|
| نام = کلاوس شولتز
| تصویر = Schulze_and_Gerard_01.jpg
| توضیح_تصویر = کلاوس در 2010سال ۲۰۱۰
| پس‌زمینه = گروه_یا_باند
|تولد = {{تولد و سن|۱۹۴۷|۴|۸}}
== تاریخچه ==
=== دهه ۱۹۷۰ ===
در سال ۱۹۷۰، کلاوس شولتز که بعنوان نوازنده [[درامز]] بهمراه [[ادگار فروسه]]{{نشانه|۳}} و [[کنراد شنیتزلر]]{{نشانه|۴}} در گروه تنجرین دریم بود، پس از انتشار اولین آلبوم گروه با نام "«الکترونیک مدیتیشن"»{{نشانه|۵}}، گروه را ترک کرد و بهمراه [[مانوئل گوتشنیگ]] {{نشانه|۶}} گروه [[اش را تمپل]] را تشکیل داد. اما او پس از انتشار اولین آلبوم، این گروه را نیز ترک کرد تا به صورت انفرادی به آهنگسازی بپردازد.
شولتز اولین آلبوم انفرادی خود را در سال ۱۹۷۲ تحت عنوان "«ایرلیشت"» {{نشانه|۷}} منتشر کرد. در این آلبوم او از [[ارگ]] و صدای ضبط و فیلتر شدهٔ یک ارکستر -به طوری که قابل تشخیص نیست- بهره جست. آلبوم بعدی او "«سایبرگ"» {{نشانه|۸}} نام داشت که بسیار شبیه اولین آلبوم اوست، ولی اینبار او از [[سینت سایزر]] [[ای ام اس سینتی آ]]{{نشانه|۹}} نیز استفاده کرد.
آثار او از این مقطع بسیار پیشرو و متعالی شد. از مهمترین آلبومهای او میتوانمی‌توان به "«سحرگاه ماه"» {{نشانه|۱۰}} در سال ۱۹۷۶ (اولین آلبومی که در آن، شولتز از سینت سایزر [[موگ مدولار]] {{نشانه|۱۱}} استفاده کرد)، "«سراب"»{{نشانه|۱۲}} در سال ۱۹۷۷ و "«شن روان"» {{نشانه|۱۳}} در سال ۱۹۷۹ (با همکاری [[آرتور براون]] {{نشانه|۱۴}} به عنوان خواننده در آهنگ "سایه های«سایه‌های جهالت"» {{نشانه|۱۵}}) اشاره کرد. او همچنین در سال ۱۹۷۶ به گروه آهنگساز و نوازنده پرکاشن [[ژاپنی]]، [[سومو یاماشتا]] {{نشانه|۱۶}} پیوست. (در این گروه نوازنده هاینوازنده‌های دیگری نیز از جمله [[مایکل شرایو]]{{نشانه|۱۷}}، [[استیو وین وود]] {{نشانه|۱۸}} و [[ال دی مئولا]] {{نشانه|۱۹}} حضور داشتند.)
در موسیقی شولتز، بیشتر از هر موسیقیدان الکترونیک دیگری در آن عصر، صداهای آلی شنیده میشود،میشود، حتی هنگامی که از سازهای غیر الکترونیکی استفاده میکند،میکند، مانند [[گیتارآکوستیک|گیتار آکوستیک]] و صدای خواننده مرد در آلبوم "رقص سیاه" {{نشانه|۲۰}} و یا [[ویولن سل]] در آلبومهای "شن روان" و "ترنسفر" {{نشانه|۲۱}} در سال ۱۹۸۱. او صدای سینت سایزر [[مینی موگ]] {{نشانه|۲۲}} را در آهنگهای خود به گونه ایگونه‌ای توسعه داد که به صدای [[گیتار الکتریک]] شبیه میشد،میشد، که این صدا به صدای تاثیرتأثیر گذاری در اجراهای زنده و آلبومهای استودیویی او تبدیل شد. در سال ۱۹۷۸ آلبوم "X" را منتشر کرد (نام آلبوم بیانگر دهمین آلبوم او نیز هست)، آلبومی که به اشخاص مهمی ارجاع داده شده است. از جمله: [[فردریش نیچه]]، [[لودویک دوم باواریا]] و [[ویلهلم فریدمن باخ]]. در سال ۱۹۷۹ او نام مستعار [[ریچارد وانفرید]] را نیز برای خود برگزید که بیانگر علاقه او به موسیقیدان آلمانی [[ویلهلم ریچارد واگنر]] است.
