمله را مستقیماً متوجه شهرهای بریتانیایی کند.

▲حملات بسیار سنگین بود و از طرفی نیروی هوایی سلطنتی نیز تلفات زیادی متحمل شده بود بریتانیایی ها میتوانستند هواپیماهای از دست رفته را جبران کنند اما خلبانان با تجربه را نه از طرفی آلمانی ها نیز خلبان های زیادی را از دست دادند.

▲شب هفتم سپتامبر نخستین حمله توسط ۴۰۰ بمب افکن آلمانی علیه شرق لندن انجام شد ساعت پنج بعدازظهر نخستین حمله با ۳۲۰ بمب افکن انجام شد ساعت هشت شب موج حمله دوم شروع و سپس موج سوم تا ساعت ۵ صبح روز بعد ادامه یافت حدود ۸۴۲ نفر کشته و ۲۳۴۷ نفر مجروح شدند لوفت وافه ۵۷ شب پیاپی لندن را بمباران کرد و دامنه این بمباران ها به سایر شهرهای انگلیسی نیز کشیده شد و خردکننده ترین آن ها علیه شهر کاونتری و سپس لیورپول و منچستر بود شب ۱۴ نوامبر کاونتری بمباران شد روز بعد لندن مورد بمباران لوفت وافه قرار گرفت.

▲یک نوجوان لندنی بعدها به یاد آورد: بمب ها شروع به فروریختن کردند و ترکش ها در طول خیابان ها به حرکت در آمدند فشار و مکش شدید انفجار آدم را به طرف خود میکشید مکش چنان شدید بود که پیراهن مرا پاره کرد نمی‌توانستم نفس بکشم و این بمب افکن ها کماکان به کارشان ادامه میدادند چشم هایم درست نمیدیدند اما به خوبی احساس میکردم خیابان ها بالا و پایین میروند.