=== دهه ۱۹۸۰ ===
در این دهه او از سازهای [[آنالوگ]] دور شد و به ساز هایسازهای [[دیجیتال]] روی آورد و کمتر از دهه قبل به تجربه گرایی پرداخت. گرچه نشانه هاینشانه‌های این تغییرات در آلبوم "«این را حفر کن"» {{نشانه|۲۳}} که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد به چشم میخورد،میخورد، اما با انتشار آلبوم "«ترنسفر"» بود که در آهنگسازی او فراگیر شد. این آلبوم متکی بر تکنیک [[سیکوانسینگ]] {{نشانه|۲۴}} بود که نتیجه آن اوج گرفتنهای متناوب و پایان ناپذیر است. این سبک جدید در آلبوم "«آودنتیتی"» {{نشانه|۲۵}} به شکل متعالی خود شنیده میشودمی‌شود (بخصوص در دو آهنگ اول آلبوم). این روند در سال ۱۹۸۴ با آلبوم "«بیم"»{{نشانه|۲۶}} که برای موسیقی متن فیلمی به همین نام، به کارگردانی [[جرالد کارگل]] {{نشانه|۲۷}} ساخته شد، ادامه یافت. در این آلبوم شولتز از صداهای خشن دوری ورزید و بر پایه [[سیکونسر]] {{نشانه|۲۸۷}}، صداهایی بیشتر شبیه صداهای آلی سالهای اولیه فعالیت خود، تولید کرد.
=== دهه ۱۹۹۰ ===
در دهه ۱۹۹۰ کلاوس شولتز به [[سمپلینگ]] {{نشانه|۲۹}} روی آورد و از صداهای از پیش ضبط شده، همچون صدای "«زار زدن زنانه"» در آلبومهای استودیویی و همچنین اجراهای زنده خود استفاده کرد. در سال ۱۹۹۵ با بهره گیریبهره‌گیری از این تکنیک و با همکاری [[مانوئل گوتشینگ]] به عنوان نوازنده گیتار، آلبوم "«در غم"» {{نشانه|۳۰}} را منتشر کرد. در این دهه او تعداد زیادی از قطعات منتشر نشده استودیویی و زنده خود را بر روی چند مجموعه [[سی دی]] منتشر کرد.
=== دهه ۲۰۰۰ ===
در این دهه شولتز بیشتر به ترکیب عناصر موسیقی [[جز]]، [[کلاسیک]]، [[موسیقی ترنس|ترنس]] و [[تکنو]] پرداخت. او همچنین به همراه [[لیزا جرارد]] به عنوان خواننده، یک آلبوم استودیویی و دو آلبوم اجرای زنده را منتشر کرد.
== ریچارد وانفرید ==
ریچارد وانفرید (به انگلیسی: Richard Wahnfried) یا به اختصار "«وانفرید"» (بعد از سال ۱۹۹۳)، تنها نام مستعار هنری شناخته شده کلاوس شولز است، که بعنوان پروژه جانبی، بین سالهای ۱۹۷۹ و ۱۹۹۷، هفت آلبوم را منتشر کرده است.
از مشخصه هایمشخصه‌های اصلی موسیقی وانفرید (بر خلاف آثار معمول شولتز) میتوانمی‌توان به:
* گرایش به به سبکهای معمول موسیقی [[راک]]، [[موسیقی ترنس|ترنس]] و [[تکنو]]
* همکاری بیشتر با نوازنده هاینوازنده‌های شناخته شده و گاه نا شناخته، در کنار نوازندگی سینت سایزر شولتز
نام "ریچارد وانفرید" نشان از علاقه اوست به موسیقیدان آلمانی ویلهلم ریچارد واگنر:
* ریچارد، (که ناگفته مشهود است) نام میانی واگنر است. شولتز، همچنین این نام را برای نام اولین فرزند پسر خود برگزید.
* وانفرید (در آلمانی به معنی "آرامش در نتیجه توهم و یا جنون" میباشدمی‌باشد) نامیست که واگنر برای ویلای خود واقع در [[بایرویت]]، [[آلمان]] برگزید، جایی که بعدها واگنر در آن به خاک سپرده شد. علاقه شولتز نسبت به واگنر، به سالهای قبل از شروع پروژه "وانفرید" برمیگردد. او در آلبوم "باد زمان" {{نشانه|۳۱}} که در سال ۱۹۷۵ به بازار آمد، آهنگی بانام "وانفرید ۱۸۸۳" {{نشانه|۳۲}} ساخته بود (اشاره به مرگ و محل خاک سپاری واگنر در سال ۱۸۸۳). آهنگ دیگر این آلبوم نیز "بازگشت بایرویت" {{نشانه|۳۳}} نام دارد. بعد از سال ۱۹۹۳ آلبومهای ریچارد وانفرید، تنها تحت عنوان "وانفرید" منتشر شدند، با اشاره به نام "کلاوس شولتز" به عنوان تهیه کننده یا آهنگساز افتخاری.
== آلبومها ==
|-
|۴۷. ''Big In Japan : Live In Tokyo 2010''
|[[۲۰۱۰ (میلادی)|۲۰۱۰]]
|}
=== با نام ریچارد وانفراید ===
{| class="wikitable"
|}
=== مجموعه سی دی هادی‌ها ===
{| class="wikitable"
! نام آلبوم !! تعداد سی دی هادی‌ها !! سال انتشار
|-
|۱. ''Siver Edition'' || ۱۰
|[[۱۹۹۳ (میلادی)|۱۹۹۳]]
|-
|۲. ''Historic Edition'' || ۱۰
|[[۱۹۹۵ (میلادی)|۱۹۹۵]]
|-
|۳. ''Jubilee Edition'' || ۲۵
|[[۱۹۹۷ (میلادی)|۱۹۹۷]]
|-
|۴. ''The Ultimate Edition'' || ۵۰{{ref|a|۱}}
|[[۱۹۹۳ (میلادی)|۱۹۹۳]]
|-
|۵. ''Conetmporary Works I'' || ۱۰
|[[۲۰۰۰(میلادی)|۲۰۰۰]]
|-
|۶. ''Conetmporary Works II'' || ۵{{ref|a|۲}}
|[[۲۰۰۲(میلادی)|۲۰۰۲]]
|}
;یادداشت:
:{{note|a|1}} شامل Siver Edition ،Historic Edition ،Jubilee Edition و 5۵ سی دی دیگر.
:{{note|a|2}} بعلاوهٔ یک سی دی جایزه که تنها ۳۳۳ کپی رسمی از آن منتشر شده است.
=== نیمه تاریک موگ ===
این پروژه محصول همکاری مشترک کلاوس شولتز و [[پیت نملوک]] {{نشانه|۳۴}} است (و [[بیل لسول]] {{نشانه|۳۵}} در شماره هایشماره‌های ۴ و ۷ این پروژه). اسامی آلبومها تغییر یافته اسامی آلبومها و آهنگهای گروه [[پینک فلوید]] هستند.
{| class="wikitable"
! نام آلبوم !! سال انتشار !! نام پینک فلویدی
|-
| The Dark Side of the Moog: Wish You Were There || |[[۱۹۹۴ (میلادی)|۱۹۹۴]] || Wish You Were Here
{| class="wikitable"
|-
! سال انتشار!! نام آلبوم !! همکار هاهمکارها
|-
| ۱۹۷۰|| ''[[Electronic Meditation]]'' || [[تنجرین دریم]]
| ۲۰۰۹|| ''[[Come Quietly]]'' || [[لیزا جرارد]]
|}
=== آهنگهای تکی ===
این آهنگها در هیچ یکهیچ‌یک از آلبومهای کلاوس شولتز منتشر نشده اندنشده‌اند.
{| class="wikitable"
|-
{{ویکی‌انبار-رده|Klaus Schulze}}
{{رده‌فرد|۱۹۴۷|زنده|شولتز، کلاوس}}
{{مستند کردن|VIAF=22938501۲۲۹۳۸۵۰۱}}
[[رده:آهنگسازان اهل آلمان]]
| 